Eline Psyche 4 mei 2023, 07:31

Leestijd: 5 minuten

‘Wie ga ik zijn’? De zoektocht van Eline (40) in haar familiesystemen

Waarom ben je wie je bent? Welke rol speelt het leven van je voorouders in dat van jou? Dit zijn vragen die redacteur Eline van Nunen niet loslaten. Haar zelf uitgeplozen stamboom neemt inmiddels serieuze vormen aan. Ze besluit écht op zoek te gaan naar haar’ familie-erfenis’ en duikt de wereld van de familiesystemen in. Op BEDROCK neemt ze ons mee op die ontdekkingstocht.

“Met moeite klik ik mijn gordel dicht. De zon prikt via de spiegel in mijn ogen. Het is maart, lente. De maand waarin ik altijd met frisse energie nieuwe avonturen tegemoet ga. Dit jaar begin ik mijn voorjaarsmissie op cruise-control, maar vol overgave. Met mijn stamboom in gedachten en een flinke dosis lentekriebels in m’n buik, geef ik gas.”

De zoektocht in mijn familiesystemen

Ik ben op weg naar Almere voor mijn eerste sessie met slaapexpert en familietrauma coach Mark Schadenberg. Samen gaan we op zoek naar de verhalen van mijn ouders, mijn grootouders en alle voorouders daarvoor: naar de familieverhalen die mij maken tot wie ik ben.

Dat klinkt vergezocht, maar is het niet. “Het verhaal van onszelf, begint bij onze ouders”, aldus Mark. “Iedereen draagt erfelijke familietrauma’s met zich mee. Grote gebeurtenissen of kleine momenten die in het leven van onze voorouders impact hebben gemaakt én ook in ons eigen leven een patroon kunnen vormen.’ Over deze familiesystemen wil ik alles weten!

De voetstappen van mijn moeder

Met mijn ouders praat ik vaak over vroeger. Over hoe het was toen zij opgroeiden. Over de impact van de oorlog op het leven van mijn opa’s en oma’s. ‘Waarom waren zij wie ze waren?’
Als kind genoot ik van de familievakanties in het Grolloo, hartje Drenthe. 650 inwoners, één lange straat, één bruin eetcafé, één camping… en de vele voetstappen van mijn moeder, mijn oma, en overgrootoma. Het zijn vooral hun verhalen die me van die vakanties het meest zijn bijgebleven.

Bij opa en oma op de koffie

De auto mindert vaart, mijn toerenteller gaat richting het rood. Ik besluit een voice memo op te nemen, die ik na mijn sessie terugluister. Op mijn sokken volg ik Mark niet veel later de trap op. In zijn coachkamer valt mijn oog op het indianenschilderij en de militaire onderscheidingen aan de muur. Een zoutlampje, dampende kop thee en een cliché doosje tissues naast mijn stoel. Ik voel me op mijn gemak, merk ik. Maar wat ik kan verwachten?

“We gaan even bij opa en oma op de koffie”. Mark legt uit wat de bedoeling is van deze sessie. Samen gaan we ontdekken welke trauma’s uit hun leven ook op mijn pad voorbijkomen. Dat zou zomaar eens een sterk filterbakkie kunnen worden…

Op Marks aanwijzingen sluit ik mijn ogen, duw ik mijn voeten in het hoogpolige tapijt en probeer ik me over te geven. Laat ‘loslaten’ nou net mijn vraagstuk zijn voor vandaag… Dat kan ik dus niet. De kindjes die gaan logeren, dozen met oude spullen op zolder, beren op de weg, een verkeerde studiekeuze… ik houd vast, totdat mijn knokkels wit zien.

“Je kunt je familiesysteem niet ontvluchten. Het komt neer op loslaten wat niet van jou is, en aankijken wat wel van jou is. Je bent als mens veel meer verbonden met het grotere geheel om je heen, dan dat je daar bewust van bent. Dat werkt ook op jou door.” Ik moet denken aan de woorden van Els van Steijn, systemisch coach en schrijfster van de bestseller ‘De Fontein’. In de BEDROCK podcast die Rosa en Lisanne eerder met haar opnamen, vertelt ze hoe dat precies werkt.

Mijn buik bemoeit zich ermee

Marks stem is rustig en stelt me gerust. Beetje bij beetje lukt het me, die overgave. Als Mark me vraagt welke voorouder zich als eerste bij me aandient, twijfel ik niet: mijn Drentse omaatje. Maar wat dat aandienen betekent? Geen idee.

Met mijn ogen dicht ga ik op zoek naar logica, maar probeer het ook los te laten… én mijn shakende benen te ontspannen. “Je lichaam reageert op wat er komen gaat”, aldus Mark. Een understatement.

Mark stelt vragen aan mijn oma. Zij antwoordt. Of nou ja, dat doe ik. Toch? Ik merk dat ik de feiten en verhalen die ik ken, gebruik in mijn reacties. Of herken ik ze in de antwoorden van mijn oma? Een echte mindfuck. Maar komt iets in beweging, constateert Mark, als mijn rommelende buik zich hardop in het gesprek begint te mengen.

We hebben het ‘met oma’, over haar traumastukken. Impactvolle momenten uit haar leven, die mogelijk ook een uitwerking hebben op dat van mij. En op mijn darmen, die me al zo lang ik me kan herinneren dwars zitten.

Daar gaat mijn controle..

Ongemakkelijke stiltes

Het gesprek gaat de diepte in en wordt wat ongemakkelijk. Mijn pijnlijke stiltes lijken oma’s geheimen achter te houden. Ik hoor mezelf stamelen. Uiteindelijk kom ik samen met Mark voorzichtig toch tot bepaalde inzichten.

Als ik mijn ogen weer open, rollen de tranen over mijn wangen. Alsof het eruit móet. Mijn benen stoppen met shaken, maar mijn gedachten schieten als de stuiterbal van mijn zoontje door de kamer.

Een gevalletje synchroniteit

Wat gebeurde er in de stoel bij Mark? Die vraag spookt nog lang door mijn hoofd. Gek genoeg duwt het universum me sinds de sessie steeds het thema ‘loslaten’ onder de neus. Bij de afscheidsknuffel op het schoolplein of de obstipatie van mijn zoontje die als sneeuw voor de zon verdwenen is. Tijdens een mooi gesprek met mijn moeder, over haar heftige bevalling van mij…

Ik zet deze laatste woorden op papier als mijn telefoon ineens oplicht: 23:23u. Het refrein van “Wie ga ik zijn” klinkt in zacht Belgisch door mijn oortjes. Toeval? Kan. Of “een gevalletje synchronitieit en inkijkje in mijn pad?’, zoals Mark dat zo mooi zegt. Ik besluit dat dat zo is. “Het is nu of nooit. Het is aan mij. Wie ga ik zijn?”.

Eline van Nunen (40) is freelance copywriter, PR-specialist, moeder én de grootste ‘Verborgen Verleden’-fan ever. Als portretschrijver duikt ze regelmatig in de familieverhalen van anderen. Ze is vastberaden haar eigen stamboom te ontrafelen. Wie waren haar voorouders? En wat is de invloed van hun leven op dat van haar? Op BEDROCK schrijft ze over haar zoektocht in de wereld van familiesystemen en ‘fonteinen’. 

Foto: Tabitha van Duin