Tanja Terstappen Spiritualiteit 1 sep 2016, 06:00

Leestijd: 8 minuten

Zo praat je met je innerlijk kind

Het klinkt misschien een beetje vaag; een gesprek aangaan met je innerlijk kind. Hoe dan? Een beetje in jezelf mompelen? Maar het zal je verbazen hoeveel van je ergernissen of emoties zijn ontstaan uit (soms kleine, soms grote) jeugdtrauma’s. Diepe overtuigingen die onze identiteit nu bepalen, ontstaan meestal in onze kindertijd. Door de dialoog aan te gaan met dat gekwetste kind kun je je gedrag en gevoel beter leren begrijpen en bovendien veranderen. We vroegen psycholoog en meditatiecoach Marnix van Rossum om uitleg. “Werken met je innerlijk kind heeft alles te maken met liefdevol, zorgzaam en vol compassie zijn voor jezelf. Zoals je dat ook zou doen voor een klein kindje. In de huidige prestatiecultuur, waarin we veel druk ervaren, lijkt dit meer nodig dan ooit. Als het je lukt, kun je bovendien ook zachter en milder met anderen omgaan. We oordelen snel over anderen, maar als we dieper kijken naar het innerlijk kind in die persoon kunnen we meer begrip voelen.” Marnix legt het belang van de methode uit.

Voelen

Als kind trekken we ons gebeurtenissen heel persoonlijk aan. “Toen mijn vader wegging was ik drie jaar. Als kind wordt een simpel bruggetje gemaakt: ‘Ik ben niet lief genoeg. Als ik nou liever ben, blijft hij wel.” Dat was natuurlijk niet zo. Ik was niet de oorzaak. Ik was juist de reden dat het zo moeilijk was voor mijn ouders om uit elkaar te gaan. De Boeddha zou gezegd hebben: ‘Inzicht in oorzaak en gevolg bevrijdt’.

Lees ook: Een oefening om tot je roeping te kunnen komen (spoiler: maak eerst een innerconnectie)

Als we inzien dat niet onze ‘ik’ iets verkeerd doet, maar de omstandigheden, of een gedachte, intentie, gevoel, gewoonte of geloofsovertuiging, kunnen we het gemakkelijker loslaten en corrigeren. Het is dan ook belangrijk om een kind zo volledig mogelijk te informeren in een moeilijke situatie. Bij een ruzie, scheiding of een overlijden bijvoorbeeld. Het is belangrijk het altijd genoeg aandacht te geven en rekening te houden met de kinderlijke manier van denken, leren en conclusies trekken. Ergens, op een bepaald moment, zal bij het kind dan een kwartje vallen, ook al is het meer onbewust.”

Aandacht geven aan je innerlijk kind

Dat uitleggen en aandacht geven is ook belangrijk in het omgaan met je innerlijk kind. Een belangrijke reden dat we namelijk vaak last blijven houden van kinderlijke pijnen, is dat we dingen liever niet wíllen voelen. We zijn liever volwassen en sterk.

Dit vind je vast ook interessant: Beter omgaan met emoties? Behandel ze alsof het kinderen zijn

Marnix: “Het is menseigen om gevoelens lang vast te houden. Eckhart Tolle gaf het voorbeeld van eenden: als ze ruzie hebben, slaan ze een paar keer met de vleugels om de spanning van zich af te schudden. Daarna zwemmen ze vredig verder. Wij creëren echter een identiteit met de gedachtes die we koppelen aan een ervaring of gevoel. Je identificeert je (vaak onbewust) met dingen die je als kind meemaakte. Dat willen we alleen liever niet. Als we bijvoorbeeld als kind zijn gebeten door een hond, blijven we levenslang bij die beesten uit de buurt. Maar bij onszelf uit de buurt blijven is een stuk lastiger. We reageren op anderen zoals we met onszelf omgaan. Zijn we streng voor onszelf? Dan stellen we ook hoge eisen aan anderen. Bovendien kan iedere enigszins gelijkende situatie – bijvoorbeeld een date die niet terugbelt – een beetje van de pijn van het verlaten gevoel als kind doen opborrelen.”

Dialoog

Het verleden kunnen we niet veranderen, maar interessant is dat we onze beleving ervan wél kunnen veranderen en daarmee ook onze levens nu. “Als eerste is het belangrijk de gevoelens van je innerlijk kind werkelijk te voelen. Het is te lang genegeerd. Onderzoek het en geef het daarna vriendelijke aandacht. Het is belangrijk om je gevoel écht goed te voelen en te uiten,” legt Marnix uit.

“Dat is niet makkelijk. We hebben veel cultureel bijgeloof als het gaat om het uiten van gevoelens. In plaats van dat we het gebruiken, omdat het ons helpt spanningen los te laten en dichter bij ons hart te komen, denken we kwetsbaar of zwak te zijn én zijn we bang dat alles alleen maar erger wordt als we het toelaten. Helemaal voor mannen heerst er een taboe op het uiten van gevoel en dat is pijnlijk voor onze tere kinderzieltjes.”

Dit vind je vast ook leuk: Hoe komen wij (en onze kinderen) van onze schoonheidsobsessie af?

“Het vastgehouden gevoel is vaak ontstaan door incorrecte informatie, een ‘tunnelvisie’, of een te harde en onbegripvolle stem die we hebben geïnternaliseerd. De weg naar het loslaten, is dan ook vaak aansluiting bij het gevoel, nieuwe informatie en wijze en liefdevolle stem”, vertelt Marnix. “De kunst is dit besef zo diep te laten indalen dat ons innerlijke kind het ook begrijpt. Als je tegen je gevoel praat alsof het een kind is, verandert dat veel. De diepe identificatie laten we dan gemakkelijk los. Misschien wel makkelijker dan met mindfulness. We draaien de stem om. In plaats van een harde, wordt het een zorgzame, vriendelijke en begripvolle innerlijke stem. In het begin is dat misschien een beetje gek, maar al snel merk je dat dit verlichting in jezelf kan geven. Bovendien wordt het een nieuwe gewoonte, een soort nieuw maatje, die je op elk moment van de dag van dienst kan zijn.”

7 stappen

Klaar om de dialoog aan te gaan met je innerlijk kind? Iedere keer dat je een moeilijk gevoel ervaart, kun je zien als kans om dieper naar binnen te gaan. Ieder gevoel is een residu uit het verleden. Stel: je krijgt een mail van je baas. Dat je iets niet goed hebt gedaan. Voel je stress, onzekerheid, of schuld na het lezen van dat mailtje? Ga er dan eens lekker voor zitten. De volgende stappen kun je volgen als leidraad.

Welke gedachtes maken de situatie zo moeilijk?

Bijvoorbeeld: ‘Oh nee, ik heb het fout gedaan. Nu wijzen ze me af en verlies ik misschien mijn werk.’

Welke geloofsovertuigingen raakt dit aan?

Diepgeworteld zit een overtuiging, zoals: ‘Ik kan niks goed doen.’ Of: ‘Ik ben niet goed genoeg.’

Uit je emoties

Zorg dat je alleen bent en uit je emoties. Zo gek mogelijk. Spring, sla op een kussen, huil, schreeuw… Je mag het best een beetje erger maken dan het is, als het er maar uit komt.

Welke ándere gedachtes of emoties kom je tegen?

Tijdens het uiten van je emoties kan het zijn dat je andere dingen beseft. Zoals in dit geval: ‘Ik ben eigenlijk boos op mezelf’. Of dat je na uiting van boosheid opeens verdriet voelt opkomen. Wat het ook is, laat het toe. Kijk of je wat dieper in je gevoel kunt komen.

Lees ook: Een reiki guide voor beginners

Welke herinneringen voelen hetzelfde?

Het kan helpen te denken aan eerdere ervaringen die dit zelfde gevoel opriepen, of dezelfde geloofsovertuigingen. Probeer dat ook te voelen én vervolgens ook te uiten. Wat voor soort expressie hoort er bij? Wat zou je het liefste doen?

Stel jezelf voor als jong kind met dit gevoel

Stel je met dit gevoel of in deze situatie voor als klein kind. Hoe zou je het toespreken? Wat heeft het nodig? Het kan zijn dat je een specifieke herinnering hebt aan wat dit gevoel voor het eerst veroorzaakt heeft. Een situatie uit je kindertijd. Dat kan helpen het meer specifiek toe te spreken.

Start een dialoog

Leg uit hoe het kind zich voelt en waarom. Zo maak je contact met het gevoel en begrip. Je kunt iets zeggen, iets uitleggen, over waarom het kind zich zo voelt, want dat begrijpt het vaak niet. Vraag je af wat je innerlijk kind nodig heeft. Steun? Een arm om de schouder? Aandacht? Liefde? En stel je voor dat je het geeft. Vraag het kind ook waarom het zich zo voelt. Deed je echt iets fout? En zo ja, wat was de reden dat je de fout maakte? Kun je je verplaatsen in de ander? Snap je waarom de ander boos op je is? Onderzoeken en oorzaken begrijpen brengt vaak op de diepste manier verlichting, maar je kunt ook advies geven, uitleggen waarom het nou eenmaal zo gebeurde.

Sowieso is het een goed idee om je innerlijk kind af en toe eens op te zoeken. Wat kan je leren over je gedrag of je gevoel? Waar komen dingen vandaan? En wat kan jij hem of haar leren? Je kunt bovendien je eigen innerlijk kind vergeving vragen of geven. Sorry, zeggen dat je het hebt verwaarloosd en laat het ook sorry tegen jou zeggen dat het jou je leven lang pijn heeft gedaan. Vergeef elkaar, omdat jullie beiden niet beter wisten. Je kunt bijvoorbeeld zeggen: we moeten samen verder, jij en ik, maar we zijn samen en ik zal je beschermen en goed voor je zorgen. Je bent niet alleen. Dit wordt een houding naar jezelf die kan maken dat je je de rest van je leven minder eenzaam, angstig of boos voelt.

Marnix leerde verschillende meditatiemethodes en therapieën en ontwikkelde op basis daarvan: MINDFULNESS.in, waarin vanuit mindfulness van de bewuste geest, wordt toe gewerkt naar mindfulness van het onbewuste.

Meer lezen?

• Laten we vooral jong blijven (en genieten van het leven als kinderen)
• Laten we het eens over de vermaledijde angst voor afwijzing hebben
• De kunst van het accepteren: zo leer je dat volgens een psycholoog

Luister nu ook naar Bedrock

Geef jij om ook het welzijn van de wereld en wil je graag bijdragen een mooiere plek? Dan is onze nieuwste podcast Bedrock Talks een perfecte match voor jou! Rosa en Lisanne interviewen in de derde aflevering klimaatjournalist van de Correspondent Jelmer Mommers.

Spoiler: Jelmer vertelt waar de opwarming van de aarde mee begon, dat het niet te laat is en vooral: wat wij kunnen doen. Want dat we iets kunnen doen, dat is zeker. Maar dat we dat nú moeten doen, is nog niet het gesprek van de dag.

Tip: Luister de nieuwe aflevering aan het begin van elke volgende maand en volg Bedrock Talks via Spotify en iTunes & Apple Podcasts!