Zo gedraag je je kalm en volwassen (het is niet zo moeilijk als het lijkt)
We denken allemaal heel graag dat we ontzettend volwassen zijn. We maken op steeds jongere leeftijd carrière, beginnen al vroeg met vriendjes en seks en voelen ons altijd een stuk beter ontwikkeld dan anderen. Maar hoe vaak spring jij nog uit je vel als daar eigenlijk helemaal geen aanleiding voor is?
Denk bijvoorbeeld eens aan een situatie waarin je een meningsverschil hebt met iemand, of dat nu een collega of je partner is. In het begin zijn jullie allebei nog rustig, praten jullie op normale toonhoogte en bedenken jullie argumenten die ook daadwerkelijk ergens op slaan.
Maar het kan ook zomaar gebeuren dat het op een gegeven moment uit de hand loopt, omdat we graag bij onze eigen mening blijven en het frustrerend vinden als anderen dat ook doen. En ja, dan zijn we ineens niet zo kalm meer en wordt het toch lastiger om ons in te leven in de ander.
Toch is het juist in dat soort situaties belangrijk om de vrede te bewaren. Als je daadwerkelijk luistert naar wat de ander te zeggen heeft, daar begrip voor opbrengt en dat alles doet zonder je stem te verheffen, hebben mensen ontzettend veel respect voor je, of ze het nu wel of niet met je eens zijn. Denk maar aan wat je moeder vroeger ook zei: ‘Je moet zelf altijd de verstandigste zijn.’ Weg met de drama, hallo innerlijke rust. (En nee, volwassen zijn is helemaal niet zo saai als het klinkt.)
Schuif de schuld niet van je af
‘Ja maar jij…’ Zodra je dat zegt in een gesprek, weet je eigenlijk al dat het mis gaat. Waarom zou je niet eens kunnen toegeven dat jij fout zit? We kunnen wel altijd de schuld afschuiven op andere mensen of op de maatschappij, maar zulke excuses maken niet dat mensen ons respecteren – integendeel.
Verdoe je tijd niet aan overdenken en analyseren
Hoe meer impliciete betekenissen je gaat zoeken in dingen die mensen tegen je zeggen, hoe groter de kans dat je ze in werkelijkheid helemaal uit de context trekt. Nee, je beste vriendin vindt je niet ineens onaardig als ze je niet uitnodigt als ze iets gaat doen met anderen. Nee, je vriend vindt je niet meteen irritant als hij klaagt omdat je weer eens te laat bent (geef het maar toe). De makkelijkste manier om kalm te blijven, is om simpelweg te geen redenen te zoeken om die kalmte te verliezen.
Dit vind je misschien ook leuk: Wanneer is iemand emotioneel volwassen, en ben jij dat al?
Steek je neus niet in andermans zaken
Feit: we oordelen graag over andere mensen. Ander feit: het is niet zo heel volwassen om het ook daadwerkelijk te doen. Ja, natuurlijk is het goed om interesse te tonen in je medemens, maar je weet zelf waarschijnlijk ook wel wanneer dat wel of niet op prijs wordt gesteld. De opmerkingen die het meest vervelend zijn, zijn de ‘goed bedoelde’ sneren (‘Maar het is écht beter voor je gezondheid als je een beetje afvalt’).
Roddel niet
Een beetje in dezelfde categorie: het is niet alleen onvolwassen om je met andere mensen te bemoeien als ze in je buurt zijn, maar zo mogelijk nog erger om over hen te praten als ze er niet zijn. Hoewel roddelen wel degelijk sociale voordelen heeft, zorgt het vooral voor een negatieve vibe waar je je uiteindelijk zelf ook niet beter door gaat voelen (om nog maar te zwijgen over het moment dat iemand erachter komt wat je hebt gezegd).
Heb een beetje zelfspot
Het leven is het leukst als je jezelf niet al te serieus neemt. Natuurlijk kun je niet óveral om lachen, maar geef gewoon eens toe dat je zelf ook fouten maakt en dat sommige domme fouten gewoon lachwekkend zijn. Niet alleen leuker voor jou, maar ook voor andere mensen.
Negeer het gewoon
Ja, je kunt elk miniem detail belichten en overal over zeuren. Maar (de meeste) mensen zullen zich toch niets aantrekken van wat jij zegt, dus wat heeft het dan voor zin? Natuurlijk kun je mensen er best op aanspreken als ze je écht kwetsen, maar kleine opmerkingen en irritaties kun je net zo goed negeren. Grote kans dat je het over vijf minuten vergeten bent, terwijl een ruzie nog uren- of dagenlang in de lucht blijft hangen.