Maartje Vis Betere wereld 3 feb 2024, 07:11

Leestijd: 5 minuten

De week van het vergeten kind: Sophie (22) voelt als betrokkene de frustratie en het verdriet van kwetsbare kinderen

Deze week is het de week van het vergeten kind. BEDROCK spreekt met Sophie (22), die voor de klas staat, over kinderen die in ingewikkelde thuissituaties zitten en ‘vergeten’ worden.

Duizenden kinderen zitten in een onveilige of onstabiele thuissituatie. De week van Het Vergeten Kind brengt deze kinderen onder de aandacht. Elk jaar vindt deze week plaats van 29 januari tot en met 4 februari.

Het Vergeten Kind komt voor kwetsbare kinderen op, Sophie (22) merkt dat dit hard nodig is

Kinderen hebben bijvoorbeeld ouders die in een vechtscheiding zitten, in grote armoede leven of een verslaving hebben. Ook verblijven sommige kinderen in een crisisopvang of weeshuis.

‘vergeten’ kinderen in de klas

“Ik merk dat er veel woede, frustratie en verdriet in kinderen kan zitten en dat uit zich in de klas”, vertelt ze. Sophie is onderwijsassistente, werkt bij een kinderdagverblijf en zit in haar laatste jaar van de Pabo.

Hoe dat zich in de klas uit, ligt aan de ernst van de situatie en aan het kind zelf. “Het ene kind trekt zich terug en deelt er niet veel over. Het andere kind kan weer moeilijk met zijn emoties omgaan en vraagt weer heel veel aandacht op zowel een positieve als negatieve manier.”

Het beïnvloedt de omgang met andere kinderen en hoe ze bepaalde situaties oplossen. “Als het kind thuis het voorbeeld krijgt dat er heel veel wordt geschreeuwd en gescholden, dan is de kans groot dat deze kinderen andere situaties ook zo gaan oplossen.”

Contact met de ouders

Vaak gaat bij Sophie het belletje rinkelen dat er mogelijk iets speelt in de thuissituatie als een kind ongepast gedrag laat zien. Tijdens de oudergesprekken komt het ook regelmatig aan bod, toch kan ze het niet altijd zeker weten.

“Als leerkracht ben je een extra steunpilaar voor het kind en het is belangrijk om het lijntje zo kort mogelijk te houden met de ouders. Soms kan het lastig zijn om iets bespreekbaar te maken als je een ouder verdenkt op iets. Al helemaal als het een zwaar onderwerp is en het ook niet waar kan zijn.”

Soms is het confronterend om te weten wat er zich achter de schermen afspeelt. “Toen ik net begon met mijn stage, dacht ik van ‘Ik wil ze allemaal adopteren en het allemaal oplossen’. Op een gegeven merk je dat je niet de oplossing kan zijn, maar wel een deel van de oplossing”, vertelt Sophie. “Als ik naar huis ga, probeer ik het los te laten.”

Een veilige en stabiele plek

Kinderen in een onstabiele thuissituatie hebben meer aandacht en veiligheid nodig om op een fijne manier op te groeien.

“Ik probeer alle kinderen een veilige en stabiele plek te geven, maar kinderen die geen fijne thuissituatie hebben lijken daar extra behoefte aan te hebben. Ik waak ervoor dat ze die plek op school hebben en ook dat ik afspraken echt nakom, zodat het kind voelt dat hij of zij echt op mij kan leunen.”

Thema van deze week: de jeugdzorg voor kinderen

Ieder jaar is er een ander thema en dit jaar stond het gebrek aan aandacht voor kinderen in de jeugdzorg centraal. Regels, protocollen en tijdsdruk kunnen ervoor zorgen dat de kinderen niet voldoende aandacht krijgen, wat er juist voor kan zorgen dat ze zich niet gehoord en niet serieus genomen voelen.

Evita (18): “Als ik de juiste aandacht in de jeugdzorg had gehad, had ik de helft minder trauma’s gehad”

Evita (18) deelt in een recent geplaatste minidocu van Het Vergeten Kind hoe zij de jeugdzorg ervaart. “De aandacht die ik in de jeugdzorg kreeg, was vaak gericht op mijn gedrag of gericht op wat zij dachten dat het beste voor mij was. Er werd te weinig gekeken naar wat ik nodig had”, vertelt ze. “Als ik de juiste aandacht in de jeugdzorg had gehad, had ik de helft minder trauma’s gehad.”

Sophie vindt het een fijn idee dat de kinderen ook opgevangen worden in een ander deel van hun leven dan school, maar merkt ze het effect ervan meestal niet direct. Ondanks de actie van Het Vergeten Kind, weet Sophie dat de jeugdzorg voor sommige kinderen wel het verschil kan maken.

“Er kwam iemand van de GGZ die met een leerling uit mijn klas één op één lessen ging volgen. Ze bouwden samen een vertrouwensband op en dat heeft hem goed gedaan. Hij kreeg zijn werk af en ging weer met plezier naar school”, vertelt Sophie.

View this post on Instagram

A post shared by BEDROCK Magazine (@bedrockmagazine)

Het vergeten kind niet meer vergeten

Sophie doet haar best om de ‘vergeten’ kinderen te horen en heeft het gevoel dat zij daar als leerkracht grip op heeft. “Als docent doe je het niet alleen. Er is altijd een overdracht van vorige leerkrachten en ook een IB’er die meekijkt. Er zijn ook mensen die de kinderen soms observeren in de klas. Ik heb er vertrouwen in dat we het doorhebben als er iets aan de hand is.”

Om de thuissituatie van kinderen te verbeteren, wil Sophie ons graag iets meegeven. “Ik wil dat volwassenen er bewust van worden dat ze een bepaalde veiligheid kunnen bieden. Ook vind ik het belangrijk om met zijn allen goed te blijven omkijken naar elkaar en dat ook zeker naar kinderen.”

Kwetsbare kinderen helpen

Je kunt via Het Vergeten Kind deze kinderen helpen door bijvoorbeeld een e-mail naar je gemeente te sturen, een poster aan te vragen om te laten zien dat je ze steunt of door geld te doneren.

Ook is het belangrijk om dus naar elkaar om te blijven kijken, omdat er nog genoeg kinderen zijn die wel wat extra aandacht verdienen.

5 innerlijke kind wonden die in een relatie tevoorschijn komen