Josephine Kay Featured 31 jan 2018, 06:00

Leestijd: 5 minuten

We schelden elkaar online uit en vinden dit inmiddels normaal: dat is beangstigend

‘Dit is echt het DOMSTE artikel dat ik ooit heb gelezen. Jezus, wie bedenkt zoiets achterlijks. De schrijver heeft duidelijk een hersencel te weinig.’ Een kleine greep uit een van de meer genuanceerde (ja, echt) comments die het wereld wijde web in geslingerd worden. Je hoeft maar tien minuten van je tijd te spenderen aan het lezen van comments op social media en je belandt spontaan in een spiraal van haat, frustratie en onbegrip. Vooral onder Facebook-posts over immigranten, zwarte piet en vluchtelingen gaan mensen tekeer. Want ‘ze moeten lekker optyfen naar hun eigen land, het is maar goed dat ze verdrinken in die bootjes, en blijf van onze tradities af want je hebt hier niets te zoeken.’

Persoonlijk geeft dit mij naast een boos, ook een verdrietig gevoel. Toch lees ik deze posts expres omdat het mij meerdere malen heeft geholpen te ontsnappen uit de filterbubbel waar ik (en jij) me in bevind. ‘Tuurlijk: het liefst lees ik alleen maar artikelen over onderwerpen waar ik het mee eens ben. Dat geeft je een fijn gevoel. Maar ik ben me er van bewust dat hoe ik denk, niet is hoe heel veel andere mensen denken.

In theorie zouden social media-kanalen mensen kunnen samenbrengen, die elkaar in het ‘echte leven’ nooit zouden kruisen. Dit zou voor meer verbinding en meer begrip kunnen zorgen. Maar helaas lijkt het alsof iedereen zijn verstand kwijt is geraakt in deze digitale wereld vol scheldpartijen.

Kim Kardashian

Eind vorig jaar werd Kim Kardashian in Frankrijk beroofd. Het verhaal werd groots in het nieuws gebracht, want het zou om miljoenen aan sieraden gaan én Kim is natuurlijk iemand die vaak de spotlight opzoekt. Opvallend was dat op elk mogelijk onlinekanaal de ‘haters’ helemaal losgingen. Kim Kardashian zou het verdiend hebben, en het was eigenlijk jammer dat de dieven haar niet in haar kop hadden geschoten. Dan waren we daar ook mooi vanaf geweest.

Dit begrijp ik dus niet. Je kunt beargumenteren dat ze zelf die aandacht op zoekt, dat ze een zogeheten media whore is en dat dit er dan maar bij hoort. Jammer dan, had ze maar niet beroemd moeten worden. Maar dit is zo’n simplistische nare gedachte die riekt van frustratie. Wat geeft mensen het recht om iemand dood te wensen, alleen omdat ze ooit een sextape van zichzelf online heeft gezet en van aandacht houdt?

Kijk, ik ben geen fan van Kim, maar ik kan me gewoon niet inbeelden wat iemand ertoe drijft, dat de haat zó diep zit jegens iemand die je niet eens kent, dat je vrolijk op je Twitter-kanaal verkondigt dat ‘they should’ve f*cking killed her while they were at it.’

Een online leven

Tijden veranderen. Als je vroeger een artikel in een krant las waar je het niet mee eens was, gooide je de krant misschien gefrustreerd weg of ging je er met een vriend of familielid over in gesprek. Dat was een constructieve manier om met meningsverschillen om te gaan. Een volwassen en rustig gesprek aangaan met iemand. Hoor en wederhoor. Natuurlijk werd er weleens gevloekt of liep iemand boos weg. Maar over het algemeen wenste je je gesprekspartner geen langzame pijnlijke dood toe omdat hij of zij van mening verschilde.

Daarom, voor de goede orde: ik vind het juist goed dat er constructieve discussies op gang komen aan de hand van (online) artikelen. Dat is precies waar wij het met Bedrock voor doen. Maar zodra er beledigende berichten worden geplaatst, die mensen onnodig kwetsen, zie ik het nut er niet meer van in.

Tegenwoordig leeft een heel groot deel van de wereld online. Uit cijfers blijkt dat maar liefst 1,79 miljard mensen elke maand Facebook gebruiken. En elke 60 seconden worden er 510.000 comments geplaatst, 293.000 statussen geüpdatet en 136.000 foto’s gedeeld. Da’s dus een heleboel. En wie reguleert dit allemaal? Bij Facebook zelf zien ze natuurlijk graag dat mensen hun platform gebruiken. Af en toe een vrouwelijke tepel daargelaten, wordt er vrij weinig gedaan aan regulatie. Toch heeft Facebook duidelijke regels, waaronder deze:

• You will not bully, intimidate, or harass any user.
• You will not post content that: is hate speech, threatening, or pornographic; incites violence; or contains nudity or graphic or gratuitous violence.

Maar ergens gaat hier toch iets mis. Op zich ook niet zo heel gek, als je bedenkt dat er elke minuut een half miljoen comments worden geplaatst. Hoe kún je zoiets reguleren? Misschien is het daarom tijd dat we het heft in eigen handen nemen.

Op het Belgische platform Charliemag.be weet de hoofdredacteur, Jozefien Daelemans, ervaringen in haar eigen omgeving mooi te omschrijven. “Als hoofdredactrice van een online magazine sta ik met mijn voeten in de modder. Ik beheer de sociale mediakanalen van ons magazine mee, lees de reacties, verwijder zelf haatcomments en blokkeer de trollen. Ik luister naar het verhaal van de gebroken redactrice die zich een paar dagen moest terugtrekken om de golf van pure, online haat verwerkt te krijgen. Ik hoor hoe onze stagiaire werd gestalkt door iemand die honderden keren “SLUT” plaatste als reactie op haar Instagramfoto’s.

Ik hoor en zie al deze dingen uit eerste hand en het maakt me ziek. Het maakt me ziek dat er zoveel mensen zijn die er niet voor schromen om hun haat openlijk te spuien naar mensen die ze nog nooit in levenden lijve ontmoet hebben.”

En mij maakt het ook ziek. Time for change, dus. En laten we dat samen, tijdens een goed gesprek, bewerkstelligen.

Meer lezen

Een digital detox: dat is nogal wat voor een social media junk.

Niets meer missen van Bedrock?

Like hier onze Facebook-pagina en blijf up to date. Of schrijf je in voor de Bedrock-nieuwsbrief.