Wat is vrouwenbesnijdenis en waarom moet dit stoppen?
Waar de clitoris bij Nederlandse vrouwen veelal gezien wordt als dé plek voor seksueel genot, wordt dit stukje vrouwelijkheid in sommige landen bij meisjes weggesneden, ook wel de vrouwenbesnijdenis genoemd.
Volgens Amnesty zijn er naar schatting zo’n 200 miljoen vrouwen ter wereld besneden. Dit is waarom deze vorm van verminking moet stoppen.
Wat is vrouwenbesnijdenis?
Eigenlijk is vrouwenbesnijdenis niet het juiste woord, het kan beter meisjesbesnijdenis genoemd worden. De ingreep wordt namelijk vaak gedaan bij meisjes tussen de zes en twaalf jaar oud. Waar er bij een jongensbesnijdenis naast religieuze redenen vaak ook hygiënische redenen meespelen, is dat bij een meisjesbesnijdenis niet het geval. Bij meisjes is het echt een verminking waarbij het seksuele genot letterlijk en figuurlijk wordt geamputeerd.
Lange relatie en seks? Goedele Liekens pleit voor ‘Bambiseks’, maar wat is dat?
Vormen van vrouwenbesnijdenis
Er zijn vier vormen van vrouwenbesnijdenis:
- Clitoridectomie waarbij de clitoris gedeeltelijk of volledig verwijderd wordt, in kleine gevallen wordt alleen de huid rondom de clitoris (de prepuce) weggehaald.
- Excisie waarbij niet alleen de clitoris wordt weggehaald, maar ook de kleine schaamlippen. Soms worden zelfs de grote schaamlippen geamputeerd.
- Infibulatie waarbij de vaginale opening vernauwd wordt. De schaamlippen worden hierbij verwijderd en de overgebleven huid wordt aan elkaar vast genaaid. Soms wordt ook de clitoris verwijderd.
- Andere schadelijke ingrepen die de vrouwelijke geslachtsorganen verminken zoals piercen, verbranden, prikken of schrapen.
Vrouwenbesnijdenis levert ernstige klachten op, zowel lichamelijk als seksueel en emotioneel. Lichamelijke klachten zijn bijvoorbeeld urineklachten, chronische pijn in de onderbuik, littekenvorming en verhoogde kans op hiv-infectie. Maar ook posttraumatische stressstoornis, angst en depressie.
Volgens de VN bestaat vrouwenbesnijdenis in meer dan twintig landen in Afrika en Azië. Naar schatting zijn 200 miljoen meisjes en vrouwen ter wereld besneden. De helft van de slachtoffers komt uit Egypte, Ethiopië en Indonesië. Vrouwenbesnijdenis komt het meest voor in Somalië waar 98 procent van de vrouwen tussen de 15 en 49 jaar zijn besneden. In Guinee gaat het om 97 procent van de vrouwen in die leeftijdscategorie. Per jaar lopen 3 miljoen meisjes het risico om besneden te worden.
Vrouwenbesnijdenis moet stoppen
Als het zo schadelijk is voor vrouwen, waarom doen deze landen dan alsnog aan vrouwenbesnijdenis? Het wordt veelal als een culturele praktijk gezien waarbij de ouders van de meisjes en religieuze leiders denken dat het moet, terwijl het in geen enkele religie wordt voorgeschreven. Veelal wordt er een link gelegd tussen kind huwelijken en meisjesbesnijdenis.
Ik ging naar een Yoni Retreat; een 4-daagse reis door mijn vagina
Vrouwenbesnijdenis wordt door de VN gezien als een vorm van Female Genital Mutilation (verminking van vrouwelijke geslachtsdelen) en is bij wet verboden. Echter wordt clitoridectomie (gedeeltedijk of helemaal verwijderen van de clitoris) gezien als diepgewortelde traditie die door de westerse cultuur niet bestreden zou mogen worden.
Daar staat tegenover dat op basis van het VN-Kinderrechtenverdrag staten verplicht zijn om alle traditionele rituelen die schadelijk zijn voor de gezondheid van kinderen, te stoppen. In 1997 riepen de WHO en de VN dan ook gezamenlijk op tot het uitbannen van vrouwenbesnijdenis.
In Nederland wordt het momenteel gezien als misdrijf. Echter kan er helaas nog niet goed wettelijk opgetreden worden tegen ouders die hun dochter laten besnijden in het buitenland. In Nederland zijn er naar schatting zo’n 41.000 vrouwen die vrouwenbesnijdenis overleefd hebben, veelal vrouwen afkomstig uit Egypte, Somalië, Ethiopië, Eritrea, Sudan of Irak.