Bedrock's expert Psyche Gisteren, 15:21

Leestijd: 4 minuten

Anna (37) is verkeerd gehecht: ‘Mijn tampons vallen er gewoon uit’

Anna is twee jaar geleden bevallen van een kerngezonde zoon. De bevalling viel tegen en vooral het persen duurde erg lang deelt ze met BEDROCK. Er was onderbezetting van personeel, een verloskundige die ziek naar huis ging schatte de ontsluiting totaal verkeerd in, en toen de persweeën kwamen, was er alleen een arts in opleiding aanwezig om haar bij te staan. Uiteindelijk heeft een haastige verloskundige haar verkeerd gehecht.

Kortom, de situatie was niet ideaal. Ze deelt haar eerlijke verhaal omdat je ook na de bevalling fysiek nog lang last kunt hebben van falen tijdens een bevalling.

De verloskundige vonden mij gek

Anna wist al vanaf het begin van haar zwangerschap dat ze ‘medisch’ was en dus in het ziekenhuis zou moeten bevallen. “Ik vond het helemaal niet erg om in een ziekenhuis te bevallen. Daar ben je in goede handen dacht ik nog.”

Het werd een ingeleide bevalling en op de geplande datum, kreeg ze een telefoontje wanneer ze zich mocht melden in het ziekenhuis. Het was druk die dag en in plaatst van de ochtend, mocht ze zich pas in de middag melden. “Met mijn ‘vluchttas’ (het voelde niet echt als een vlucht) reden mijn man en ik richting het ziekenhuis. Daar werden we ontvangen door een mannelijke verloskundige die erg verkouden en niet lekker was. In de steriele omgeving wilde ik mijn zoutlamp neerzetten en de Sonos installeren voor een wat intiemere sfeer. Dat vonden de verloskundige maar gek. Daardoor voel je je eigenlijk meteen al niet helemaal op je gemak.”

Foutje bedankt

Al zo’n twee uur na het doorprikken van de vliezen, kreeg Anna steeds hevigere weeën. Toch was er volgens de dienstdoende verloskundige geen sprake van een snelle bevalling. Daar zou nog wel een nachtje overheen gaan. ‘Dit trek ik niet nog een hele nacht’ dacht Anna en daarom vroeg ze om een ruggenprik. Niet wetende dat ze eigenlijk al 7 cm ontsluiting had.

“Als ik dat had geweten, had ik het wel even zonder ruggenprik doorgezet. Maar de verloskundige wist zeker dat ik nog maar op 2 cm zat, hij voelde zich niet lekker en vertrok. Ga jij nog maar even lekker lezen zei hij, ik zorg wel dat er een anesthesist komt en dan kom je de nacht wel door.” Zo gezegd, zo gedaan… er kwam een ruggenprik, maar ondanks deze pijnstilling, werd Anna gek van de hevigheid van de weeën. “Ik moest écht poepen riep ik. Uiteindelijk kwam er een arts in opleiding die zag dat het hoofdje er al aan zat te komen. Daar lag ik dan, net verdoofd en zonder verloskundige op de afdeling.”

Verkeerd gehecht

“De arts assistent riep er zodra dat mogelijk was weer een verloskundige bij. Deze dame was al behoorlijk geïrriteerd dat ze direct bij binnenkomst aan de bak moest. Althans… dat leek zo. Ze was erg bitchy en ik deed niet genoeg mijn best zei ze tegen mij. Mijn man zat ernaast en lulde met de verloskundige mee… hij was niet bij de pufcursus en had dus geen idee dat ik daar enkele technieken had geleerd die door de verloskundige als onzin werden bestempeld. Twee uur lag ik daar te bekvechten en te puffen… tot er een knip kwam. Volgens mij dacht de verloskundige echt zoiets als ‘nou zal ik je hebben‘. Het hechten deed geen pijn, maar alles ging vlug vlug. Ik merkte al meteen dat het niet helemaal lekker zat daar beneden. Maar dat het verkeerd gehecht was, wist ik toen nog niet.

Wekenlang last down there

Na de bevalling strompelde ik wekenlang rond. Regelmatig kreeg ik bloedingen en ik ben nog vaak naar de verloskundige geweest om mijn hechtingen te laten checken. Er zit weer iets los zeiden ze dan, maar dat komt goed. Ik heb acht weken last gehad down there en fietsen of vrijen durfde ik zes maanden later pas. Tijdens de eerste keer seks merkte ik meteen tot mijn grote schrik, dit is niet te strak, het voelt losser. Maar dat kan natuurlijk als er een kind uit is gekomen…

Tampon viel uit

De nog grotere schrik kwam later, toen ik weer ongesteld werd pas. Waar ik voorheen amper een normale tampon kon gebruiken, was nu de super al te klein. Mijn tampon viel er gewoon uit! Ik werd enorm onzeker en vroeg wel honderd keer aan mijn man of hij ook iets merkte. Uit beleefdheid zei hij eerst van niet, maar later opperde ook hij dat het toch wel iets ‘losser’ was geworden. Toen besloot ik om naar een van de beste gynaecologen in Nederland te stappen voor advies. Wat bleek? Ze zag meteen dat er verkeerd was gehecht. Er was geen sprake van een verzakking (wat ik ook dacht), maar van een spiertje dat was meegehecht waardoor de ingang niet goed meer kan sluiten. Dit valt te verhelpen, maar het herstel is best pittig. Ik twijfel nu wat ik moet doen.”

Mijn man en ik groeide uit elkaar na de bevalling deelt Colijn in een persoonlijk verhaal.

Lou Loa (35): ‘Er was geen roze wolk, maar ik voelde me geïsoleerd en uitgeput’