Joanne Wienen Relatie 29 sep 2020, 06:00

Leestijd: 4 minuten

Vergeet ál het dating-advies dat je ooit kreeg. Er is maar één ding dat ertoe doet

In eerste instantie lijkt het in de liefde best zwart-wit. Het werkt of het werkt niet. Je houdt van elkaar of niet. Je investeert in elkaar of je doet dat niet. Maar het is niet zo simpel als het lijkt. In de praktijk is er namelijk nog een heel groot grijs gebied vol dubbelzinnige gevoelens en onduidelijke situaties.Voorbeeld (opent in een nieuwe tab)

Dat grijze gebied is een niemandsland waar stille hoop, bittere teleurstelling en heel veel twijfel regeren. Situaties die hierin voorkomen zijn waarschijnlijk herkenbaar voor iedereen die zich weleens op de ‘datingmarkt’ begeven heeft.

Bijvoorbeeld iemand die zegt niet geïnteresseerd te zijn, maar zich wel flirterig gedraagt en keer op keer blijft opduiken in je leven.

Of scharrels die best leuk zijn, maar het om andere redenen toch nèt niet zijn. Er zijn eindeloze app-gesprekken zonder dat daar concrete afspraken of dates uit voort komen en liefdes die je goed behandelen áls ze er zijn, maar er bijna nooit zijn.

Over-analyseren

De neiging om te over-analyseren is nergens groter dan in dat grijze gebied. Zelfs zo erg, dat we na een tijdje het gevaar lopen meer tijd te spenderen aan het analyseren van gedrag dan eh, ja… echt gedrag.

Al met al is het grijze gebied een nogal frustrerend domein om je in te bevinden. Met manipulatie, kinderachtige spelletjes (als in: ‘Twee uur geen appje? Prima, dan stuur ik vier uur niks’) en drama als gevolg.

Ook leuk: Flirten op de fiets: voor wie een tikkeltje verlegen is (en wil werken aan z’n zelfvertrouwen)

Uit deze frustratie komen veel ‘dating-regels’ voort. Hoeveel dates je gehad moet hebben voor je met iemand naar bed gaat. Hoeveel berichtjes gestuurd moeten zijn voordat een tweede date een feit is, en ga zo maar door.

Deze ‘regels’ lijken misschien handig, maar volgens Mark Manson (auteur van ‘The subtle art of not giving a fuck’) schieten ze volledig hun doel voorbij. Hij stelt dat je sowieso al niet goed zit als je je in dat grijze gebied bevindt. Want waarom zou je enthousiast zijn over iemand die niet enthousiast is over jou?

Als iemand nu niet blij met je is, waarom zouden ze dat over twee maanden of tig meer dates wél zijn? En waarom zou je heel hard je best doen om iemand over te halen met je af te spreken, terwijl de ander overduidelijk niet dezelfde moeite doet en het allemaal wel best lijkt te vinden?

Fuck yes 

Manson redeneert simpel: je zou geen hond kopen die je steeds weer bijt. Je zou niet bevriend zijn met iemand die je keer op keer afzegt. Je zou niet blijven werken bij een bedrijf dat je niet betaalt. Dus waarom zou je een vriend/vriendin willen maken van iemand die niet bij jou wil zijn?

In plaats van het eeuwige gedraal in het grijze gebied bedacht hij daarom één simpele dating-wet die alle andere overbodig maakt. Hij noemt het ‘De Wet Van Fuck Yes or No’, geïnspireerd op een blogpost van een ondernemer die in het zakenleven dezelfde wet handhaaft (met succes).

Must read: Waarom je waarschijnlijk met de verkeerde persoon gaat trouwen

De wet is simpel: beide partijen moeten in den beginne ‘fuck yes’ kunnen antwoorden op de vraag iets met elkaar te beginnen. In andere woorden: als niet allebei de partijen enthousiast zijn om met elkaar verder te gaan, doe het dan gewoon niet.

View this post on Instagram

A post shared by BEDROCK Magazine (@bedrockmagazine)

Dat klinkt misschien als een open deur. Of wellicht komt het op jou juist idealistisch en hard over. Maar stiekem zitten er echt veel voordelen aan het hanteren van dit principe in je liefdesleven.

Voordelen van de methode

Ten eerste word je niet langer aan het lijntje gehouden door anderen. Daarnaast houd je zelf ook niemand meer aan het lijntje, want hoe vaak komt het niet voor dat we blijven hangen in iets middelmatigs omdat er even niets beters voorhanden is?

Maar, benadrukt Manson, dat je dolenthousiast over iemand zou moeten zijn (en die ander over jou) is niet hetzelfde als liefde op het eerste gezicht. Het betekent niet eens dat je er helemaal 100 procent zeker van moet zijn dat die ander de ware voor jou is (whatever that means).

Maar het betekent wel dat je ‘fuck yes’ moet kunnen antwoorden op de vraag of je iemand beter wil leren kennen en of je enthousiast genoeg bent om iets prils een kans te geven.

Het punt is: zowel jij als de ander moeten ‘fuck yes’ kunnen antwoorden op íets. Doet een van beiden dat niet? Spendeer je tijd dan liever aan jezelf. Dan loop je vanzelf een keer iemand tegen het lijf waarbij wél dat dolenthousiaste ‘fuck yes’-gevoel aanwezig is. En andersom natuurlijk. Eind goed, al goed.

Meer over de liefde?

• 6 ongezonde gewoontes in liefdesrelaties (en hoe dat beter kan)
• De tekenen van ware liefde aldus een professor die duizenden relaties bestudeerde
• Ben jij vaak jaloers in je relatie? Zo draai je het om tot iets positiefs