Hoe is het nu écht om fulltime in een busje te wonen? We vroegen het aan ‘vanlifer’ Jelte
Urenlang kunnen we wegdromen bij plaatjes in tijdschriften, op Pinterest of op Instagram van oude omgebouwde busjes, van die mooie glazen potjes die als keukenkastjes fungeren, vrolijke plantjes die voor de ramen bungelen, de voortuin die steevast het strand lijkt te zijn en een eindeloze weg die lonkt naar vrijheid en avontuur. Maar hoe is het nu écht om fulltime op de weg te wonen, in een busje? We vroegen het aan heuse ‘vanlifers‘. Dit keer praten we met mr. vanlife, surfer en vrijheidsbuiter Jelte.
Dat de geschiedenis zich herhaalt, is natuurlijk geen nieuws. Als het aankomt op al-dan-niet-tijdelijk je vaste woonplaats verruilen voor een nomadisch bestaan en rondtrekken in een omgebouwd kampeerbusje, geldt dat net zo. De oude kampeerbusjes uit de jaren ’70 tot ’90 zijn al jaren niet aan te slaan.
Kampeerbusjes zijn op Marktplaats al jaren niet aan te slepen (al helemaal tijdens de C-periode was er een enorme groei te zien) en platformen als Goboony waar je een busje kunt huren van een particulier groeien als kool. De #vanlife – zoals het liefkozend genoemd wordt met natúúrlijk de bijbehorende hashtag – is hotter dan ooit. Maar is het echt zo romantisch als het lijkt?
De #vanlife
Het ‘vanlife‘ was nog nooit zo populair en menig young professional of jong gezin verruilt het (koop)huis voor een leven on the road. Werken kan immers steeds vaker op afstand en jonge kinderen hoeven nog niet naar school óf krijgen gewoon onderweg les.
De voor- en nadelen van het leven in een kampeerbusje
Daar weet ik zelf alles van, omdat ik inmiddels meerdere kampeerbusjes en omgebouwde terreinwagens op mijn naam heb staan. Heerlijk vind ik de vrijheid die het leven in een je huisje op wielen biedt. Je parkeert je auto op de mooiste plekken, wordt wakker middenin de natuur en staat op en gaat naar bed met het ritme van de natuur.
Toch vond ik het ook niet altijd makkelijk. Er waren tijden dat ik niemand tegenkwam, ik wildpoepen maar lastig vond (want tja, óók dat hoort erbij) en ik toch niet zo lekker zat te werken in een auto waar ik achterin amper rechtop kon zitten. Toch wogen de voordelen voor mij wel op tegen de nadelen, maar misschien ook omdat ik er nooit fulltime in woonde. Althans, niet langer dan een maand of wat per keer.
Daarom gingen we in gesprek met ‘vanlifers’ die wél fulltime in hun huisje op wielen woonden of wonen, om de magie van de ‘vanlife’ te ontdekken.
Jelte (28)
Jelte trekt het grootste deel van het jaar door West- en Zuid-Europa rond in een omgebouwde kampeerbus als hij niet ergens in . In Nederland werkt hij in de zomermaanden als (kite)surfinstructeur, in de horeca, technisch monteur en inmiddels werkt hij óók als tuintechnicus waar hij bewateringsystemen aanlegt en onderhoudt. Een echt manusje van alles dus, die houdt van het buiten leven én vrijheid.
Hoe begon de vanlife voor jou?
“Het begon ongeveer drie jaar geleden toen ik de kampeerbus, een Ford Transit van mijn moeder en haar partner mocht lenen voor de winter. Toen kon ik mijn ultieme droom gaan beleven om de volledige Nederlandse winter te skippen en letterlijk de kust, de zon en de golven te gaan volgen.
Beginnend in Zuid-Frankrijk en langzaam aan door te gaan via Noord-Spanje tot de Zuid-Westkust van Portugal. Ik had geen plan en wilde vooral zoveel mogelijk surfen, avontuur beleven, ontdekken en het helemaal op me af laten komen. Deze trip heeft vijf maanden geduurd en was bij terugkomst vrijwel meteen bezig met het volgende vertrek na de zomer, en dan natuurlijk met een eigen busje.”
Wat vind jij zo magisch aan het leven on the road?
“Het is voor mij is de perfecte combinatie van ontdekken, surfen, kamperen, simplistisch leven en genieten van kleine dingen, en vooral dichtbij de natuur zijn. Het is heerlijk om altijd op te avontuur kunnen, maar ook om helemaal content te zijn met hele kleine dingen.
Mijn geest staat dan even helemaal open en ik voel dat ik het leven veel meer ervaar doordat je dichtbij de natuur leeft en vaak ook flink uit de comfort-zone bent.”
Wanneer vind jij het weleens moeilijk om in je eentje in een busje te wonen?
“Leven in een kampeerbus voor langere tijd is niet zoals de dreamy Insta-verwachtingen. Het is voor mij soms ook eenzaam als je op een simpele parkeerplek staat niet in de wilde natuur en ik mis af en toe een beetje vastigheid, waar ik dan nu wel weer langzaam naar toe beweeg.
Gelukkig ken ik ondertussen veel andere reizigers, locals en nieuwe vrienden die ongeveer hetzelfde doen, ‘zomers werken en in de winter naar Zuid-Weste Europa, en trekken we dan weer samen op.”
Volgende week lees je deel 3 met vanlifer Anouk.