Maaike Kooijman Psyche 18 nov 2018, 16:00

Leestijd: 2 minuten

Nee, trots is niet hetzelfde als arrogantie (dit is het verschil)

Yes, je hebt promotie gekregen! Dat moet iedereen natuurlijk weten, dus je vertelt het met trots aan iedereen die je tegenkomt en zet het 2 keer op LinkedIn. Maar is dat trots of arrogantie? Wat is het verschil, en wanneer slaat het om?

Trots zijn op jezelf is één van de dingen die onmisbaar zijn voor echt geluk, naar mijn mening. En dat is ook bewezen. Het zorgt ervoor dat je zelfverzekerder wordt en jezelf eerder vergeeft als je een fout maakt, schreven we al eerder. Volgens een onderzoeker aan de Universiteit van Texas zorgt deze ‘self-compassion‘ voor betere banden met anderen, meer optimisme en bovendien minder angsten en depressies.

Trots en arrogantie: het verschil

Toch wordt trots nogal eens verward met arrogantie. Waar trots in de wetenschap staat voor ‘gevoelens die zijn gegenereerd door de verantwoordelijkheid voor een sociaal gewaardeerde uitkomst’, kan ‘trots’ volgens Van Dale als bijvoeglijk naamwoord dan ook 2 betekenissen hebben: ‘zich vereerd voelend met’ en ‘met een te hoge dunk van zichzelf = hoogmoedig’.

Immers: als je alleen maar praat over je eigen prestaties en nooit over je zwaktes, kan dat overkomen alsof je jezelf beter voelt dan anderen. En dat wordt doorgaans niet zo gewaardeerd.

Dit vind je vast ook leuk: Waarom het een goed idee is om een brief aan je toekomstige zelf te schrijven

Het moge dus duidelijk zijn dat arrogantie overmatige trots is: je bent trots op iets waar je niet per se voor verantwoordelijk bent. Als je die promotie hebt gekregen kun je daar bijvoorbeeld trots op zijn, maar als je randbazuint dat je team niets waard is zonder jou, zou je het arrogant kunnen noemen. Datzelfde geldt als je jezelf constant vergelijkt met anderen.

Volgens Psychology Today is het verschil als volgt samen te vatten: trots betreft acties waar je daadwerkelijke invloed op hebt, terwijl arrogantie niet over acties gaat, maar over ‘hele zelf’. Het eerste leidt tot meer zelfvertrouwen in positieve zin, het tweede wordt geassocieerd met narcisme. Je zou van trots empathischer worden, van arrogantie juist minder empathisch.

Trots zonder arrogant te zijn

Dat we helemaal niet trots op onszelf durven zijn, omdat we bang zijn dat dat verkeerd overkomt, is dus geheel ongegrond – zeker omdat trots je juist een leuker persoon maakt. We hebben het nodig om onze eigen acties positief te waarderen: dat zorgt ervoor dat we ‘s avonds met een gerust gevoel gaan slapen.

En ja, we hebben het zelfs nodig om onszelf als persoon leuk te vinden, maar daar hoeven we misschien minder over te praten. Op die manier voorkom je dat je arrogant overkomt, maar ben je wel een leuk, positief iemand. En o ja, je wordt alleen nog maar leuker als je ook trots bent op anderen. Want die verdienen dat ook.

Meer lezen

• Trots hoeft niet altijd op prestaties gebaseerd te zijn (en dit is waarom)
• Waarom je niet altijd de beste hoeft te zijn
• 4 eigenschappen die je écht aantrekkelijker maken