Leonie Collombon Psyche Gisteren, 08:38

Leestijd: 3 minuten

Langzaam leven vertaalt zich ook naar de werkvloer met ‘slow productivity’

Rennen springen vliegen duiken vallen opstaan en weer doorgaan; Nederlands icoon Herman van Veen voorspelde in 1979 al dat de toekomst een haastige tijd zou zijn. En dat geldt zéker op de werkvloer, waar er vaak zoveel mogelijk taken in zo weinig mogelijk tijd worden gepropt. Experts zijn er echter van overtuigd dat langzamer aan doen meer resultaten oplevert; ze noemen het ‘slow productivity‘.

Slow productivity voor een betere werkdag

Gerenommeerd zakentijdschrift Forbes riep de boeken van Chris Griffiths vaker uit tot de beste in hun soort en ook The focus fix, dat hij in samenwerking met journalist Caragh Medlicott schreef, wordt met regelmaat geprezen. Daarin halen de twee auteurs een theorie aan die strookt met de razendsnelle maatschappij. Slow productivity, oftewel langzame productiviteit, zou er voor zorgen dat een werkdag veel efficiënter wordt ingezet. Juist in een wereld waarin iedereen druk, druk, druk is, is een langzamer tempo volgens hen het antwoord op een leven met minder stress zonder daarbij taken te verwaarlozen.

Dat het langzamer aan doen ontzettend populair is, bewezen trends zoals slow sex, slow dating en slow travel de afgelopen jaren al. Men lijkt op elk gebied van het leven te willen vertragen –en daarbij is nu ook de werkvloer aan de beurt. Langzame productiviteit staat volgens Medlicott en Griffiths gelijk aan slimmer werken. Niet door te multitasken of moderne tools in te zetten, maar juist door die vertraging.

Veel dingen op een to do-lijst afstrepen geeft het gevoel van een succesvolle dag en druk zijn wordt vaak geassocieerd met productiviteit. Maar in werkelijkheid is de gemiddelde werknemer op een dag van acht uur nog geen drie uur écht productief, zo bleek eerder uit onderzoek. Al die andere tijd wordt besteed aan randzaken zoals social media, gesprekken met collega’s of simpelweg staren in het oneindige. En toch voelen werknemers zich volgens datzelfde onderzoek compleet uitgeblust na een werkdag van acht uur, omdat er weinig structuur en te veel afleiding in die uren gestopt zit.

Zo pas je slow productivity toe

Griffith en Medlicott zijn ervan overtuigd dat slow productivity dat probleem oplost. In het boek The focus fix halen zij een cliché naar boven waarvan iedereen stiekem wel weet dat het waar is: kwaliteit over kwantiteit. In plaats van een gigantische lijst opstellen met tien punten om af te vinken, kun je beter de focus op drie taken leggen en daar de tijd voor nemen. Het levert volgens de theorie betere resultaten en een minder vol hoofd op, waardoor er aan het einde van de dag nog genoeg tijd over is om toch een vierde of vijfde taak op te pakken.

Langzamer betekent uiteindelijk dus juíst sneller volgens het slow productivity-principe. Medlicott vertelt tegen het Britse Stylist overigens dat daar best wat oefening voor nodig is. Slow productivity vraagt namelijk om prioriteiten stellen en je niet laten leiden door de vliegensvlugge maatschappij: je moet volgens haar écht in de theorie geloven om er een succes van te maken. Als jouw collega’s alles gehaast doen, is het de kunst om rustig te blijven en je niet op te laten jagen. Onthouden dat goed werk tijd kost, is key.

Ondanks de theorie last van tijdschaarste? Thuiswerken zou de oplossing kunnen zijn.

Met de ‘pickle jar theory’ stel je makkelijker prioriteiten en bespaar je een hoop tijd