Marthe Walter Psyche 6 jul 2024, 15:26

Leestijd: 3 minuten

Polarisatiepijn: ‘Je moeder is zeker zo’n wappie?’

‘Je moeder is zeker zo’n wappie?’ Wanneer ik vertel dat ik een boek schreef over polarisatie, duurt het nooit lang voordat het woord wappie volgt. Ik begrijp het wel. Nog niet zo lang geleden gebruikte ik het zelf om mijn moeder te omschrijven. Ze koos ervoor om zich niet te laten vaccineren, dus is zij volgens de media een wappie. Het voelde niet eens vreemd om haar zo te noemen. De media deed dat immers ook. Taal en hokjes helpen ons om dingen te begrijpen. Was het verkeerd om het beestje een naam te geven? Of levert dit juist polarisatiepijn op?

Marthe Walter schreef het boek ‘Ik wil gewoon mijn moeder terug‘ over polarisatie en schreef hierover een artikel voor BEDROCK.

Hokjesdenken en polarisatiepijn

Als ik mijn moeder vraag of er ook een woord is wat niet-gevaccineerde mensen gebruiken om gevaccineerde mensen te omschrijven, vertelt ze me dat zij zichzelf ‘snappies’ en de gevaccineerden ‘schapen’ noemen. In eerste instantie vind ik het wel lollig klinken. ‘Snappies en schapen’, als je niet beter weet dan zou je denken dat het om een kinderboek gaat. Als ik er wat langer over nadenk, maakt het me verdrietig. Door de verschillen te benadrukken, lijken de overeenkomsten haast niet meer te bestaan.

Een ander effect van hokjesdenken is dat we ernaar neigen om alle schapen en snappies over een kam te scheren. Wie niet gevaccineerd is, gelooft vast ook in chemtrails. Gevaccineerden geloven alles wat de overheid hen voorschotelt. In het ‘wij’ versus ‘zij’ denken, verliezen we het oog voor het individu. We zien wat we geloven en geloven steeds meer zaken die niet op feiten zijn gebaseerd. Taal werd een soort kidnapper. Voordat ik er erg in had, had mijn taal mijn moeder ontvoerd naar een plek waar we elkaar niet meer konden horen en zien.

Wappies en polarisatiepijn

Tot aan 2020 was wappie een bijvoeglijk naamwoord om iemand te omschrijven die door drank en drugs niet bij zijn volle verstand was. In 2020 werd het een zelfstandig naamwoord, namelijk: iemand met bizarre, niet op feiten gebaseerde opvattingen over een kwestie. Als ik begin mei google op de term ‘wappie’, vind ik 257 recente artikelen.

Een kop van BNN Vara luidt: “Wappies vangen bot bij rechter: coronapas was ‘ingrijpend’ maar geen schending van grondrechten.’’ Youp van het Hek die in het AD meldt dat ‘de wappies’ hem aan het lachen maakten door de kortsluiting in zijn hoofd te wijten aan zijn vaccinatie en Kardinaal Eijk die in het Nederlands Dagblad verdrietig meldt dat katholieken onterecht als ‘wappies’ worden gezien en benadrukt dat de christelijke cultuur zich juist níét kan vinden in de meeste wappie uitspraken. In 2023 waren er volgens een onderzoek van Sire 1,4 miljoen Nederlanders die het contact met een geliefde beëindigden vanwege meningsverschillen over gevoelige onderwerpen. En dan hebben we het over polarisatiepijn.

Wanneer we ergens taal aan geven, kunnen we er met elkaar over praten, maar soms is het juist taal die polariserend werkt en waardoor we elkaar steeds slechter verstaan. De enige manier om polarisatie te stoppen, is door te stoppen met polariseren. Want het levert een ding zeker op: polarisatiepijn.

Winnen?

Wij mogen een boek weggeven! Mail naar [email protected] jouw adresgegevens en dan hoor je via de mail of wij het boek naar jou sturen!

Ben jij benieuwd naar het verhaal van Marte? Je koopt het boek voor €22,99 op Bol.com

Online haat en boycotten? Op deze manier zorgt de cancelcultuur voor sociale uitsluiting