Annemarie Hartsuiker Persoonlijke verhalen 17 aug 2023, 10:58

Leestijd: 7 minuten

Petra: ‘Ik besluit dat het nu eindelijk afgelopen moet zijn met dat egoïstische, zielige gezuip’

Petra heeft een prachtig boek geschreven over stoppen met alcohol, met veel eigen ervaringen en vanuit een spirituele visie op wie we denken dat we zijn (ego), en wie we werkelijk zijn, onze essentie. Ooit dronk ze zelf een fles wijn per dag tot ze besloot dat het eindelijk afgelopen moest zijn met dat egoïstische, zielige gezuip. Nu helpt ze mensen met alcoholproblemen op een persoonlijke en inspirerende manier. Met BEDROCK deelt ze een deel van haar persoonlijke verhaal.

“Utrecht, Centraal Station, een winterse woensdag. Op het koude perron wacht ik op mijn vader, die met de trein uit Apeldoorn komt. We gaan samen een dagje naar Delft. Eindelijk. We zijn beiden in Delft geboren en deze trip down memory lane staat al jaren op onze verlanglijst.

Ik ben blij dat ik in de buitenlucht sta, hoewel zitten me ook wel fijn lijkt nu. Gisteravond had ik het gezellig met mijzelf. Toen de eerste fles wijn leeg was, dacht ik: nog even deze vibe vasthouden. Morgen wordt er toch niets speciaals van me verwacht, behalve op tijd opstaan.

Nu raast de zelfkritiek door me heen: wat een stomme actie! Eéns in je leven ga je dit doen met je vader en dan verpest je het al bij voorbaat door dat slappe gezuip!

Wat ben jij een slechte dochter! Wat een egoïstisch gedrag en gezuip! Gelaten laat ik het innerlijke commentaar over me heen komen. Er valt nu toch niks meer aan te veranderen en bovendien, het is toch waar?

Drankwalm maskeren

Daar rijdt de trein binnen. Mijn vader wuift achter het raampje, ik zie zijn blije gezicht. Tussen duwende benen, zachte buiken en een kinderwagen struikel ik naar binnen. Zo, dát is benauwd! Tijdens de begroeting houd ik mijn stekende hoofd precies zo dat de drankwalm hopelijk niet opvalt. We praten wat, hij op zijn gemak, ik met grote krachtsinspanning om niets te laten merken.

We wandelen door de Phoenixstraat, met mijn oude lagere school, over de Spoorsingel, waar ik dagelijks onder het viaduct tussen de auto’s door naar school huppelde. Dat was de ultieme vrijheid voor een zevenjarige. Iemand herkent ons en we worden naar binnen geroepen. Wat later kuieren we langs mijn vaders geboortehuis bij Molen de Roos en dat van mij op het Achterom, boven de smederij van opa.

Op de Markt sla ik me, inmiddels groen en geel, door een portie poffertjes heen. Hij vertelt honderduit, over hoe zijn vader hier ook al kwam met zijn voetbalvrienden en hoe hij daar, aan dat tafeltje verderop, met mijn moeder over trouwen sprak. Ik houd de poffertjes binnen en mijzelf staande, ik ga op de automatische piloot.

Langs de Nieuwe Kerk, waar hij op het dak gewerkt heeft als loodgieter, een hoogtepunt in zijn leven. Over de Beestenmarkt, waar mijn zus ooit op Koninginnedag een prijs won voor haar zelfgekleide konijn. En dan nog een ijsje bij Van Bokhoven, voordat we weer in de trein stappen.

Klaar met het gezuip

Onderweg naar huis besluit ik dat het nu eindelijk afgelopen moet zijn met dat egoïstische, zielige gezuip. Drinken is voortaan verboden op weekdagen, spreek ik met mijzelf af. Het mag in het weekend en als ik thuis alleen drink, dan maximaal twee glaasjes. Gelukkig, dat voelt al een stuk beter.

Die avond drink ik thee en lig ik er vroeg in. Bij het wakker worden is er weemoed over mijn stommiteiten, vermengd met een vleug trots omdat ik niet heb gedronken. Maar daar komt al snel kritiek op: ‘Eén avondje niet drinken en daar trots op zijn? Dan ben je dus écht een alcoholist. Niks om blij mee te zijn!’ Oké, dan niet.

De teamvergadering op mijn werk is niet echt motiverend. De voorzitter werkt de agendapunten af als een verveelde monteur in de assemblage en omdat er een paar spoedonderwerpen langskomen, worden de voorstellen voor mijn project naar een volgende vergadering doorgeschoven. Alweer!

Leeggelopen ga ik onderweg naar huis langs de supermarkt. Ik had me voorgenomen om alleen sapjes en extra lekkere thee te kopen, maar ja, het is al donderdag en ik kan het drinken ook afbouwen. Als ik nu een paar van die kleine flesjes wijn koop, waar twee glazen uit gaan? Dan kan ik het op die manier doen! En als dat niet lukt, dan stop ik maandag echt.

Ik neem vier flesjes mee voor de komende dagen. Dat geeft een goed gevoel zeg! Thuis schenk ik bij het koken een glas wijn in. Zie je wel, ik kan het wel! Genieten, smaak proeven, de wijn over je tong laten rollen, precies zoals wijn bedoeld is. Bij het eten het tweede glas. Heel cool. Daarna ga ik aan de thee. Geen centje pijn, geen gezuip, niks aan de hand. Geen alcoholist!

Slappe trut

Op mijn vrije vrijdagmiddag verveel ik me. Ik hang voor de tv, heb niet echt zin om uit te gaan. Al die drukte, liever een beetje chillen thuis. Ik maak mijn rantsoenflesje open, kaasje erbij, lekker hoor. Om zes uur is het leeg. Nou ja, een tweede kan ook wel. Ik hoef morgen nergens heen en het is nu weekend.

Met het derde flesje smoor ik mijn schuldgevoel. De volgende morgen vind ik mezelf een slappe trut en heb ik spijt van mijn gezuip. Dit gaat nooit lukken op deze manier. Voorlopig geef ik het maar even op. Volgende week maak ik wel een nieuw plan.”

In dit verhaal zul je vast de vicieuze cirkel herkennen: goede voornemens maken, door het ijs zakken, walgen van jezelf en opnieuw voornemens maken. Stoppen met alcohol is voor sommige mensen een peulenschil. Zij zetten de knop om en het is klaar. Basta!

Maar voor veel mensen is het een gigantisch besluit waaraan langdurige processen voorafgaan. Gesprekken met anderen en veel vaker nog gesprekken met jezelf. We voeren dan een innerlijke dialoog, met stemmen die intern commentaar leveren en die je grofweg in twee soorten kunt onderverdelen.

Coach en criticus

Een deel van de stemmen motiveert je om te groeien, geeft je een zetje in de rug als je een risico loopt, biedt echte troost waar dat nodig is. Deze stemmen zijn motiverend en uitnodigend van toon, ze leggen de nadruk op jouw waarde, groei en alle vermogens die je hebt. Dit noem ik de innerlijke coach.

Een ander deel van de stemmen heeft juist de neiging je te bestraffen en op te jagen. Het voelt alsof je terug moet in je hok, omdat je anders niet deugt. Deze stemmen, die pijn en het onbekende willen voorkomen, zijn van de innerlijke criticus. Samen zijn deze stemmen zoals de jury van een talentenshow.

Sommige juryleden kunnen iemand helemaal afbranden, belachelijk maken, kleineren. Anderen hebben het vermogen op zo’n manier commentaar te geven dat de deelnemer zich gezien en serieus genomen voelt, zelfs al mag hij of zij niet door naar de volgende ronde.

De innerlijke coach is gericht op groei, ontwikkeling en vooruitgang. Het is die positieve stroom, waarin je ziet dat je meer kunt realiseren dan waar je nu bent. Het is het deel in jezelf dat een rotsvast vertrouwen heeft in jou, bereid is om te leren en de moed heeft om te mislukken.

De innerlijke coach motiveert, heeft kennis van zaken en kan confronteren zónder dat je je daardoor afgebrand of verworpen voelt. De innerlijke criticus daarentegen is gericht op stagnatie, die wil dat je blijft waar je bent, dat je niet verandert, want verandering is onbekend en dus gevaarlijk.

Veranderen door de criticus aan te pakken

Wanneer je echt een duurzame verandering wilt bewerkstelligen en wil stoppen met gezuip, helpt het enorm om dit te doen vanuit die coachende stem. Die veroordelende, dwingende en verleidende stemmen, daar heb je niks aan. Toch blijven we daar heel vaak en lang mee in discussie, intern maar ook extern.

De truc om te stoppen is: verbreek de relatie met de innerlijke criticus. Dit kun je doen door iedere discussie aan de kant te schuiven. Bijvoorbeeld door tegen die stem te zeggen: Wij zijn uitgepraat!

Zoek vooral naar de invloed van de innerlijke coach, die helpt je echt vooruit, die wil dat je transformeer, het beste uit jezelf haalt. Die geeft je werkelijke voeding en support.

Wil je hier meer over weten?

Het boek De Kunst van Nuchter Leven helpt je op weg. Je gaat zien waar alcohol en gezuip je bij vandaan houdt en waar het grip op ons heeft. Daar kun je je van bevrijden door te kiezen voor wat je echt wilt, wat er werkelijk toe doet voor jou.

Wil je er actief mee aan de slag? Dat kan ook. Kijk op www.petramoes.nl voor het aanbod van online en offline trainingen en werkboeken.

Eva: ‘Ik ervaar meer zelfliefde na een jaar principieel niet daten’