Redactie Psyche 25 aug 2021, 06:00

Leestijd: 3 minuten

Leer om (weer) met de open blik van een kind naar de wereld te kijken

Kinderen kijken van nature open en onbevooroordeeld naar de wereld om hen heen. Zou het niet prachtig zijn als wij (volwassenen) die manier van kijken weer gedeeltelijk zouden terugkrijgen? Dat zou de wereld toch een beetje mooier maken?!

Monique Tekstra-van Lochem is cultureel antropoloog en deelt op BEDROCK 5 tips om met de open blik van een kind naar de wereld te kijken.

Wel verschillen, geen oordeel

Het is een misverstand te denken dat kinderen geen verschillen zien. Dat doen ze wel degelijk. Kinderen kunnen heel goed onderscheid maken tussen een zwart en een wit persoon. Ze hechten er alleen geen waardeoordeel aan.

“Kijk mama, dat is een dikke mevrouw!”

Je kent het vast. Je zit met je kind in de wachtkamer bij de huisarts en er komt een wat vollere vrouw binnen. Net iets te hard roept je kind “Kijk, mama, dat is een dikke mevrouw!”. Super gênant, toch?

Hoe je eerlijk met je kinderen kunt praten over klimaatverandering

Toch bedoelt je kind er helemaal niets mee. Hij benoemt wat hij ziet, namelijk een dikke mevrouw. Net als dat er naast haar een meneer met zwart haar zit, of een meisje met een bruine huid.

Feiten

Kinderen benoemen wat ze zien. Ze kijken naar feiten en interpreteren die (nog) niet. Dat kan ook bijna niet, omdat ze de levenservaring nog niet hebben, waarmee ze de wereld om hen  heen kunnen interpreteren. Maar de vraag is of die levenservaring in alle gevallen hun en jouw kijk op de wereld nu verbetert of juist niet.

Minder levenservaring, meer openheid

Zou het niet mooi zijn als wij als volwassenen ook wat minder oordeel in onze uitingen zouden verwerken? En juist opener zouden kijken naar wat er om ons heen is? We hoeven echt niet alles opnieuw uit te vinden, maar door eens met de blik van een kind te kijken, ontdek je misschien wel iets nieuws!

De echte redenen waarom kinderen niet (genoeg) buiten spelen

Met deze tips kun je het kijken met  een open blik, oefenen:

1. Ga op je knieën zitten (kindhoogte) en bekijk vanuit die positie je huis of andere plek waar je bent. Zie hoe groot alles lijkt vanaf daar en bedenk ook wat jij (en dus je kind ook) vanaf die hoogte niet kunt zien.
2. Zoek overeenkomsten (in plaats van verschillen) tussen jou en de ander en benoem ze. Kijk daarbij dus verder dan uiterlijk.
3. Eet met je handen. Voel de structuren en ga na of alles nu ook anders smaakt.
4. Kijk om je heen en probeer iets anders te zien in de dingen die je kent. Knopjes op de radio worden ineens gezichtjes en de WC eend wordt een echte eend.
5. Ga op je rug liggen met je ogen dicht en laat je kind om je heen dansen, springen en stampen. Voel de trilling en merk hoe je de plek waar je ligt ineens anders ervaart.

Door deze oefeningen ga je de wereld om je heen niet alleen anders bekijken, maar ook anders ervaren. Door dit regelmatig  te doen, zul je merken dat het een gewoonte wordt om dingen niet meer van één kant (met een duidelijke mening) te bekijken, maar letterlijk ook eens vanaf een andere kant te  ervaren.

Waarom het goed is als kinderen met hun handen eten

Dit gastartikel is geschreven door Monique Tekstra-van Lochem. Zij is cultureel antropoloog en publiceerde onlangs haar nieuwste ontdekboek voor kinderen  ‘Hé, wie  ben jij?’ dat kinderen laat kennismaken met de diversiteit van mensen en culturen aan de hand van 20 leeftijdgenootjes van over de hele wereld. Door samen het boek te lezen word je via de spiegel en vragen op iedere pagina, gestimuleerd om met je kind de wereld te ontdekken en door zijn ogen te leren kijken. Check de website voor meer info of volg haar op Instagram.