Once a cheater, always a cheater? Vreemdgaan zit in je DNA
Once a cheater, always a cheater. Is dit zomaar een gezegde, of zal er een kern van waarheid in zitten? Als het aan de laatste onderzoeken ligt, zit hier dus wel degelijk een kern van waarheid in. Uit wetenschappelijke onderzoeken blijkt namelijk dat vreemdgaan daadwerkelijk in je DNA kan zitten.
Bij het uitzoeken van de juiste partner kijk jij misschien naar gedeelde interesses, het juiste sterrenbeeld of praktische overwegingen. Toch kan er nog een element zijn waar jij rekening mee wil houden. Namelijk of deze persoon in kwestie eerder is vreemdgegaan (of dat zijn ouders wellicht een scheve schaats hebben gereden?).
Vreemdgaan zit in je DNA
Vreemdgaan is waarschijnlijk één van de meest pijnlijke dingen die je kan overkomen. Als één van jouw (ex)-partners in het verleden is vreemdgegaan, zul jij precies weten hoe dat voelt. De boosheid, het verdriet en de onzekerheden kunnen je mentaal kapot maken.
Misschien heb jij besloten deze persoon een tweede kans te geven. Heel nobel and good for you. Toch zou je de volgende onderzoeksresultaten in je achterhoofd willen houden. Wat blijkt namelijk? Vreemdgaan zit in je DNA.
Kinderen nemen gedrag over van ouders
Nature versus nurture: hoe zit het ook alweer? De vraag of jouw persoonlijkheid en karaktereigenschappen genetisch bepaald worden, of door omgevingsfactoren worden gecreëerd, blijft een ingewikkeld vraagstuk.
Uit onderzoek blijkt dat zo’n twintig procent van je persoonlijkheid genetisch bepaald wordt. Maar wat valt eigenlijk onder die twintig procent? Valt vreemdgaan onder deze genetische overdraagbare karaktereigenschappen of is het iets dat je uit vrije wil doet? Het antwoord is nog niet zo simpel.
Klinisch psychotherapeut Dr. Leslie Beth Wish legt bijvoorbeeld uit dat emoties en temperament genetisch overdraagbaar zijn. Wanneer kinderen op jonge leeftijd zien hoe ouders omgaan met stress, verdriet of angsten, zullen zij bepaald gedrag kunnen overnemen. Als hun vader of moeder een scheve schaats rijden, dan bestaat er dus een aanzienlijke kans dat hun kinderen dit later overnemen.
Vreemdgangers dragen een ‘dopamine gen’
Wetenschappers hebben ondervonden dat vreemdgangers iets met elkaar gemeen hebben: namelijk het zogenaamde ‘dopamine receptor DRD4 polymorfisme – gen’; vrij vertaald het ‘sensatiezoekende’ gen. Dit is hetzelfde gen dat vaak genoemd wordt bij alcohol- en gokverslavingen.
Uit onderzoek blijkt dan weer dat mensen die vreemdgaan, ook dit sensatiezoekende gen bevatten. De verklaring daarvoor? Cheaters zouden sneller in verleiding worden gebracht.
Nu betekent het niet dat iedere drager van dit gen een vrijbrief krijgt om te pas en te onpas vreemd te gaan. Handig om het in je achterhoofd te houden, is het echter wel.