Rosa Bertram Psyche 28 feb 2024, 14:34

Leestijd: 3 minuten

Dit zijn de 4 basics van non-violent communicatie

Wat nou als iedereen geweldloos zou communiceren? Dan zou de wereld er waarschijnlijk heel anders uitzien. Want zonder dat we het door hebben, doen we waarschijnlijk allemaal in meerdere of mindere mate aan violent ofwel gewelddadige communicatie. Hoe werkt non-violent communicatie?

Geweldloos communiceren is een gesprekstechniek die ooit is bedacht door Marshall Rosenberg, die als doel heeft om verbindend te communiceren. Het gaat om de intentie elkaar écht te begrijpen en open te staan voor de ander, want pas dan kan er echte verbinding ontstaan.

We namen de proef op de som en volgden een cursus Non-Violent Communication (NVC) bij de Ierse Donal Gannon, een gecertificeerde non-violent communicatie trainer.

Violent communicatie, we doen het allemaal

Bij non-violent communicatie denk je waarschijnlijk al snel aan niet schreeuwen, de ander verbaal aanvallen of weglopen in een gesprek. Dat zijn vrij duidelijke voorbeelden van non-violent communicatie, maar toch is ‘violent communicatie’ een stuk subtieler dan je misschien denkt. Van een ander niet steeds onderbreken, ongevraagd advies geven, tips geven, vertellen hoe het moet tot het verhaal naar jou trekken. Herkenbaar?

Dat is zo niet vreemd, meent Gannon, want zo hebben we nu eenmaal geleerd om te communiceren. Uit zorgzaamheid naar de ander willen we graag helpen, met een oplossing komen of de ander vooruit helpen door allerlei goedbedoelde adviezen te geven wanneer iemand z’n hart bij ons lucht. Maar wat blijkt? Daar zit je gesprekspartner negen van de tien keer niet op te wachten…

Ga maar eens na: hoe vind jij het als je een vriend(in) vertelt over hoe jouw drukke dag was op je werk en je gewoon even kwijt wilt wat er op je hart ligt en zij door je heen kletst, meteen zegt dat haar dag nóg drukker was, dat die drukte vast wel weer voorbij gaat of dat je heus wel wist dat dit een drukke baan zou zijn.

Stuk voor stuk zijn het ongetwijfeld goed bedoelde adviezen, maar dat is niet bepaald wat jij wilt horen. En daar komt meteen één van de keys van non-violent communicatie om de hoek kijken, namelijk empatisch luisteren.

Non-violent communicatie: wat is dat?

Bij non-violent communicatie draait het uiteraard om zonder geweld te communiceren, maar ook om steeds in verbinding te blijven. Hoe? Door in eerste instantie te luisteren naar de ander zonder oordeel. Begrijp je goed wat de ander probeert te zeggen? Je kunt in elk gesprek of situatie deze termen aanhouden (mits de ander óók open staat voor NVC, anders kan dit behoorlijk uit de lucht komen vallen):

• Observatie of waarneming (wat is de situatie?)
• Gevoel (welk gevoel komt daarbij kijken? Daardoor voel ik mij…)
• Behoeftes en waarden (wat is voor jou belangrijk? Ik vind het belangrijk om…)
• Verzoek (zou je mij de volgende keer willen helpen om…?)

De bovenstaande punten zijn geen stappen die in chronologische volgorde moeten worden opgevolgd, maar eerder manieren om een gesprek geweldloos te laten verlopen.

De vier stappen van non-violent communicatie

De bovenstaande stappen zijn dus de essentie van geweldloos communiceren en dé manier om een conflict binnen een team, vriendschap of relatie op een verbindende manier op te lossen. Kijk maar even mee:

Stel dat je partner de keuken wéér vies achterlaat en daar baal je van. Dan kun je 1) objectief delen wat er plaatsvond (het alleen bij de feiten houden), 2) delen welk gevoel je dat geeft (je voelt je niet gezien of niet goed genoeg, want jíj lost het wel weer op), 3) delen welke waarden voor jou belangrijk zijn (communicatie en validatie) en 4) vragen of de ander bereid is om mee te helpen in het huishouden.

Dat is een heel ander gesprek dan tegen elkaar zeggen ‘jij doet nooit iets in huis!’ of ‘jij neemt mij voor lief’. Misschien denkt je partner er gewoon niet over na en staat hij/zij juist uit liefde een avond te koken voor je.

Een gesprek open ingaan en de ander willen horen, dát is waar het bij non-violent communicatie om draait. Op die manier ontstaat er altijd verbinding, ondanks dat het ooit begon met een conflict.

Klaar met het gevoel altijd beter te moeten zijn? Dit is de ‘betterment burnout’