Annemarie Hartsuiker Psyche 9 jan 2023, 09:57

Leestijd: 3 minuten

Inge (39): ‘Mijn moeder claimt mij volledig’

De band tussen Inge en haar moeder is eigenlijk altijd scheef geweest. Haar moeder claimt haar volledig. Als kind heb je dat totaal niet in de gaten, maar wanneer je ouder wordt, merk je dat het bij vriendinnen anders gaat. ‘Er rust altijd een enorme last op mijn schouders’, vertelt ze aan Bedrock.

“Eigenlijk ben ik altijd verantwoordelijk geweest voor het geluk van mijn moeder. Mijn moeder claimt mij, zo voelt het voor mij. Nu ik erover nadenk, heeft ze na de scheiding altijd al veel aandacht gevraagd. Ze is niet in staat om zonder mij te leven.

Emotioneel chanteren

Vooral in de weekenden is de druk hoog, mijn moeder voelt zich vaak alleen. Ze is jaren geleden gescheiden van mijn vader, heeft niet veel vriendinnen en leunt dus enorm op mij. Mijn broertje woont in het buitenland, dus die is er bijna nooit. Ieder weekend ga ik naar mijn moeder omdat ik me anders schuldig voel. Zo’n bezoekje is niet altijd gezellig, als dochter heb ik niet altijd zin in het leed van mijn moeder. Ze is namelijk zwaar op de hand en totaal niet zelfstandig. Ze dwingt mij in de rol van hulpverlener, maar ik kan haar eenzaamheid niet verhelpen.

Drukke baan

Doordeweeks heb ik een drukke baan en eigenlijk geen tijd om naar mijn geboorteplaats af te reizen. Mijn moeder is daar altijd blijven wonen en vindt het erg vervelend dat ik een uur bij haar vandaan woon. Dit hoor ik vrijwel dagelijks. Het liefst zou ze willen dat ik iedere dag even binnenwip of een boodschap doe, maar dat gaat niet. Meestal ben ik rond zessen klaar met werk en dan ben ik bekaf. Dagelijks belt mijn moeder dan minimaal een uur om haar beklag te doen over haar lange, saaie dag. De dagelijkse huishoudelijke taken lukken niet, ze ziet nooit iemand en snapt niks van het internet.

Hard zijn en afstand nemen

Nu ik bijna veertig ben, voelt de hulpbehoevendheid van mijn moeder steeds verstikkender. Vriendinnen zeggen dat ik hard moet zijn en afstand moet nemen, maar dat voelt ook niet goed. Ik wil er zijn om haar te helpen. Alleen de hoeveelheid is totaal uit balans geraakt. Er blijft amper tijd over om te daten in de weekenden, omdat ik dan bij mijn moeder slaap. De uren die ik daar doorbreng, worden volgepland met boodschappen, stofzuigen of administratie.

Verdrietig

“Vriendinnen gaan gezellig op bezoek bij ouders en krijgen daar energie van. Dat zou ik ook wel willen. Jammer genoeg voel ik de energie uit mijn lichaam sijpelen als ik een weekend bij mijn moeder ben geweest. Het kwetst me dat mijn moeder er nooit voor mij is, maar andersom wél verwacht dat ik altijd voor haar klaarsta.

Steeds weer neem ik mezelf voor om grenzen te stellen en haar duidelijk te maken dat ik ook een eigen leven heb. Ik wil haar vertellen dat ik van haar houd als moeder, niet als verzorger, want dat lukt mij steeds minder goed.”

Zo krijg jij een gezonde moeder-dochterrelatie