Merels haren vielen uit door alopecia: ‘Als vreemden mijn kale hoofd zien, denken ze vaak dat ik ziek ben’
Lange haren zijn voor veel vrouwen een belangrijk onderdeel van hun identiteit. Dat gold ook voor Merel Cuijpers; tot ze kale plekjes op haar hoofdhuid ontdekte en haar lokken langzaamaan uitvielen. Hoewel de huisarts in eerste instantie geen idee had, diagnostiseerde haar dermatoloog haar met alopecia: een aandoening waarbij het immuunsysteem de haarzakjes aantast.
Zo ziet Merels leven met alopecia eruit
Daardoor verloor ze al haar haren en werd ze langzaam kaal. Het begon toentertijd met kale plekjes, waarvan ze er steeds meer op haar hoofd ontdekte. Ze werkte in die tijd, we schrijven 2018, aan haar scriptie. Er werd daarom al snel aan stress gedacht; het bleek echter meer dan dat. Hoewel stress een oorzaak van alopecia kán zijn, is niet helemaal bekend waar het vandaan komt. De aandoening neemt ook niet bij iedereen dezelfde vormen aan; bij de een groeien de haren weer terug, bij de ander vallen er steeds meer lokken uit.
Dat laatste was het geval bij Merel. Na verloop van tijd besloot ze daarom het onderste gedeelte van haar haren af te scheren, om beter bij te kunnen houden of er meer kale plekken bij kwamen. De lokken bovenop haar hoofd vielen er in de meeste situaties nog overheen. “Maar omdat ik als dansdocente werk en mijn hoofd veel op en neer beweeg, viel het kale gedeelte regelmatig op. Ik werd er op het begin heel onzeker van, want maar weinig mensen kennen de aandoening. Ik was bang dat mensen het raar zouden vinden” vertelt ze.
Het voelde voor Merel alsof ze een geheim met zich meedroeg: “Het was nieuw voor mijzelf, maar ook voor anderen. Ik wist op dat moment nog niet hoe mensen erop zouden reageren wanneer het zichtbaarder werd.” Toen de kale plekken ook niet meer te verbergen waren met een ander kapsel, kwam het moment waarop Merel de buitenwereld inlichtte. Haar dierbaren reageerden lief -en dat gold ook voor haar dansleerlingen. Die vatten het luchtig op en vertelden Merel dat haar ‘opscheer’ hen een bewuste stijlkeuze leek. “Veel leerlingen komen nu zelfs de les in met kort geknipte haren omdat ze hun haar hebben gedoneerd,” vertelt ze.
Van moeilijke momenten iets positiefs maken
Toch kwamen er ook moeilijke momenten, zeker toen Merel volledig kaal werd. Vanaf het moment van haar diagnose duurde dat zo’n twee jaar. Merel: “Ik ging al snel voor een haarwerk, omdat ik mezelf in de spiegel niet herkende zonder haar. In eerste instantie was dat wennen, maar inmiddels probeer ik er het positieve van in te zien. Zo heb ik nu verschillende pruiken thuis hangen, waardoor ik flink kan experimenteren met mijn look. De ene dag heb ik rood haar, de andere dag een korte bob en weer een dag later draag ik een pruik die op mijn eigen oude kapsel lijkt. Ik draag ook graag sjaaltjes om mijn outfit af te maken.” Merel komt graag bij de Nederlandse haarwerkspecialiste Jennifer Hoeve: “Hier
hebben ze verstand van wat voor mij nieuw was en is het lekker normaal dat je met je kale
hoofd binnenkomt.”
Hoewel ze het positief probeert in te zien, moet ze soms nog steeds wennen aan haar huidige spiegelbeeld wanneer ze geen pruik of sjaaltje draagt. Op een goede dag, zo’n dag waarop alles lijkt te kloppen en ze met veel zelfvertrouwen uit bed stapt, gaat Merel weleens de deur uit met haar kale hoofd. “Ik krijg dan gegarandeerd blikken van vreemden. Dat snap ik ook wel, want alopecia is nog niet heel bekend. Mensen denken vaak dat ik kanker heb wanneer ze zien dat ik kaal ben,” vertelt ze. “Maar dan denk ik gewoon; laat maar zien dat kale vrouwen cool zijn!”
Hoewel ze die reacties begrijpt, vindt ze het belangrijk als meer mensen van de aandoening op de hoogte zijn, zeker voor de vrouwen die er net mee te maken krijgen en niet weten wat ze ermee moeten. Hiervoor is een goed supportsysteem of social media awareness heel fijn. “Zo is er een hele alopecia community op Instagram te vinden en worden er alopeciadagen in Nederland georganiseerd,” tipt Merel.
Zelf vertelt ze zo vaak mogelijk haar verhaal; bijvoorbeeld op haar Instagram, maar ook door middel van haar passie voor dans. Haar leerlingen zijn er inmiddels aan gewend dat juf Merel er elke les een beetje anders uitziet; soms met rood haar, op een warme dag waarop ze liever geen pruik draagt zonder haar. Nu mag de rest van de wereld nog meer over alopecia weten, als je het haar vraagt.