Leonie Collombon Psyche 13 dec 2024, 07:52

Leestijd: 5 minuten

Manou raakte twee keer betrokken bij een sekte: ‘Ik moest van ver komen, maar ik weet nu wie ik echt ben’

Toen Manou Lourens tijdens een fietsongeluk een zware hersenschudding opliep, veranderde haar leven voorgoed. Ze raakte volledig zorgafhankelijk en in haar zoektocht naar genezing werd zij meerdere keren verkeerd gediagnosticeerd. Manou zocht haar heil binnen het alternatieve circuit, maar wat in eerste instantie haar redding leek te zijn, veranderde in een nachtmerrie. Loskomen uit deze toxische
omgeving, ging niet zomaar. Voor Bedrock doet Manou haar verhaal over de sekte.

Het artikel waarin Manou vertelt hoe ze bij deze sekte terechtkwam en hoe haar klachten erger werden, lees je in deel één en deel twee van haar verhaal.

Manou belandde bij een sekte

“Hoewel veel mensen in mijn omgeving geloofden dat er ook mentaal iets niet klopte met mij– er was door de therapeut en GGZ-behandelaars immers flink op ze ingepraat, waren er gelukkig ook mensen die mij wel geloofden. Eén vriendin vertelde mij keer op keer dat er niets mis met me was en ik heb het grotendeels aan haar te danken dat ik er nog ben. Zij deelde op een gegeven moment zelfs het 113 zelfmoordpreventie-nummer met me. Hier heb ik geen gebruik van gemaakt, maar ik ben haar nog steeds ontzettend dankbaar voor haar oplettendheid van toen.

Mede dankzij haar bracht ik na een aantal weken een bezoek aan mijn nieuwe huisarts. Ik vertelde haar dat ik mij veel beter voelde en dat ik de medicatie wilde afbouwen. Ik was blijkbaar overtuigend genoeg, want ze stemde ermee in. Vanaf dat moment verdwenen de hallucinaties en begon ik de dingen weer helder te zien. Ik besloot te stoppen bij de alternatief therapeut die mij en mijn omgeving ervan had overtuigd dat er iets mis met mij was en zocht opnieuw naar andere hulp. Dit ging zeker niet zonder slag of stoot, maar op dit moment kon ik niet anders dan echt voor mezelf en mijn herstel kiezen.

Eindelijk erkenning en de juiste diagnose

Mijn huisarts adviseerde verschillende organisaties en namen van psychologen, maar door alles wat ik had meegemaakt, wist ik heel goed wat ik zocht en bij geen van allen had ik een prettig gevoel. Het duurde dus lang voordat ik dankzij mijn eigen onderzoek bij een zelfstandige GZ-psycholoog kwam waar ik me weer open durfde te stellen. Tijdens de kennismaking gaf ik de doorverwijsbrief van de huisarts, met de eerdere misdiagnoses die door andere behandelaren gesteld waren, niet meteen; ik vertelde hem dat ik eerst mijn eigen verhaal wilde doen. Hierna mocht hij de brief lezen en zijn professionele mening geven.

Toen de GZ-psycholoog die doorverwijsbrief van de huisarts had gelezen, trok hij al snel de conclusie dat de diagnoses die erin stonden niet klopten en dat ik naast niet-aangeboren hersenletsel verschillende soorten misbruik had meegemaakt. Hierdoor had ik ernstige trauma’s opgelopen. Die trauma’s zorgden op hun beurt weer voor stress en angst. Ik voelde me eindelijk erkend; deze man zag in dat ik het niet verzon, maar dat mijn paniekaanvallen, depressieve gedachten en dissociatieve klachten ergens vandaan kwamen.

Dankzij hem kreeg ik de diagnose Posttraumatische Stressstoornis (PTSS), een diagnose die eindelijk passend was bij mijn situatie. Ook kwam ik erachter dat de misdiagnose die eerder bij de crisisdienst van de GGZ was gesteld na een week was aangepast naar een angststoornis, iets wat stukken beter aansloot bij wat ik ervaarde. Hier ben ik destijds niet van op de hoogte gesteld, waardoor ik maandenlang heb rondgelopen met de overtuiging dat er psychisch iets heel erg mis was met mij. De medicatiecocktail die ik toegediend had gekregen had voor fysieke klachten, hallucinaties en dissociatie gezorgd, omdat de diagnose waar deze medicatie voor gebruikt werd, dus helemaal niet op mij van toepassing was. Het ergste vind ik nog dat als ik niet zelf de stap naar de huisarts had gezet om de medicatie af te bouwen, ik gewoon door was gegaan met het slikken ervan.

Vertrouwen herwinnen: : zo wist Manou uit de sekte te stappen

Bij de GZ-psycholoog kon ik eindelijk aan de slag gaan met de complexe trauma‟s die ik had opgelopen. Mijn klachten gingen niet van de ene op de andere dag voorbij, maar ik voelde dat er dankzij deze behandelaar langzaam verbetering in kwam. Ook vond ik passende hulp bij een neuro-optometrist en chiropractor om aan de klachten van mijn niet-aangeboren hersenletsel te werken. Al ging dat natuurlijk met horten en stoten, want de band met veel mensen die eerder dichtbij mij stonden, was sterk aangetast doordat zij mij niet meer geloofden en achteraf gezien ook ten einde raad waren. De eenzaamheid die ik in die periode heb gevoeld, is niet te beschrijven.

Lange tijd heb ik met een aantal van hen geen contact gehad, omdat ik naast het vertrouwen in mezelf ook het vertrouwen in hen was verloren. Nu, een paar jaar later, ben ik vooral fysiek nog steeds niet volledig hersteld. Volledig herstel is ook niet meer het einddoel. Ik ben emotioneel en mentaal stabiel en sterker dan ooit. Ook fysiek gaat het zoveel beter: daarom zet ik mijn kennis tegenwoordig in als herstelexpert (ervaringsdeskundige) op het gebied van niet-aangeboren hersenletsel en complex trauma. Als ik nu terugkijk op alle gebeurtenissen van de afgelopen jaren, besef ik dat de spirituele organisaties en behandelaren gerust een sekte genoemd kunnen worden. Ik heb me nog heel lang boos gemaakt om hoe zij kwetsbare mensen behandelen, maar richt mij liever op waar ik wel invloed op heb en waar ik verandering en (h)erkenning teweeg kan brengen.

Uitkijken naar de toekomst

Ik kijk weer vooruit naar de toekomst; anderhalf jaar geleden ben ik begonnen met een re-integratieproces en nu treed ik regelmatig als spreker op en heb ik mijn eigen onderneming opgericht. Ik wil anderen bewustmaken van wat de invloed van een ogenschijnlijk ongevaarlijke hersenschudding is en de langdurige impact die dit op iemands leven kan hebben. Daarnaast vind ik het belangrijk om open te zijn over misdiagnoses, spiritueel en narcistisch misbruik, omdat dit onderwerpen zijn waar nog maar weinig over gedeeld wordt.

Ook is het vinden van passende hulp zo ontzettend belangrijk: mijn leven was door de verkeerde behandelaren bijna verwoest. Na zeven jaar durf ik eindelijk weer te zeggen dat ik stevig in mijn schoenen sta en dat ik weet wat belangrijk voor mij is. Ik moest van ver komen, maar weet nu wie ik echt ben en vertrouw weer op mezelf.”

Manou kreeg in de sekte lange tijd te maken met manipulatief gedrag. Hoewel de signalen van manipulatie niet altijd even duidelijk zijn, kun je voor deze 14 uitkijken.

Een sekte is fascinerend: waarom eigenlijk en hoe komen ze aan leden?