Maartje Vis Betere wereld 22 feb 2024, 19:32

Leestijd: 5 minuten

Bijzonder en confronterend: Mandy regelt kraampakketten voor kansarme zwangere vrouwen in Afrika

Mandy Ladan deelt haar bijzondere ervaring over (aanstaande) moeders uit Afrika en hoe zij op het idee kwam om hen te helpen met kraampakketten.

Op dit moment zit Mandy in Guinee-Bissau, één van de armste landen ter wereld, om kraampakketten uit te delen aan kansarme zwangere vrouwen.

MommaLuv: via een donatie zwangere vrouwen in Afrika steunen met kraampakketten

“Toen ik dertien jaar geleden zwanger was van mijn eerste kindje, ging iedereen helemaal los met het kopen van cadeautjes terwijl de baby nog niet eens was geboren. Ik wilde gewoon echt niet nóg meer spullen krijgen. Toen kwam ik op het idee of ik misschien een donatie kon vragen aan iedereen die straks op kraambezoek zou komen. Daarmee wilde ik spullen regelen voor zwangere vrouwen in ontwikkelingslanden.

Doneren via kraamkaartjes

Ik had over mijn wens, donaties voor een kraampakket, een bericht gestuurd naar iedereen waar ik ooit contact mee had gehad via de e-mail. Want ik vond dat iedereen wel van dit idee af mocht weten. Voordat mijn dochter geboren was, had ik toen via een contactpersoon al drie moeders gevonden in Afrika die ook in April 2011 hun kindje verwachtte.

Op de kraamkaartjes schreef ik dat ik geen cadeautjes wilde, maar een donatie voor deze drie moeders in Afrika. Er werd toen veel gedoneerd. Zonder dat ik het wist waren dat de eerste moeders van de vele die zouden volgen, want uiteindelijk heb ik er een stichting van gemaakt: MommaLuv. Ik vond het zo’n tof concept dat ik het gewoon de wereld in wilde zetten. Op deze manier kunnen mensen kraampakketten sponsoren.

De kansarme zwangere vrouwen roepen veel emoties op

Op het moment van spreken, zit ik in Guinee-Bissau, één van de armste landen ter wereld. Samen met mijn contactpersonen ben ik kraampakketten gaan uitdelen aan 82 moeders. Ik vind het heel bijzonder om hen te ontmoeten, met elke vezel in mijn lichaam voel ik dan waarom ik dit doe.

Vooral mijn eerste reizen, toen mijn kinderen net geboren waren, raakte mij diep. Ik zag in Afrika peutertjes zonder levenslust vooruit staren, omdat er gewoon niks is. Ze hebben niet eens genoeg voeding voor energie. Als ik dan weer mijn eigen kinderen zag in Nederland, vond ik dat heel confronterend.

Nu ik veel van dit soort reizen heb gemaakt, heb ik een soort knop in mijn hoofd omgedraaid. Ik wil heel warm en aardig overkomen tegenover de vrouwen, maar ik laat hun omstandigheden niet meer tot mijn emoties komen. Anders kan ik mijn werk niet meer doen. Als ik eenmaal de tranen laat lopen, kan ik er niet meer mee ophouden. Het is zo heftig.

Kraampakketten uitdelen in Afrika: alles gaat via de locals

MommaLuv bestaat nu uit een team van twaalf contactpersonen in zeven Afrikaanse landen. We doen alles samen met lokale mensen. Zij zoeken in de omgeving moeders, kopen spullen en schenken deze aan hen. Bij het uitdelen van de pakketten hoef ik er dus niet te zijn, maar ik zie het als een cadeau dat ik mag komen kijken en helpen.

In een basispakket zit een klamboe. Dat kunnen deze vrouwen zelf niet betalen, maar dat kan wel letterlijk het verschil maken tussen leven en dood. Het maakt de kans op Malaria vele malen kleiner. Verder zit er ook een badje in, kleertjes, een dekentje, verzorgingsproducten en voeding. Per land verschilt het. De locals mogen zelf het overige geld opmaken aan andere producten waarvan ze denken dat de moeders er behoefte aan hebben.

Ik heb MommaLuv bedacht vanuit het universele en eeuwenoude gevoel dat iedere moeder heeft, namelijk het gevoel om het allerbeste voor je kindje te creëren. Dat besef had ik heel sterk en dat is bij moeders in Afrika niet anders dan hier. Ik heb hele mooie en goede gesprekken gehouden met deze zwangere vrouwen en dan kom je erachter dat je in de kern helemaal niet veel verschilt van hen.

Alleen de mogelijkheden daar zijn zo veel meer beperkt dan in Nederland. Dat is heel confronterend om te zien. Voor veel vrouwen daar is het de dagelijkse gang van zaken dat het niet eens zeker is of hun kindje of zijzelf de bevalling wel overleven. Ik krijg er nu weer kippenvel van als ik er aan denk.

De zwangere vrouwen geven kracht

Ik krijg veel kracht van de zwangere vrouwen die ik ontmoet in Afrika. Als zij in deze omstandigheden kunnen overleven, met twee banen en de zorg voor familie, wie ben ik dan om over mijn situatie te miepen? Ik zit in een mooi huis, mijn kinderen kunnen naar school en ze hebben hobby’s. Het brengt echt je hele leven in perspectief om een baan als dit te hebben.”

Modeontwerpster Rebecca Zoro werkt aan een empowermentprogramma voor Ivoriaanse vrouwen