Malu Kirschbaum Psychologie 5 jun 2021, 06:00

Leestijd: 4 minuten

Heb je last van een bleh-gevoel door corona? Dat heet languishing

De dagen gaan kabbelend voorbij, er zijn geen hoogte- of dieptepunten en je hebt weinig motivatie om dingen te doen. Je bent niet depressief maar ook niet echt happy. Het zit er tussenin. Sinds het verschijnen van dit artikel in The New York Times, heeft dat algehele bleh-gevoel door corona een naam: languishing.

Miljoenen mensen herkenden zich erin en waren blij dat ze het onbestemde gevoel een naam konden geven. Ze voelden zich eindelijk begrepen en niet langer alleen.

Grijze waas over het leven

Het ligt niet aan jou, het ligt aan corona! De halve wereld heeft momenteel een bleh-gevoel en met het artikel slaat psycholoog Adam Grant de spijker op zijn kop. Je gaat op de automatische piloot door de dagen heen. Je hebt geen burn-out waarbij de stress je te veel is en om het nou depressief te noemen, dat gaat ook een brug te ver.

Maar je zit ook niet echt lekker in je vel. Je kunt moeilijk vooruit kijken en daardoor heb je weinig motivatie. Weinig focus. Weinig energie. De dingen waar je normaal blij van wordt, geven je niet echt voldoening. Iedere dag lijkt hetzelfde en ondanks dat je dankbaar bent voor van-alles-en-nog-wat, hangt er een grijze waas over je leven.

Onzekerheid en stagnatie

Dat gevoel heet dus languishing. Helaas laat deze term zich niet echt lekker vertalen naar het Nederlands. ‘Wegkwijnen’ komt het meest in de buurt, maar dat klinkt zo vies dat we maar beter het Engelse woord kunnen gebruiken. Of we blijven het gewoon ‘bleh’ noemen. Want dat is het. Je voelt je een beetje leeg en hebt het idee dat alles ‘on hold’ staat.

https://www.bedrock.nl/coronastress-verminderen/

Terwijl wetenschappers en artsen werken aan de behandeling van de fysieke symptomen van Covid, worstelen veel mensen met de mentale symptomen van de pandemie. In het begin heerste er voornamelijk angst om het te krijgen, maar nu heerst er voornamelijk een chronisch gevoel van onzekerheid en stagnatie.

De verwaarloosde middenmoot

Adam Grant legt uit dat we onze mentale gezondheid kunnen zien als een spectrum, waarbij het ene uiterste depressie is en het andere bloei. Bloei is het hoogtepunt van welzijn, waarbij je een sterk gevoel van meesterschap, zingeving en waarde voor anderen hebt. Depressie is een negatief gevoel van hopeloosheid, waardeloosheid en uitputting.

“Languishing is de verwaarloosde middenmoot van de geestelijke gezondheid. Het is de leegte tussen depressie en bloei; de afwezigheid van welzijn. Je hebt geen psychische aandoening, maar je bent ook niet het toonbeeld van geestelijke gezondheid. Je functioneert niet 100 procent, het verstoort je concentratievermogen en verdrievoudigt (!) de kans dat je minder gaat werken.” aldus Adam.

Niet bagatelliseren

De term is overigens niet bedacht door Adam maar door een socioloog genaamd Corey Keyes, die het was opgevallen dat in deze crisistijd veel mensen niet echt depressief waren, maar ook niet huppelend door het leven gingen. Zijn onderzoek geeft aan dat de mensen die momenteel last hebben van languishing, de komende decennia de meeste kans hebben op ernstige depressies en angststoornissen.

Het leven na de pandemie: kunnen we eigenlijk wel terug naar ‘normaal’?

En ondanks dat er momenteel geen heftige symptomen zijn, moeten we het bleh-gevoel dus niet bagatelliseren. Misschien heb je het zelf of niet helemaal door, of sta je er een beetje laks tegenover. Maar als je niet depressief bent, betekent dat níet dat je niet worstelt. En als geen burn-out hebt, betekent dat níet dat je veel levensenergie hebt. Door te erkennen wat je voelt, kun je het gaan verlichten.

De weg naar flow

Nou, hoe kunnen we dat doen dan? Daar zijn een hoop psychologen nog naar op zoek, maar het benoemen ervan is sowieso een goede eerste stap. Dus ook naar de buitenwereld toe mag je gaan zeggen dat je je een beetje bleh voelt (in plaats van standaard ‘goed’ te zeggen, als iemand vraagt hoe het met je gaat).

Pijnlijk maar waar: veel vriendschappen overleven de coronacrisis niet

Verder is het belangrijk dat je in een positieve flow komt. Dit doe je door jezelf ononderbroken tijdsblokken in te plannen, bijvoorbeeld elke dag vóór 12:00 uur ononderbroken, in stilte werken. Je voorkomt hiermee constante afleiding en het geeft je de vrijheid om je te concentreren. Daarmee maak je de weg vrij naar flow.

Focus op een klein doel

Daarnaast het goed om te focussen op een klein doel, bijvoorbeeld het planten van bloemen of het spelen van een zevenletterig Wordfeud-woord. Iets wat haalbaar is en waarmee je je vaardigheden ontwikkelt. Zo kom je in een ritme waarbij je dagelijks tijd maakt voor iets interessants, een waardevol doel of een zinvol gesprek.

Zo zet je iedere dag een kleine stap in de richting van het hervinden van de energie en het enthousiasme dat je al die die maanden hebt gemist. En mocht je nog last houden van een aanhoudend bleh-gevoel, weet dan dat je niet alleen bent. Beseffen dat het niet zo gek is om je zo te voelen, geeft ook al wat verlichting, toch?

https://www.bedrock.nl/dealen-met-onduidelijkheid-onzekerheid-corona/