Annemarie Hartsuiker Betere wereld 29 jul 2024, 11:22

Leestijd: 3 minuten

Stefanie (38): ‘Kinderen uitstellen omdat ik geen huis kan vinden is mijn realiteit’

Stefanie heeft een goede baan, een leuke vriend en daar woont ze, met twee katten, mee samen in Amsterdam. In een mini huurhuis van nog geen 30m2, maar mét tuin. Dat is zeldzaam in Amsterdam weet ze. Toch zou ze liever een huis kopen, maar dat zit er met twee gemiddelde salarissen niet in. Daarom is ze het krijgen van kinderen ongewild aan het uitstellen, want als ze geen huis met een extra slaapkamer kan vinden, wil ze er niet aan beginnen.

“Natuurlijk wil ik kinderen, maar hoe zie je dat voor je?” deelt ze met BEDROCK. Mijn vriend ik en werken beide fulltime in Amsterdam en ik ben niet ontevreden over wat we verdienen. Als grafisch designer en ontwerper verdienen we gewoon modaal.

Kinderen uitstellen omdat we geen huis vinden

“Maar om een huis in Amsterdam te kopen is ons salaris véél te weinig. We zijn blij dat we een dak boven ons hoofd hebben, maar ons huis is klein, verouderd en we hebben maar één slaapkamer. Dat is geen gezinswoning waar ik vroeger van droomde. In ons geval zou een beetje extra geld gelukkig maken!

De zoektocht naar een huis begon vijf jaar geleden en toen had ik al spijt dat ik niet eerder in de woningmarkt was gestapt. Maar eerder had ik ook de financiële middelen niet. We hebben ontelbaar veel woningen bekeken, van Amsterdam Noord naar de Bijlmer en we zijn echt niet kieskeurig wat dat betreft. We zouden graag een tuintje willen, dat wel. En we hebben ook wel woningen met twee slaapkamers en een tuin bezichtigd. Het punt is dat we steeds overboden worden en niet zo’n beetje ook niet. De jubeltonnen worden op tafel gesmeten waar je bij staat.

Situatie is schrijnend

Om mij heen vragen mensen regelmatig of wij geen kinderwens hebben. Ik vind dat een moeilijk gesprek: we willen wel, maar we willen eerst ons leven op de rit hebben. Kinderen uitstellen omdat we geen huis kunnen vinden is de realiteit. Op opmerkingen zoals: “dan zoek je toch ergens anders in Nederland?” of “laat die dan tuin varen” zit ik niet te wachten. Als ik meer dan vier ton neerleg voor een huis, mag het toch ook een beetje naar onze zin zijn? Tegenwoordig ga ik die discussie niet eens meer aan. Vrienden roepen zelfs dat we dan maar in Almere moeten gaan kijken, maar dat wil ik niet. Daar ga ik niet gelukkig worden.

Hypotheek van ruim vier ton

Samen met mijn vriend kan ik een hypotheek van ruim vier ton krijgen. Onlangs zijn we nog gaan kijken bij een huis in Amsterdam Noord voor die vier ton. Er moest nog wel heel veel aan gebeuren en daar zouden we dan ons spaargeld voor inzetten. Toch werden we overboden met ruim een halve ton (meer dan ons spaargeld) en zo gaat het iedere keer.

De tijd tikt weg en vruchtbaarheid neemt af

Ik besef me heel goed dat ik er met het ouder worden niet bepaald vruchtbaarder op wordt. Dat we kinderen uitstellen omdat we geen huis kunnen vinden, zorgt bij ons dan ook iedere dag weer voor stress. Dorpen rondom Amsterdam zijn ook allemaal erg duur en we hebben geen ouders die even een ton bij kunnen leggen.

We zitten echt vast. De tijd tikt, maar zelfs een woning van vijftig vierkante meter is te veel gevraagd. Onze kinderwens blijven we vooruit schuiven want we willen de kleine wel een warm nestje kunnen bieden. Bovendien is het niet eens zeker hoe lang we in onze huidige huurwoning kunnen blijven.

Dianne (31): ‘Ik doe aan micro-cheating en het voelt zo goed’