Valéry viert Holi in India: ‘Een ervaring om nooit meer te vergeten’
Redacteur Valéry reist naar India en duikt in de wereld van Indiase tradities. Tijdens haar trip krijgt ze de kans om het heilige feest Holi te vieren.
Het Holifeest is één van de belangrijkste feesten in het hindoeïsme en wordt jaarlijks gevierd in maart. Tijdens dit feest vieren Indiërs de lente: het begin van iets nieuws en het loslaten van het kwaad.
Holi
“Dat is toch het feest met die kleurtjes?”, was mijn eerste reactie toen ik uitgenodigd werd om Holi te vieren. Nu heb ik een basiskennis van hindoeïsme, maar ik moet toegeven dat ik even heb moeten googelen wat er tijdens Holi precies gevierd wordt.
Als snel vond ik de nodige informatie en werd geïntrigeerd door het bijzondere verhaal achter deze feestdag. Veertig dagen voor de volle maan in maart planten Indiërs een plantje in de grond. De plek waar het plantje staat wordt ook wel Holika genoemd, vandaar de naam Holi.
Gedurende veertig dagen bezoeken Hindoestanen deze plek om spullen te offeren. Deze spulletjes leggen zij bij het plantje, om hier een brandstapel van te bouwen. Uiteindelijk wordt deze brandstapel in brand gestoken, om al het ‘kwade’ te verbanden en de lente in te luiden.
Volle maan
Dit ritueel heb ik echter gemist. Ik kwam namelijk pas twee dagen voor volle maan aan in Bangelore, India. Ik ben meteen afgereisd naar een buitenwijk. Midden in de natuur heb ik zo’n Holika bezocht.
Ik was uitgenodigd door een kennis die ik een twee jaar eerder had leren kennen tijdens een reis naar India en zij nam mij tijdens dit ritueel mee op sleeptouw. Op de avond van de volle maan had iedereen z’n mooiste kleren aan. Ik was goed voorbereid en droeg een witte traditionele jurk. Ik had online gelezen dat Holi in witte kleding gevierd werd, maar dat bleek niet correct te zijn, want ik zag de mooiste kleurrijke jurken om me heen. Stiekem was ik jaloers, maar ik herinnerde mezelf eraan dat dit geen modeshow was, dus besloot ik er met mijn witte gewaad voor te gaan.
Tijdens het gebed zat ik er als enige westerling natuurlijk voor spek en bonen bij. Ik wist een paar woordjes mee te zingen en keek voor de handbewegingen af bij m’n buren. De koeien, die in India als heilig beschouwd worden, stonden op een afstandje mee te kijken.
Na het gebed was het tijd voor een uitgebreide maaltijd. We kregen een grote lepel met rijst, curry en specerijen. Dit aten we met onze handen. Althans: met onze rechterhand. De linkerhand wordt in India namelijk voor iets anders gebruikt (ik zal details besparen, maar het heeft met toiletbezoekjes te maken).
Met een gevulde maag was het tijd om naar de tempel te gaan. Hier volgde een meditatie onder begeleiding van muziek. De meditatie, die zes uur duurde, was heel rustgevend. Zes uur lang bevond ik me in een toestand tussen bewustzijn en onderbewustzijn.
Om middernacht was het tijd om naar buiten te gaan. Het plantje bij de Holika werd weggehaald en de brandstapel werd aangestoken. Mensen gooiden rijst in het vuur en knuffelden elkaar. Iedereen wenste elkaar een ‘Happy Holi‘. Met dit vuur werd de lente ingeluid.
Krishna tempel
Na een korte nacht ben ik terug gereisd naar Bangelore. Hier ben ik naar een Krishna tempel gegaan om wederom een bijzonder gebed bij te wonen. In mijn witte kleed reisde ik af naar de tempel. Hier baden we tot Krishna. In het Hindoeïsme worden namelijk 31 miljoen goden aanboden. Krishna wordt ook wel de god van van compassie, bescherming en liefde beschouwd.
Kleurenfestijn tijdens Holi festival
Buiten de tempel werd gratis eten uitgedeeld. Er stonden tafels met pannen vol rijst, curry en zoetigheid waar mensen dankbaar hun bordjes mee vulden. Na deze lunch was het tijd voor het festival. Ik nam mijn tasje met poeder mee en hield een tuktuk aan. De tuktuk chauffeur zette me af bij een drukke straat midden in Bangelore waar tal van feestjes werden gehouden. Op straat begon het feestje al. Heleboel jongeren maakten muziek en dansten in het rond. Wanneer ik langsliep raakten ze mijn gezicht aan met gekleurd poeder en wensten ze me een ‘Happy Holi‘.
Ik werd uitgenodigd voor een feest op een rooftop. Na een korte zoektocht, kocht ik mijn entreekaartje en liep een nogal dodgy trappenhuis in. Eenmaal op het dak ging het feest los. Er was een DJ en het hele dakterras was versierd met kleurrijke doeken en vlaggen. Iedereen stond uitbundig te dansen en gooide gekleurd poeder. Er werd gedronken en wanneer mensen elkaar passeerden namen ze elkaars gezicht in hun gekleurde handen om elkaar wederom een ‘Happy Holi‘ te wensen.
Tot in de late uurtjes heb ik gedanst, gegeten en Holi gevierd. Het was een ervaring om nooit meer te vergeten. En één ding was zeker: ik hoefde niet meer jaloers te zijn op de gekleurde jurken; van mijn witte jurk was namelijk niets meer over.”