Het Generatieweekend: Barbara Cremers legt uit hoe je het verleden met je ouders verwerkt
Het verwerken van het verleden met je vader, moeder, zoon of dochter, dat is wat je doet tijdens het Generatieweekend. Dit beïnvloedt al jouw relaties. Die op liefdesgebied, maar ook die met jouw kinderen. In het Generatieweekend heb je, als kind van je ouder de gelegenheid om te kijken naar het verleden en er vrede mee te maken, zodat je je energie in de ontwikkeling van jezelf en je huidige relaties kunt leggen.
Als je gaat uitspreken wat tot nu toe onuitgesproken bleef, als jullie oude wonden gaan helen en misverstanden uit de weg helpen, bevrijd je jezelf daarvan. Deelt Barbara Cremers met BEDROCK.
De Generatiedialoog komt oorspronkelijk uit Wenen. Sabine und Roland Bösel hebben deze methode ontwikkeld en het vloeit voort vanuit Imago relatietherapie.
“Imago relatietherapie gaat vaak terug naar je jeugd. De manier waarop jouw ouders een relatie met jou zijn aangegaan (bewust of onbewust) vormt voor het kind een beeld over relaties. Dit kan een warme of steunende relatie zijn, maar ook een met veel afstand of afkeuring, waardoor het onveilig wordt voor het kind.
Hetgeen dat vertrouwd is, dat zet je voort in je volwassen leven. Stel je wordt niet gezien of veel afgewezen als kind, dan zal je als volwassen persoon sneller een partner uitzoeken die jou ook niet ziet of afwijst” vertelt Barbara ons.
De generatiedialoog vloeit voort uit imago therapie
“Imago betekent beeld. Dit heeft te maken met het beeld dat je vanuit je verleden meeneemt over relaties. En dat is iets waar je een partner op uitzoekt. Je leert jezelf in je eerste relaties, die met je ouders, allemaal patronen aan, denk aan: jezelf terugtrekken, klein houden, pleasen of juist heel veel negatieve aandacht zoeken en schreeuwerig zijn.
Normaal staat ieder in een gesprek op de eigen plek/het eigen eiland, met op dat eiland al diens ideeën, overtuigingen en geschiedenis. Tijdens Imago therapie zijn mensen altijd om de beurt aan het woord. Tijdens de dialoog vragen we iemand om op het eiland van de zender te gaan staan. Dus je stapt van je eigen eiland af, laat al je ideeën achter je en gaat luisteren op het eiland van de ander.
In de eerste dialoog is het volwassen kind zichzelf, maar dan als jong kind. Die is de zender en dan deelt hij of zij gevoelens en emoties; in de tweede dialoog is de ouder de zender en vertelt hij of zij de persoonlijke ervaringen en waarom dingen zo zijn gegaan in hun eigen jeugd en tijdens het opgroeien van het kind. In de derde dialoog is de zoon of dochter weer de zender. In dit laatste gesprek laten ze weten wat ze anders willen gaan doen. Bijvoorbeeld niet meer zorgen voor hun ouder. Grenzen beter aangeven. Mezelf niet meer laten tegenhouden door bestaande overtuigingen.”
Wat doet De Generatiedialoog voor je
“Het verbetert de relatie met jezelf en daardoor ook de relaties met mensen om je heen. Wanneer je in relatietherapie gaat met een liefdespartner, dan ga je beide patronen herkennen en doorbreken. Deze stammen vaak uit het verleden. En dát onderzoek je in De Generatiedialoog.
“Hoe is het om met mij te leven” is bijvoorbeeld een van de vragen die je vader of moeder aan je stelt tijdens het Generatieweekend. De zoon of dochter gaat hier, in de schoenen van zichzelf als kind, op antwoorden. Dit is heel intens.”
Diepere patronen worden blootgelegd
“Patronen die mensen met ouders hebben, neem je altijd mee in een liefdesrelatie. Als je als kind altijd je mond moest houden, denk je in een relatie ook ‘laat maar, je luistert toch niet naar mij.
Wanneer je tijdens de dialoog inzichten krijgt, geeft dit ontzettend veel helderheid aan mensen die in therapie zijn met hun partner. Dan kunnen ze laten zien aan hun partner: dit gaat niet over jou, de verwijten of mijn gedrag. Het is een ingeworteld patroon.”
Kan een relatie dan alsnog gaan werken? Als je onbewust kiest voor ‘oude pijn’?
“Eigenlijk zou je denken, dan kies je altijd de slechtste partner uit. Maar mensen raken niet verliefd op iemand die niet met hun eigen verleden te maken heeft kwa patronen. Ze worden verliefd op iets wat vertrouwd aanvoelt of dat nou positief is of negatief. Alleen is het zaak om een manier te vinden om goed te leren omgaan met oude negativiteit als je die tegenkomt.
Als je steeds de schuld bij een ander legt, dan blijven patronen bestaan. De verandering ben jij zelf. Dat is de basisgedachte achter imago therapie.”
Vinden mensen het niet eng om naar Het Generatieweekend te gaan
“Zeker. Aan het begin lijkt het heel spannend te zijn, maar het geeft zoveel duidelijkheid, verlichting en opluchting. Kinderen komen weer meer op zichzelf te staan, in plaats van bij hun ouders. Het draait om de volwassen kinderen, zodat zij hun eigen leven in kunnen stappen, zonder ergens tegengehouden in te worden.
Daarbij zijn de ouders niet ‘fout’, het gaat vooral om de manier waarop je dingen ervaart. En er wordt gekeken naar: hoe kan ik weer mijn eigen levenspad bewandelen zonder mijn ouders teleur te stellen? Ik heb altijd voor jou gezorgd, maar dat is mijn taak helemaal niet.”
Met je ouders in therapie
“Tijdens Het Generatieweekend duik je samen mét een of twee ouders het verleden in. Het kleine kind dat wel of niet gezien is geweest, gaat in gesprek met de vader of moeder. Rollen worden weer rechtgezet. Kinderen willen zo graag voor ouders zorgen, terwijl dat hun taak eigenlijk niet is.
Ouders hebben weer een eigen verleden. Daardoor zijn ze niet in staat geweest om alle goede dingen terug te geven aan kinderen. Ze nemen een eigen geschiedenis mee waarin het ook beter had gekund.
In een weekend leer je waarom dingen zijn gegaan zoals ze zijn gegaan. Je staat open voor elkaar, gaat écht in gesprek en leert weer verbinden met elkaars positiviteit.”
Is het proces niet héél emotioneel?
“Ja het is héél emotioneel. Wat voor ons, mijn man, Bas van Raaij, en mij voorop staat, is dat we een heel veilig klimaat creëren. Als het veilig wordt, en ik kan zeggen wat ik voel en als er iets gebeurt is er genoeg steun, dan kunnen mensen zich openen. Ieder ouder-kind stel heeft een eigen therapeut in het Generatieweekend. Veiligheid is het meest belangrijke.”
Groot verschil
“Ik merk dat het zo’n groot verschil maakt bij mensen.” sluit Barbara ons gesprek af. “Bijvoorbeeld bij een vader van negentig en een dochter van zestig. De dochter ging altijd met een knoop in haar maag naar haar vader toe. Ze voelde altijd dat er wensen, kritiek en verwachtingen naar haar toegingen. Na De Generatiedialoog was de knoop weg als ze naar haar vader toeging.
Het kind van zestig krijgt hierdoor ook weer een andere relatie met haar eigen kinderen. Omdat ze een verandering had meegemaakt bij haar vader, is ze anders gaan kijken naar hoe doe ik dat eigenlijk bij mijn kinderen en mijn partner? Dit komt omdat jouw geschiedenis zo’n grote impact heeft op al jouw relaties.”
Het is ook fantastisch voor je kinderen
“Want ‘oude pijn’ en ingesleten patronen worden opgelost. Je leert écht anders omgaan met gevoelens en daardoor dus ook met jouw gedrag. Je stopt met doorgeven wat je eigenlijk niet wil doorgeven. Je noemt dit in het Engels ook wel post childhood nurturing, je kunt je kind voeden en ondersteunen als de kindertijd allang voorbij is. Dit doe je door te praten over wat is gebeurd, hoe dat ging en wat er anders kan.
Het volgende Generatieweekend is van 27 tot 29 september. Neem een kijkje op de website van Relatietherapie Zwolle.