Duurzaam dilemma: Tessa (39) werkt voor een ‘groen’ modemerk waar ze helemaal niet zo duurzaam zijn
Zit jij met een prangende kwestie en wil je graag de mening van een ander horen? Bij BEDROCK delen wij iedere week een duurzaam lezers dilemma. Deze week delen wij het dilemma van Tessa, die werkzaam is als marketeer bij een ‘groen’ modemerk waar ze aan greenwashing doen (en niet zo’n beetje ook).
“Al een paar jaar werk ik als freelance marketeer en toen een ‘groen’ modemerk aan mij vroeg of ik in dienst wilde, heb ik ‘ja’ gezegd. Ik was wel toe aan meer zekerheid en focus en een vaste baan is wat dat betreft een uitkomst. Omdat ik al een aantal keer wat klussen voor dit merk had gedaan, dacht ik het bedrijf wel te kennen. Mooi niet dus.
Greenwashing bij ‘groen’ modemerk
Als marketeer is het mijn taak om het verhaal van het merk te vertellen. Een mooie job, zij het niet dat het merk zich duurzamer voordoet dan het in werkelijkheid is. Met andere woorden: ik moet liegen om het imago ‘groen’ te houden. In de communicatie willen ze dat ik bepaalde woorden gebruik die ik niet bij het merk vind passen.
Zo suggereert het merk dat ze seizoensloze collecties maken, een eerlijke werkomgeving creëren en werken met duurzame materialen.
Grondstoffen zijn niet duurzaam
Omdat ik als marketeer grondig te werk ga, wilde ik mijn statement over duurzaamheid onderbouwen. Toen ik bij de eigenaar informeerde naar de herkomst van de stoffen, had hij daar een vaag antwoord op. Ze wisten zelf eigenlijk ook niet precies waar de stoffen vandaan kwamen. Nu vond ik dat antwoord totaal niet bevredigend, en ben ik eens gaan graven. Wat blijkt? De zogenaamde gerecyclede stoffen zijn niet circulair. En de toeleverancier is oneerlijk over de herkomst van het ‘biologisch’ katoen.
Mezelf recht in de ogen aankijken
Duurzaamheid en fair fashion maken een groot onderdeel uit van het marketingplan. Daarom heb ik dit dilemma meerdere malen met de directeur besproken. Deze is van mening dat hij het allemaal heel goed doet. Ik loop echter steeds vaker tegen oneerlijke situaties aan. Zelfs onder mijn ogen gaat er wat mij betreft veel mis.
Zo worden de freelancers enorm onder betaald, krijgen de jonge meiden op kantoor amper vrije dagen (twee weken in de zomer als de fabrieken ook dicht zijn) en wordt het werk dat ze verzetten amper gewaardeerd. Er klopt gewoon niks van. Ook in de fabrieken is er veel minder toezicht dan dat het merk suggereert.
Ontslag nemen de enige optie?
Natuurlijk heb ik dit dilemma met vriendinnen en familie besproken. Er is zelfs een collega die er hetzelfde over denkt… alleen wat iedereen dan zegt is; je moet ontslag nemen. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Ik heb hoge maandelijkse lasten die het afgelopen jaar niet minder zijn geworden.
Wanneer je zelf ontslag neemt, heb je nergens recht op en komt er geen geld in het laatje. Daarnaast vraag ik me af of het ergens anders beter is. Ik ben bang om weer in hetzelfde schuitje te belanden bij een ander ‘groen’ modemerk. Maar zo verder werken, dat lukt me ook niet… Het vreet energie en omdat ik duurzaamheid wél belangrijk vind, kan ik hier niet mee leven.”
Duurzaam dilemma: Annemarie (36) scheidt afval maar haar man niet