Bedrock's expert Liefde & Seks 16 dec 2024, 13:31

Leestijd: 4 minuten

Colijn: ‘Mijn man en ik groeien uit elkaar sinds de baby’

Wanneer je als stel aan kinderen begint, beland je in de zogenaamde ‘tropenjaren‘. Het leven raast in sneltreinvaart voorbij en samen runnen jullie een heuse fabriek. Colijn is intens dankbaar dat ze met haar man Jort een baby heeft gekregen, maar de relatie lijkt overleden. Ze groeien uit elkaar.

Ze beseft zich heel goed dat het misschien wel een ‘fase’ is, maar de fase duurt nu al bijna twee jaar.

‘Door de baby groeien we uit elkaar’

“Het leven met Jort was heerlijk voordat we een baby hadden. We werkten allebei keihard, gingen regelmatig op vakantie of een weekend weg en hadden een bruisend sociaal leven. Ik was echt helemaal tevreden samen. Ook was er genoeg tijd voor mezelf. Ik heb het soms nodig om even een ochtend de agenda leeg te hebben, een massage te nemen of gewoon om te niksen.

Toch wilde Jort liever gister dan vandaag aan kinderen beginnen. Ik had nog geen rammelende eierstokken, maar wilde het ook niet-niet. Daarom besloot ik om er al voor te gaan. Gelukkig was het ons gegund en daar ben ik ook héél dankbaar voor. Onze dochter is het beste dat me is overkomen.”

Mijn man ben ik kwijt

“Wat ik me niet had kunnen bedenken, is hoe erg de dynamiek tussen mij en Jort veranderde. Ik adoreerde hem, maar nu irriteer ik me aan hem. Eigenlijk vind ik hem gewoon een slechte vader! Jort is altijd al druk geweest met werk, maar na de bevalling ging hij op dat vlak een tandje bijsteken. In mijn kraamweken was het voor mij echt aanpoten. Dat voelde niet eerlijk. Ik kon amper lopen door de hechtingen, maar moest wél al met mijn dochter op pad omdat Jort het te druk had.

Er zijn dagen dat hij zich helemaal niet met de kleine bemoeit. Daardoor voel ik me in de steek gelaten en groeien we uit elkaar. We hebben een pittig meisje, ze huilt best veel en daar kan Jort niet tegen. Hij wordt dan kribbig en kortaf. Soms snauwt hij zelfs tegen onze dochter die echt nog geen idee heeft dat ze iets verkeerd doet. Dat doet zeer, en het is ook pijnlijk dat hij nooit initiatief neemt met iets. We zijn nog nooit met het gezin een dagje weggeweest. En ook als we samen iets doen, ben ík degene die het organiseert.”

Ik mis ons

“Dat raakt mij. Het maakt mij verdrietig dat ik geen connectie meer voel met mijn eigen man. Vroeger hadden we overal gesprekken over. We konden spontaan buiten de deur eten en dan hadden we het over van alles en nog wat. Nu zitten we áls het al voorkomt zwijgend tegenover elkaar en dat was mijn schrikbeeld. Als ik andere stellen zo zag zitten, had ik me niet kunnen bedenken dat ik dat stel zou zijn! Ik mis ons.

Begrijp me niet verkeerd: ik ben blij met mijn dochter. De liefde van haar maakt veel goed, maar het is alsof de liefde bij mijn man is uitgedoofd. Ik denk dat hij het vaderschap had geïdealiseerd en dat hij nu vlucht in werk om maar niet thuis te hoeven zijn. Want ik weet zeker dat er geen ander is. Hij is gewoon niet gemaakt voor de chaos die een kind met zich meebrengt. Bovendien verandert er veel… mijn dromen en verlangens doen er opeens minder toe omdat ik meer thuis moet zijn. Dat maakt mij nukkig en dat snapt Jort niet. We leven echt langs elkaar in plaats van met elkaar.”

Einde relatie

“Ik schaam me soms voor het feit dat ik denk aan uit elkaar gaan. Ik snak naar warmte en verbinding, maar hoe kan ik nu in deze fase een punt achter onze relatie willen zetten? Maar het idee dat ik nu ook alles alleen moet doen voelt zo slecht. Als Jort er al is, dan zit ‘ie daar maar. Hij weet niet van aanpakken en heeft geen idee hoe lang, eenzaam en stressvol mijn dagen soms zijn. Het is ook niet dat hij er ooit naar vraagt… we groeien uit elkaar, en dat voelt nóg eenzamer.”

Tips om als jonge ouders weer tijd voor elkaar te krijgen

Lees ook hoe je als jonge ouders weer tijd en aandacht voor elkaar krijgt.

Waarom het goed is om regelmatig een ‘relatie APK’ te doen als jonge ouders