Malu Kirschbaum Betere wereld 9 jul 2024, 08:53

Leestijd: 3 minuten

‘Green hushing’ in plaats van greenwashing – wat is dat?

In de afgelopen jaren is duurzaamheid een steeds belangrijker onderwerp geworden voor zowel bedrijven als consumenten. Waar bedrijven vroeger vaak beschuldigd werden van greenwashing, oftewel het onterecht claimen dat hun producten of diensten milieuvriendelijk zijn, zien we nu een nieuw fenomeen opkomen: green hushing. Bedrijven zwijgen dan bewust over duurzame inspanningen. Maar waarom is dat? En wat zijn de gevolgen?

Laat we eens dieper duiken in de wereld van green hushing.

Wat is green hushing?

Green hushing is het bewust stilhouden van duurzame initiatieven door bedrijven. Dit betekent dat bedrijven bewust geen informatie delen over de stappen die ze nemen om milieuvriendelijker te worden.

Dus in plaats van te pronken met hun groene prestaties (greenwashing) communiceren ze er niets of nauwelijks over. Dit lijkt misschien tegenstrijdig in een tijd waarin duurzaamheid een belangrijk verkoopargument is, maar er schuilen meerdere redenen achter deze strategie.

Waarom doen bedrijven aan green hushing?

1. Angst voor kritiek: Social media is ontzettend belangrijk en bedrijven zijn zich maar al te bewust van de risico’s van publieke controle. Eén klein foutje kan leiden tot een shitload aan negatieve reacties en imagoschade. Bedrijven zijn bang dat, door te communiceren over hun duurzaamheidsinspanningen, zelfs de kleinste tekortkomingen uitvergroot worden.
2. Geen valse verwachtingen wekken: Veel bedrijven zijn nog maar net begonnen aan hun duurzaamheidsreis en weten dat ze nog een lange weg te gaan hebben. Door te zwijgen, proberen ze te voorkomen dat ze worden beschuldigd van hypocrisie of onvolledige maatregelen.
3. Concurrentiegevoeligheid: In sommige sectoren kan informatie over duurzaamheidsinitiatieven een strategisch voordeel bieden. Bedrijven willen mogelijk niet dat concurrenten hun stappen kopiëren of zich hiermee onderscheiden.

Angst voor beschuldigingen

Een goed voorbeeld is de mode-industrie. Merken investeren in duurzame materialen en ethische productieprocessen, maar communiceren hier niet altijd over. De reden hiervoor is dat de mode-industrie vaak bekritiseerd wordt vanwege fast fashion en de bijbehorende milieuproblemen.

Merken willen voorkomen dat ze worden beschuldigd van hypocrisie als blijkt dat niet al hun producten even duurzaam zijn. Ook in de technologiesector zien we bedrijven hun duurzame inspanningen niet breed uitmeten. Dit komt vaak omdat ze te maken hebben met complexe productieprocessen en de angst bestaat dat niet alle onderdelen van het proces even duurzaam zijn.

Gevolgen van green hushing

Hoewel green hushing begrijpelijk kan zijn vanuit het perspectief van bedrijven, heeft het ook nadelen:

1. Vertraagde vooruitgang: Transparantie en publieke verantwoording zijn essentieel voor het aanpakken van milieuproblemen. Wanneer bedrijven hun inspanningen verbergen, wordt het moeilijker voor consumenten, investeerders en beleidsmakers om te beoordelen welke bedrijven echt bijdragen aan duurzaamheid.
2. Gemiste inspiratie en samenwerking: Bedrijven kunnen veel leren van elkaars best practices en innovaties. Door duurzaamheidsinitiatieven geheim te houden, missen we de kans om gezamenlijk vooruitgang te boeken en effectievere oplossingen te vinden.

Balans vinden

Eigenlijk zouden overheden en internationale organisaties richtlijnen moeten ontwikkelen om green hushing tegen te gaan, maar helaas zijn daar nog geen regels voor. Tot die tijd is het voor bedrijven cruciaal om een balans te vinden tussen transparantie en voorzichtigheid.

Het is belangrijk dat bedrijven eerlijk en open zijn over hun duurzaamheidsinspanningen, maar tegelijkertijd moeten ze realistisch zijn over de uitdagingen en beperkingen waarmee ze te maken hebben. Door die balans te vinden kunnen ze het vertrouwen van consumenten (terug) winnen en ook nog eens bijdragen aan een duurzamere toekomst.

Mijlpaal: de Europese Unie komt eindelijk met regels tegen greenwashing