Annemarie Hartsuiker Welzijn 24 aug 2023, 11:05

Leestijd: 5 minuten

Linette (38): ‘Tijdens mijn eerste ervaring met ayahuasca overleed er iemand’

Met een vriendin begon ik jaren geleden aan een rondreis van enkele maanden door Zuid-Amerika. We zouden de reis van ons leven maken en hadden ons voorgenomen om voor de eerste keer ayahuasca te proberen. Tripthee, ofwel ayahuasca, is een hallucinogene plantmedicijn (heftiger dan LSD) waardoor diepgewortelde emoties en trauma’s boven komen drijven. Het zou een unieke en helende ervaring zijn waardoor we met levensveranderende inzichten weer huiswaarts zouden keren, deelt Linette met BEDROCK.

“Deze helende werking en het vooruitzicht op massa’s zelfinzicht gaven voor ons de doorslag om het te proberen. Ik zou nooit zomaar iets doen, dus heb me goed voorbereid.

Voordat je ayahuasca gaat doen, moet je bijvoorbeeld een bepaald dieet volgen. Dit betekent dat je een week voor de ayahuasca-ceremonie geen drank of drugs mag nemen en de laatste dagen eet je eigenlijk alleen maar groenten en drink je kruidenthee of sap. Hierdoor bereid je je lichaam voor en verminder je de kans op misselijkheid tijdens de ceremonie.

Ayahuasca-ceremonie

De ayahuasca-ceremonie wordt ook wel een reis genoemd omdat je een persoonlijke reis maakt. Deze reis vindt plaats in een ruimte die daarvoor is ingericht, onder begeleiding van een ayahuasca-begeleider (sjamaan). Mijn vriendin en ik hadden goede verhalen gehoord over de ceremonie en gingen er vol vertrouwen heen.

Uiteraard hadden we ons goed voorbereid en we hadden er zowaar zin in! Overal om ons heen lagen matrassen en kussens en we zagen ook emmertjes staan. Deze dienen als kotsbakje, want veel mensen gaan over hun nek na het innemen van een shotje.

Braakgeluiden

Na wat rituelen krijgen mijn vriendin en ik ons eerste shotje van de begeleider. Hij schenkt het in de vorm van thee. Ook de andere, voor ons onbekende, mensen drinken gulzig uit het kleine kopje. Het goedje heeft een intens vieze smaak en terwijl het drankje inwerkt, mediteren we gezamenlijk.

In eerste instantie denk ik nog: ‘Ik voel niks. Hoe kan dat nou?’ Dan, als er zo’n dertig minuten zijn verstreken, begin ik iets te voelen. Met mijn ogen dicht dein ik heen en weer. Om mij heen hoor ik inmiddels braakgeluiden. Zelf hoef ik gelukkig nog niet te braken.

Dan gaat het mis

De inwerktijd van ayahuasca verschilt enorm per persoon. Gemiddeld duurt het ongeveer een uur, maar er zijn ook mensen die na een half uur al in die reis zitten, en mensen die er twee uur over doen. Als je echt een controlfreak bent of bang bent, duurt het vaak wat langer. Opeens hoor ik iemand heel hard huilen en beangstigende kreten uitslaan.

Ik ben niet volledig bij bewustzijn, maar merk dat ik er onrustig van word. De begeleider is nergens te bekennen, ik voel me helemaal warm worden en opeens word ik overspoeld door een golf van misselijkheid. Gelukkig weet ik nog net op tijd mijn emmertje te grijpen. Wat er om mij heen gebeurt, krijg ik op dat moment niet echt meer mee.

Opgesloten in mijn lijf

Terwijl ik met mijn ogen dicht weer op mijn matras zak, probeer ik te luisteren wat er nou precies om mij heen gebeurt. Het lukt niet. Een stem in mij vertelt steeds dat het niet goed gaat en ik ben erg onrustig. Ik zie allemaal enge en boze gezichten tijdens mijn ayahuasca-trip en ik had gehoopt dat er iemand zou zijn om mij te begeleiden.

In paniek probeer mijn ogen te openen om mijn vriendin te zoeken. Nog steeds gaat het niet… Ik zit opgesloten in mijn eigen lijf en ervaar het als heel erg eng. Wankel probeer ik overeind te komen. Ik weet niet hoelang ik dit probeer, maar voor mijn gevoel uren later, zit ik eindelijk rechtop.

Er heerst onrust

Langzaam maar zeker kom ik weer een beetje tot bedaren. Ik kan mijn ogen weer openen en kijk om mij heen. Mijn vriendin lijkt nog ver weg en niks mee te krijgen van wat er om haar heen gebeurt. Wel zijn er een aantal mensen verdwenen, we begonnen toch zeker met een grotere groep? Nu zijn we nog maar met z’n vieren. De begeleider merkt niet eens dat ik ben bijgekomen.

Als ik vraag wat er aan de hand is, reageert hij vluchtig: a few people wanted to leave. Dat vind ik vreemd, normaal gesproken sluit je de ayahuasca-ceremonie gezamenlijk af en eet je nog wat.

Een van de deelnemers overleed in het ziekenhuis

Toen mijn vriendin inmiddels ook was bijgekomen, werden we eigenlijk zo snel mogelijk weggewerkt. Samen met twee andere mensen, vroegen we ons af wat er nou precies was gebeurd. Het bleef vaag. Later bleek dat één van de mannen die bij de ceremonie aanwezig waren, niet goed werd. De begeleider heeft een dokter gebeld en de man is met spoed naar het ziekenhuis gebracht, waar hij overleed.

Blijkbaar had hij niet geluisterd naar het dieet en had hij de dag voor de ceremonie andere hallucinogene drugs gebruikt. Deze combinatie werd hem fataal. Er werden ons nog wat vragen gesteld door de lokale politie. Alleen durfden we niet goed te antwoorden, omdat we niet zeker wisten of het legaal was en er was ook sprake van een taalbarrière, waardoor we elkaar niet echt begrepen.

Nooit meer ayahuasca

Achteraf gezien zou ik nóóit meer aan een ayahuasca-cermonie meedoen. Je bent je leven in de handen van een onervaren sjamaan niet zeker. Na deze nare ervaring heb ik veel gepraat met professionals, maar ook met een arts en mensen uit mijn omgeving.

Dan hoor je dat het vaak goed gaat, maar ook wat er mis kan gaan. Dat wij voorafgaand aan de ceremonie niks over onze medische achtergrond moesten delen, is bizar. Daar hadden de alarmbellen door moeten gaan rinkelen. Ook al weet ik dat de meeste mensen een hele positieve en levensveranderende ervaring hebben, wil ik toch delen: pas op.”

Wat is een medium en wanneer kun je hier écht van op aan?