Rosa Bertram Psychologie 10 nov 2022, 06:00

Leestijd: 3 minuten

De 6 signalen waaraan je herkent of een ander emotioneel is verwaarloosd

Wanneer je als kind opgroeit in een omgeving waar er geen ruimte was voor je mentale en emotionele gezondheid (emoties en gevoelens), kan je op latere leeftijd flink strugglen met het opbouwen van een gezond zelfvertrouwen. Hoe herken je emotionele verwaarlozing bij een vriend(in) of iemand anders in jouw omgeving?

Als we het hebben over emotionele verwaarlozing, klinkt het misschien alsof het kind expres aan z’n lot is overgelaten, maar vaak gebeurt een emotionele verwaarlozing veel subtieler dan dat.

Emotionele verwaarlozing

Misschien waren ouders meer met het kleine broertje of zusje bezig, waren ze druk met anderen zaken of waren ze snel boos. Wat er ook is gebeurd, vaak is bepaald gedrag te linken aan gebeurtenissen aan de jeugd.

Deze 7 signalen duiden op emotionele verwaarlozing uit je jeugd

Wie als kind emotioneel is verwaarloosd, kan volgens Jonice Webb, psycholoog en schrijfster, het volgende gedrag vertonen:

Het gesprek gaat niet over hen

Wie emotioneel is verwaarloosd, vindt het vaak niet gemakkelijk om over zichzelf te praten en stelt liever vragen aan de ander.

Eigen behoeften worden ondergesneeuwd

Ze hebben vooral aandacht voor het welzijn voor anderen in plaats van voor zichzelf.

Communiceren is lastig

Ze vinden het vaak moeilijk om een ander duidelijk te maken hoe ze zich voelen. Als vriend(in) vraag je je vaak af hoe de ander zich eigenlijk écht voelt en probeert het waarschijnlijk te raden.

Met deze vraag kun je jezelf bevrijden van je jeugd(trauma’s)

Soms lijkt het gewoon onmogelijk om te weten wanneer de ander gekwetst of boos is.

Eigen voorkeuren zijn onduidelijk

Ze delen hun eigen voorkeuren niet of nauwelijks. Wat ze wel en niet fijn vinden, weet je als vriend(in) eigenlijk niet goed.

Conflictvermijdend

Ze zijn vaak conflictvermijders, die de confrontatie liever uit de weg gaan en het al helemaal niet graag of vaak zullen hebben over de problemen die ze hebben.

Ongemakkelijk zijn met praten over gevoelens

Wanneer een ander wel praat of zijn of haar gevoelens, merk je dat degene die misschien emotioneel verwaarloosd is, ongemakkelijk wordt.

Het praten over gevoelens, die van zichzelf maar óók die van een ander, vindt hij of zij namelijk niet fijn. Ze zijn immers conflictvermijdend.

De oorzaak van het gedrag

Wanneer ouders of verzorgers vroeger geen aandacht hebben gehad voor de emoties van een kind, of deze er nooit mochten zijn, leert degene onbewust dat emoties er dus niet mogen zijn.

Dat hun emoties er simpelweg niet toe doen. Met als gevolg dat ze alles doen om te overleven: emoties afzwakken en ze al helemaal niet laten zien, zodat ze een ander niet tot last zijn.

Intergenerationeel trauma: wat is het en hoe ga je daarmee om?

Niet zo gek dat het lastig is om bij gevoelens te komen. Ze hebben waarschijnlijk het gevoel dat hun gevoelens en emoties toch niet belangrijk zijn.

Wat je als vriend(in) kan doen

Heb je het idee dat een vriend(in) emotioneel is verwaarloosd als kind? Dan kan je er voor de ander zijn, door:

Oprechte interesse te tonen

Interesse te tonen in wie hij of zij is, en écht te luisteren naar wat de ander heeft te zeggen. Stel vragen en geef de kans om voor zichzelf na te denken.

View this post on Instagram

A post shared by BEDROCK Magazine (@bedrockmagazine)

Steun te bieden

Als er onenigheid is, zorg dan dat je er bent voor de ander. Onthoud dat juist voor hem of haar conflict ontzettend lastig is.

Erover te praten (als dat goed voelt)

Heb je echt het gevoel dat de ander kampte met emotionele verwaarlozing als kind, en heb je het gevoel dat het beter is om er over te praten? Kaart het dan voorzichtig aan.

Ken je rol

Wees voorzichtig en probeer de ander niet ‘te fixen’. Als vriend(in) is het jouw taak om er voor iemand te zijn, maar niet om een therapeut uit te hangen.

Als degene wil, zou hij of zij het werk uiteindelijk toch echt zelf moeten doen, eventueel met behulp van een therapeut. Jij kan er wél zijn als steun, dat is minstens zo belangrijk!