Malu Kirschbaum Relatie 9 mrt 2020, 06:00

Leestijd: 3 minuten

Hoe ik mijn eenzaamheid overwon na een break-up

Iedereen voelt zich weleens alleen. Op vrijdagavond als iedereen de stad in gaat om het weekend te vieren en jij geen afspraken hebt. Of als je een grote beslissing moet nemen over je carrière en je het gevoel hebt dat je het met niemand kunt bespreken. Maar toen mijn relatie van 6 jaar werd verbroken en ik plotseling weer alleen woonde, overviel mij een gevoel van intense eenzaamheid.

Nu is er een groot verschil tussen alleen zijn en eenzaam zijn. Want begrijp me niet verkeerd, ik vind het heerlijk om me af en toe terug te trekken en lekker in mijn eentje te rommelen in huis, of juist alleen op pad te gaan. Maar het gevoel van eenzaamheid dat me bekroop na de break-up, was niet te vergelijken met alleen zijn. Het was meer een soort diep gelegen gevoel van onrust, waar ik zelf maar moeilijk bij kon.

Heel erg zoekende

De eerste periode van mijn vrijgezellenbestaan was ik voornamelijk bezig om mijn agenda helemaal vol te proppen, zodat ik geen tijd had om na te denken en stil te staan bij mijn verdriet. Veel sporten, veel uitgaan, veel daten, veel reisjes, veel alles. Vooral niet voelen. Ik dacht dat ik vol in het leven stond, maar was juist heel erg zoekende.

Op een gegeven moment wilde ik zó graag weer een relatie, dat ik in Bali (ja ik weet het, very Eat Pray Love) naar verschillende handlezers, spiritueel mediums en kaartenleggers ben gegaan. Daar werd ik enigszins gerustgesteld over de toekomst, maar het gevoel van eenzaamheid bleef.

Even later ben ik zelfs een relatie aangegaan met iemand, die daar helemaal niet geschikt voor was, maar mij wél weer even het gevoel gaf dat ik speciaal was.

Je leven delen met jezelf

Toen ik laatst in gesprek raakte met een alleenstaande vrouw, die al jarenlang gelukkig was in d’r uppie, vroeg ze mij waarom ik in vredesnaam zo graag een relatie wilde. Ik antwoordde dat ik mijn leven wel leuk vond, maar het zo graag met iemand wilde delen. Waarop ze reageerde: ‘Waarom? Je kunt het toch met jezelf delen?!’. Haar woorden kwamen niet direct binnen, maar ik ben ze nooit meer vergeten.

Lees ook: Last van zomereenzaamheid? Je bent niet de enige

Ik denk namelijk dat de sleutel van het ‘happy-single-zijn’ zit in de vriendschap die je met jezelf sluit. De liefde die je voor jezelf hebt. Zolang je van jezelf houdt, inclusief alles wat je doet en wat je ziet in de spiegel, heb je niemand anders nodig. Het klinkt misschien een beetje corny, maar momenteel ben ik super blij met alles wat ik heb, precies zoals het is. En stiekem vind ik het zelfs wel heel erg lekker om geen partner te hebben.

Mijn eigen beste vriend

Inmiddels weet ik ook dat het leven constant verandert en dat ook dit gevoel van tevredenheid wellicht weer kan vervagen. Maar ik heb geleerd dat mijn zelfliefde groeit als ik kies voor mezelf, goed voor mezelf zorg, nieuwe dingen leer, bezig ben met mijn lijf, me regelmatig laat masseren, plezier maak en voldoende rust neem. Dat betekent onder andere gezond eten, sporten, yoga, dansen en regelmatig een massage nemen.

Dat zijn allemaal dingen waar ik dagelijks voor kan kiezen. Ook als het even minder gaat. En dan wordt mijn ‘ik’ vanzelf weer mijn beste vriend.

Meer over eenzaamheid?

• Steeds meer jongeren zijn eenzaam, en dit kan jij doen om te helpen
• Eenzaam? De oplossing schijnt zo simpel te kunnen zijn
• Waarom eenzaamheid eigenlijk een positief signaal is