Amber (39) ‘Ik probeerde Ecstatic Dance op Bali en belandde tussen zwetende naakte lichamen’
Amber besloot, nadat haar relatie uitging, om in haar eentje naar Bali te reizen voor een aantal weken. Hier zou ze tot rust komen, haar mind resetten en weer in liefde gaan geloven. Ze was op zoek naar vrijheid, nieuwe kansen en avontuur. “Mijn onbevangenheid is veranderd na één Ecstatic Dance dansworkshop, en dat is jammer.”
“Toen mijn relatie uitging, had ik behoefte aan verandering. Noem het ontsnappen (dat was het misschien ook), ik wilde in ieder geval niet langer in Amsterdam blijven. Omdat ik als zzp’er werk, en ik feitelijk overal ter wereld kán werken, besloot ik om naar Azië te vertrekken. Bali om precies te zijn.
Ik had veel goede verhalen gehoord van digital nomads die hier ook vertoefden. Er waren genoeg plekken om te werken, bijna overal goede WiFi-faciliteiten, lekker eten en een laid-back cultuur. Precies wat ik nodig had!
Ecstatic Dance-workshop
Nu, bijna een jaar later, herinner ik me vooral de Ecstatic Dance-workshop die ik bijwoonde en die afschuwelijk was. De geur van zwetende lichamen, de natte druppels die van de naakte lijven afspatten en de mannen die mij ongewenst betastten. Niet dat ik de rest ben vergeten, maar dit beeld is het meest wezenlijke dat is overgebleven van de vreemde workshop in Ubud.
Ik had verhalen gehoord van andere reizigers die bij de Yoga Barn eenzelfde soort workshop hadden bijgewoond. Iedereen was enthousiast. Ze omschreven het als een dans om jezelf te bevrijden, om jezelf te zijn en alle schaamte en onzekerheid los te laten.
Dat wilde ik ook wel. Via via hoorde ik dat er een Ecstatic Dance-workshop op een fantastische locatie werd gegeven (niet door de Yoga Barn, het was een initiatief van mensen zelf), het strand met uitzicht op zee. ‘Count me in!’ Dacht ik. En ik kocht een ticket.
Gehuld in slechts een stringetje
De dag van de workshop had ik eerst een lange wandeling gemaakt, ik had een yogasetje klaarliggen en had er zin in! Aangekomen op de locatie zag ik al een groepje mensen dat zich verzameld had. Wat mij meteen opviel was: iedereen had zo weinig kleding aan. Enkele vrouwen droegen alleen een klein stringetje en de mannen hadden krappe zwembroeken aan. In mijn yogaoutfit voelde ik mezelf extreem overdressed. Ik wijdde het aan de locatie, het strand.
De sfeer werd seksueel
Na een hele korte introductie van de teacher, werd er muziek opgezet en iedereen begon met zijn ogen dicht te bewegen. In het begin moest ik er nog om lachen, giechelend bewoog ik mee op de klanken van de alternatieve muziek. De sfeer werd steeds intiemer en daar zat ik helemaal niet op te wachten.
Het kwam totaal onverwachts. Mannen en vrouwen begonnen rond elkaar te dansen en raakten elkaar daarbij aan. Ik vermeed deze vreemde mensen zo goed als mogelijk, maar dat lukte niet helemaal. Er waren mannen die steeds als bijen op de honing terugkwamen en die zich zelfs van hun minuscule zwembroeken ontdaan hadden. Zagen ze niet dat ik me oncomfortabel voelde?
Grenzen aangeven
Voor mij gingen de bewegingen en aanrakingen echt te ver. Op een gegeven moment ben ik weggelopen, de teacher leek nergens op te letten en zweefde letterlijk en figuurlijk met de groep mee. Ik ben blij dat ik besloot om te vertrekken, want ergens voelde het als seksuele intimidatie. Misschien had ik me beter moeten oriënteren en was dit specifieke event achteraf zo bedoeld. Dat zal ik nooit weten, maar mijn onbevangenheid en spontaniteit zijn wel een beetje weg. Voor mij geen workshops meer…”
Eva (32): ‘Zonder meditatie kan ik mijn dag niet starten of eindigen’