Leonie Collombon Duurzaamheid 25 aug 2024, 08:18

Leestijd: 2 minuten

Door de ‘eco gender gap’ lijkt het de taak van vrouwen om het milieu te redden

Iedereen moet goed voor Moeder Aarde zorgen, maar vrouwen lijken die taak iets serieuzer te nemen dan mannen. In het Verenigd Koninkrijk althans, want daar ontdekte onderzoeksbureau Mintel een paar jaar geleden al dat vrouwen vaker duurzame keuzes maken dan mannen. Ze doopten dit fenomeen om tot de ‘eco gender gap‘ -en dat is ook anno 2024 een ding.

Volgens de ‘eco gender gap’ leven vrouwen duurzamer

Herbruikbare wattenschijfjes, ecologisch wasmiddel en bamboe tandenborstels: hoewel deze producten niet zo duidelijk ‘vrouw’ schreeuwen als de pink tax, richt ook de marketing van deze groene(re) alternatieven zich op de vrouw. Deels daardoor zijn meer vrouwen bewust met het klimaat bezig dan mannen. In het Verenigd Koninkrijk gaat het om een verschil van meer dan 10 procent: 71 procent van de ondervraagde vrouwen in bovenstaand onderzoek zegt bewuste keuzes te maken ten opzichte van 59 procent van de mannen.

Daarbij gaat het om zaken als recyclen, minder water gebruiken en de elektriciteit uitzetten zodra je het huis uit gaat. Maar ook het kopen van producten uit het duurzame schap van de winkels werd onder de loep genomen. En hoewel vrouwen in alle onderzochte categorieën duidelijk voorliepen op mannen, waren de verschillen hier het grootst.

Die ‘eco gender gap’ is volgens Jack Duckett, een senior consumer analist, te verklaren door de marketing van zogenaamd groene producten. Omdat het veelal om producten voor het huishouden gaat, worden in reclames vooral vrouwen getoond, vertelt hij tegen The Guardian. Daar is op zich natuurlijk al iets mis mee (alsof alléén vrouwen het huishouden op zich nemen?!), maar het zorgt ook nog eens voor een onterecht plichtsgevoel bij vrouwen. Doordat de reclames specifiek op hen zijn gericht, krijgen zij het gevoel dat het milieu vooral hún verantwoordelijkheid is.

Vrouwelijk versus mannelijk gedrag

Onderzoek dat op dat van Mintel aansluit, laat ook zien dat duurzaam gedrag als ‘vrouwelijk‘ wordt ervaren. Onderzoekers van de Pennsylvania State University ontdekten bijvoorbeeld dat sommige mannen geen herbruikbaar tasje durven te gebruiken of voor een vegetarisch dan wel veganistisch dieet durven te kiezen. De reden? Dat zou niet ‘mannelijk’ genoeg zijn.

Die gedachtegang zorgt er in combinatie met de marketing vanuit bedrijven voor dat de ‘eco gender gap’ alleen maar groter wordt; en dat terwijl alle handjes hard nodig zijn om gestelde klimaatdoelen te behalen. Volgens Janet K. Swim, één van de Pennsylvania-psychologen, is een andere marketingaanpak van duurzame bedrijven een goed begin, maar zij benadrukt dat het beeld over mannelijk versus vrouwelijk gedrag in de maatschappij ook moet veranderen. Met goed voor de aarde zorgen is immers nooit iets mis; welk gender je ook bent.

Gender Guide: voor eens en voor altijd een guide over gendertermen