Valéry de Voijs Reizen 28 dec 2022, 19:49

Leestijd: 4 minuten

Wat niemand je vertelt over het leven als digital nomad

De huur opzeggen, je tas inpakken en een one-way ticket boeken naar Verweggiestan. Voor velen klinkt het als een droom. Toch kan Valéry de Voijs uit eigen ervaring vertellen dat het leven van een digital nomad niet altijd over rozen gaat.

Wanneer we door onze socials scrollen komen we ze constant tegen. De avonturiers. De gelukzoekers. De helden. De pioniers die de stap gezet hebben. Met een kokosnoot in hun hand posten ze een selfie op het strand met de jaloersmakende welbekende hastag #officeoftheday. Good for them, maar stiekem maakt het je stikjaloers, wanneer jij in een dikke winterjas de kou trotseert.

Leven als een digital nomad

Zelf droomde ik altijd van zo’n vrij bestaan. Geen vaste woonplek, geen bezittingen, gewoon op avontuur – dat was mijn idee. Lichtelijk geromantiseerd door Xavier Rudds grootste hit Follow The Sun, maar desalniettemin een haalbaar doel.

Daar ging ik. Mijn huur opgezegd, mijn kleding gedoneerd, en andere spulletjes aan straat gezet. Aangezien ik hartje Amsterdam woonde, waren die spullen binnen een paar uur verdwenen. Ik boekte een one-way ticket en verdween richting Azië.

En toen? Toen begon het. In de ochtend werkte ik, in de middag ging ik naar het strand. Dat was leuk voor een maandje, maar looking back op een jaar vol avontuur en nieuwe bestemmingen heb ik ondervonden dat het leven van een digital nomad niet altijd even vrolijk is.

Waar ga ik wonen?

Het vinden van een woonplek was altijd een uitdaging. Ik boekte een woning voor een maand, met het idee om een maand later ergens anders heen te gaan. Dat gaf onrust. Je bent namelijk altijd bezig met de volgende move. Ook was het risicovol; wat als de plek die je boekt toch niet zo leuk is? Dan zit je eraan vast. Daarbij vond ik het na een paar maanden vermoeiend om telkens weer die tas in te moeten pakken.

Als digital nomad ben je toch een tikkeltje eenzaam

Ook ik postte die jaloersmakende selfies wanneer ik weer ergens aan een tropisch strand lag, maar toch was ik soms eenzaam. Je ontmoet namelijk mega veel mensen, maar het blijven ‘vreemden’. In Amsterdam had ik vrienden die ik jaren kende, en niet bang waren om mij tegen te spreken. Ze stonden zelfs onaangekondigd voor m’n deur met een ontbijtje, en ik kon altijd bij ze uithuilen. Die intimiteit vind je niet snel bij iemand die je pas een week kent.

Identiteitsdingetje

Iedereen heeft een verhaal. De één heeft zijn baan opgezegd en gaat zijn spaargeld erdoor heen jagen terwijl de ander met een burn-out is vertrokken. Iedereen die je ontmoet heeft zo z’n redenen om te gaan reizen. Trust me, ik heb de mooiste verhalen gehoord. Van een terminale vrouw tot aan een man die wegliep uit een sekte. Ook ik vertelde mijn verhaal. ‘Huur opgezegd, laptop gepakt, blablabla’. Na een tijdje werd dat mijn identiteit. Wanneer ik een jaar lang mijn verhaal herhaalde voelde het old and boring. Ik ben toch wel meer dan zomaar iemand die alleen maar reist? Ik heb toch meer ambities? Ik heb toch meer in mij?

‘Do you have WiFi?’

Welk land je ook kiest, je zult er altijd rekening mee moeten houden dat je WiFi nodig hebt, en dat kan nog wel eens een uitdaging zijn. Nu zijn er websites waar je de internetsnelheid in een land kan zien, maar heel up to date was die info vaak niet. Ik kocht overal een simkaart en werkte vaak vanaf mijn hotspot, maar ook dat was niet ideaal. Dan zat ik in een strandtent en viel mijn telefoon uit door de hitte. Weg internet.

Je moet tegen het tijdsverschil kunnen

Dit is natuurlijk afhankelijk van jouw werkomstandigheden. Sommige werkgevers verwachten dat je bij iedere meeting bent waardoor je midden in de nacht met je hoofd in een team meeting zit. Moet je tegen kunnen.

Het is altijd duurder dan je denkt

Wanneer ik vroeger ging backpacken kwam ik terecht in goedkope hostels of budget friendly hotelletjes. Wanneer ik echter als een ware digital nomad een ‘thuis’ zocht voor korte tijd wilde ik toch een fatsoenlijk huisje of apartmentje waar ik ‘s nachts niet gestoord werd door de dagelijkse bingo/karaoke/salsa/bierpong-avond op het dakterras. Daarnaast zijn vliegtickets niet goedkoop, en was ik veel geld kwijt aan uitstapjes. Na een tijdje werd het strand namelijk erg saai, en wilde ik vaker leuke dingen ondernemen wat dan weer niet heel fijn was voor mijn bankrekening.

Je mist als digital nomad veel van ‘thuis’

Nu heb ik vóór mijn grote avontuur begon ook al lange tijd in het buitenland gewoond, maar er zijn sommige dingen waar je nooit aan zult wennen. Ik kies namelijk voor mijn eigen droom; voor mijn eigen geluk. De consequentie daarvan is dat ik niet dicht bij mijn familie ben. De geboorte van mijn neefje, een bruiloft, verjaardagen; ik ben het allemaal misgelopen.

Ik kijk terug op een leuk en avontuurlijk jaar en ik heb ontzettend veel geleerd. Daarbij ben ontzettend blij en trots dat ik mijn droom achterna ben gegaan. Zal ik het ooit weer doen? Neen. Heb ik eindelijk de rust om van mijn huisje in Nederland te genieten? Jazeker.

Op deze sites kun je werk vinden als digital nomad