Annemarie Hartsuiker Relatie 17 apr 2023, 10:58

Leestijd: 3 minuten

Daniëlle (35): ‘Mijn vriend is verslaafd aan gamen’

De vriend van Daniëlle besteedt bijna al zijn vrije tijd aan gamen. Ruud (37) was altijd een spontane en energieke man met een groot sociaal leven. Daar kwam verandering in toen hij een nieuwe hobby vond. Opeens was hij nergens meer voor te porren en zat hij dag in dag uit achter zijn nieuwe playstation. Hierdoor veranderde hij in een stille, passieve man die verslaafd is aan gamen.

Daniëlle ergert zich groen en geel. “Ik voel me eenzaam in de weekenden terwijl mijn vriend thuis is. Hij verkiest een game afmaken zelfs boven een potje seks”

Verslaafd aan gamen

“‘Even een potje gamen’ is niet zo erg, maar wat als er hele dagen én avonden verspeeld worden en er geen tijd overblijft voor andere dingen? Natuurlijk gun ik mijn man zijn hobby en vrije tijd. Ik heb ook mijn eigen dingen. Ik kan er alleen niet meer tegen dat er een steeds groter deel van de dag achter de playstation wordt doorgebracht. Hierdoor verliest Ruud zijn interesse in dingen die hij eerder graag samen met mij deed.

Even lunchen, een wandeling maken, vrienden opzoeken of zelfs seks. We deden veel leuke dingen in het weekend en hadden een intieme relatie. Sinds een half jaar is zijn gameverslaving er langzaam ingeslopen en hij heeft het zelf niet door. Ik merk dat hij minder zichzelf is en wil het daar met hem over hebben. Ik kaart regelmatig aan dat ik het vervelend vind dat hij hele weekenden zit te gamen.

Tot mijn grote verbazing vindt Ruud het heel irritant dat ik dit met hem deel. Hij deelde dat ik mezelf maar moest vermaken en dat hij alleen op deze manier kan ontspannen na een drukke werkweek. Ik irriteer me en maak me tegelijkertijd zorgen. Gaat dit ooit voorbij? Wat moet je doen als je denkt dat iemand verslaafd is aan gamen?

Eenzaam

Met iemand in een huis wonen die de hele dag achter een scherm zit, zorgt ervoor dat ik me vaak eenzaam voel. Als ik tegen Ruud praat, luistert hij vaak niet eens! Hij gaat zo op in zijn spel dat hij het irritant vindt als ik daar tussendoor kom kletsen. Eigenlijk wil hij het liefste dat ik hem niet stoor… ik merk dat omdat hij geprikkeld reageert.

Geestelijk afhankelijk

Het was nooit in mij opgekomen dat Ruud gevoelig zou zijn voor een gameverslaving. Toch zie ik dat hij afhankelijk is van het gamen om de dagen goed door te komen. Er blijft geen tijd over voor andere dingen omdat de drang om te gamen groter is.

Conflicten over het gamen

In eerste instantie was ik van plan om mijn mond te houden, maar ik trek het niet meer. Ik zie op deze manier geen toekomst samen, maar het hierover hebben, dat gaat ook niet. Hij snapt niet waar ik me druk over maak. Het is een vicieuze cirkel waar geen einde aan komt. Ruud is de liefde van mijn leven, maar op dit moment voel ik zoveel afstand tussen ons in.

Ik wil er alles aan doen om hem te helpen, maar hij weigert toe te geven dat hij verslaafd is. Voor mij is dit moeilijk te begrijpen. We deden toch altijd leuke dingen? Waarom zit hij nu dag in dag uit achter zijn playstation. Zelfs het boeken van een vakantie lijkt hem niet te boeien. Volgens mij is hij bang dat hij dan even niet kan gamen.

Het doet mij pijn om te zien hoe hij zich afsluit voor mij. Ook merk ik dat hij nooit meer iets leuks doet met zijn vrienden. Ik begrijp het niet en niet accepteren dat hij verslaafd is aan gamen. Misschien moet ik zelf met iemand gaan praten, want ik wil zo graag helpen, maar weet ondertussen ook niet meer wat ik moet doen.”

Rianne (44): ‘Ik begreep niet waarom mijn zoon depressief was’