Josephine Kay Zelfliefde 24 jul 2020, 06:00

Leestijd: 4 minuten

Compassie voor jezelf is net zo belangrijk als compassie voor een ander

Je vriendin breekt voor je neus in tranen uit. Ze heeft een rotdag op kantoor gehad en haar baas was niet tevreden met haar aangeleverde werk. Je voelt een knoop in je maag, omdat je het zo erg voor haar vindt. Het raakt je dat ze zo verdrietig is én je begrijpt haar verdriet. Je zou nooit zeggen: ‘joh, stel je niet zo aan. Dan zal je wel slecht werk hebben geleverd. Stom van je.’ Nee, want jij voelt compassie voor anderen en hebt een sterk inlevingsvermogen.

Je voelt compassie voor anderen als je doorhebt dat ze ergens door lijden. Compassie laat zien, in tegenstelling tot medelijden, dat je begrijpt wat ze meemaken. Je begrijpt hun pijn, verdriet of frustratie zónder te oordelen. Hier bovenop komt dat je ook met ze meevoelt.

Je voelt die steek in je maag of hart. Je begrijpt én voelt dus wat de ander meemaakt en accepteert dat wat zij voelen terecht is en er mag zijn. Ook wil je de ander graag helpen en troosten. Eigenlijk allemaal wel logisch, toch? Waarom is het dan zo moeilijk om compassie voor jezelf te voelen?

Zelfcompassie

Het is best bijzonder dat we vrij moeiteloos compassie voor anderen voelen en het als vanzelfsprekend ervaren, maar als het op onszelf neerkomt het met moeite (of helemaal niet) kunnen opbrengen. Maar wat is zelfcompassie nou precies?

Zelfcompassie is dat je jezelf op dezelfde manier behandelt, als je een ander zou behandelen in een moeilijke situatie. In plaats van het verdriet of de pijn te negeren en weg te moffelen, erken je dat dit gevoel er mag zijn. Je staat stil bij het feit dat je het even moeilijk hebt en denkt na over hoe je het beste voor jezelf kunt zorgen op dat moment.

Je bent dus, simpel gezegd, lief voor jezelf. Net zo lief als je voor die vriendin die een rotdag heeft gehad, bent. Helaas komt het te vaak voor dat je heel erg streng voor jezelf bent. Dat je vindt dat jouw verdriet geen bestaansrecht heeft en dat je je niet zo moet aanstellen.

Terwijl je heel goed weet dat niemand perfect is, jijzelf incluis, en dat tegenslagen erbij horen. Door zelfcompassie te hebben accepteer je je eigen menselijkheid. Dingen gaan niet altijd zoals je zou willen dat ze gaan, je zal hobbels op de weg ervaren en je gefrustreerd voelen. Hoe meer je het accepteert, en er niet meer tegen vecht, hoe meer compassie je voor jezelf zult voelen.

Volgens professor Kristin Neff zijn er drie vormen van zelfcompassie:

Lief zijn voor jezelf vs. oordelend over jezelf zijn

Zelfcompassie betekent dat je begripvol en warm bent tegenover jezelf als je pijn lijdt, faalt of je minderwaardig voelt. In plaats van de pijn te negeren en kritiek op onszelf te hebben. Mensen met compassie voor zichzelf herkennen dat imperfectie, falen en moeilijkheden ervaren onvermijdelijke elementen van het leven zijn.

Mensen kunnen niet altijd precies zijn zoals ze willen zijn. Als je je gaat verzetten tegen deze realiteit ga je stress, frustratie en uiteindelijk zelfhaat ervaren. Als je het accepteert, zal je een mooie vorm van zelfliefde ervaren.

View this post on Instagram

A post shared by BEDROCK Magazine (@bedrockmagazine)

Gezamenlijk vs. isolatie

Als je gefrustreerd bent over dingen die niet precies gaan zoals je wil dat ze gaan, gaat dit gevoel vaak gepaard met een irrationeel gevoel van isolatie. Je komt in een negatieve gedachtegang met gevoelens als ‘ik ben altijd de enige bij wie dit overkomt.’ Dit is een vorm van zelfmedelijden in de negatieve zin. Je distantieert jezelf op deze manier van iedereen. Omdat ‘zij’ het toch niet begrijpen.

Terwijl ‘zij’ precies dezelfde moeilijkheden ervaren en ook weleens niet helemaal happy met zichzelf zijn. Als je in dit geval zelfcompassie beoefent besef je je dat het ‘niet goed genoeg voelen’ een onderdeel is van het mens zijn, waar iedereen weleens last van heeft. Je ervaart dit dus niet alleen.

Mindfulness vs. over-analyse

Als je compassie voor jezelf voelt is het belangrijk dat je je emoties niet weglacht, maar ook niet groter maakt dan ze echt zijn. Overdrijf dus niet, want dan kom je weer in de vicieuze cirkel van zelfmedelijden terecht. Dit doe je door je eigen probleem in perspectief te zetten, in verhouding met problemen van anderen.

Als je rustig je eigen verdriet of pijn van een afstand bekijkt, word je ook bewuster van de grootte van deze pijn of het verdriet. Je observeert en velt er geen oordeel over. Je bekijkt je probleem dus op een mindfulness-manier.

Meer Bedrock:

• Zo zorg je ervoor dat je tevreden bent over jezelf. More self love!
• Good morning! Met deze 6 self-care routines begin jij je dag stressvrij
• Zorg beter voor jezelf met deze dagelijkse rituelen voor meer zelfliefde