Leonie Collombon Beweging 13 apr 2024, 10:02

Leestijd: 4 minuten

Carmen Hagenaars (52) rent ultramarathons: ‘De ultieme uitdaging voor je lichaam’

Voor de meeste atleten is 42,195 kilometer al een flinke uitdaging, maar de 52-jarige Carmen Hagenaars doet daar nog een schepje bovenop. Zij rent ultramarathons, met de Marathon des Sables in de Sahara als ultiem hoogtepunt. Ze ziet deze lange renwedstrijden als de ultieme test, zowel fysiek als mentaal. Als Nederlandse ambassadeur in Senegal combineert ze de runs met een drukke baan.

Carmen over haar ultramarathons

Zes dagen lang, een kilometer of 250. De Marathon des Sables is een van de bekendste ultramarathons ter wereld en kent de Sahara in zuidelijk Marokko als decor. Niet alleen de duur en afstand zijn zwaar, ook de warme temperaturen maken van de loop een uitdaging. Bovendien doen de deelnemers bepakt en bezakt mee: ze dragen al hun eten, hun slaapspullen en andere benodigdheden zelf. Waarom je daar aan zou beginnen? Carmen snapt wel waarom mensen zich dat afvragen. Toch deed ze in 2022 mee aan de Sables en was deze race wat haar betreft niet de laatste.

Voor haar zat veel sporten er al op jonge leeftijd in. Met hardlopen begon ze in 2001, toen ze trainde voor de marathon in New York. Bij de start van die wedstrijd voelde ze direct de magie van de renwereld. Tussen 2001 en nu zaten er periodes tussen waarin ze minder rende en de focus op haar gezin lag, maar ze kwam altijd weer uit bij de sport. Haar hardloopschoenen gaan steevast mee in haar koffer wanneer ze reist en ook in nieuwe woonplaatsen, zoals nu in Dakar, gaat ze weer op zoek naar loopclubjes en races.

Ultramarathons vragen om discipline

Met die 250 kilometer door de woestijn als hoogtepunt, dus. Voordat ze zich definitief inschreef, droomde ze al lang van de uitdaging. Carmen: “Maar er was altijd twijfel aanwezig. Zou ik het wel kunnen? De fascinatie over zo’n lange race won het van de aarzeling. Ik wilde weten in hoeverre ik mijn lichaam kon testen en droomde bovendien van rennen op zo’n onwerkelijke locatie.” De voorbereiding begon zodra ze de knoop doorhakte.

En die voorbereiding was flink: volgens Carmen is het een project waar je bijna een jaar heel veel mee bezig bent, zeker wanneer je het combineert met een fulltime baan en een gezin. “Samen met een coach, die de Sables eerder had gerend, stelde ik een schema samen. Op een gegeven moment rende ik 3 tot 4 keer per week, waarbij de trainingen steeds langer en zwaarder werden.” Door de regen, door de wind: een training overslaan met zo’n doel aan de horizon? Niet echt slim en dus ging Carmen er vol voor. “Ultramarathons vergen discipline, ook al heb je niet elke ochtend zin om je hardloopschoenen aan te trekken.”

Eenmaal in Marokko aangekomen, betaalde die goede voorbereiding zich vanzelf uit. Natuurlijk was het zwaar, maar Carmen merkte al snel op dat alles volgens plan verliep. “Ik heb geen moment gedacht dat ik ermee wilde stoppen. Sommige stukken waren lastiger dan andere, bijvoorbeeld de vierde dag waarop we ruim 86 kilometer renden. Maar ik voelde aan mijn lichaam dat ik het aankon,” aldus Carmen.

Een fysieke en mentale uitdaging

Wat ze zo mooi vindt aan deze ultra’s, is de combinatie tussen een fysieke en een mentale uitdaging. Zo’n lange loop vraagt ontzettend veel van je lichaam, maar misschien nog wel meer van je hoofd. Carmen kwam er mentaal doorheen door alles in stukjes te hakken. “Je moet niet denken aan de 86 kilometer die nog voor je liggen, maar aan het volgende waterpunt dat er over 3 kilometer aankomt, of de snack die je over een uur gaat eten. Op die manier lukt het om je gedachten af te leiden en denk je niet meer aan alle pijntjes in je lichaam.”

Maar naast de pijn was er vooral ruimte voor mooie emoties. Zo genoot Carmen van de prachtige omgeving, sliep ze onder de sterrenhemel met 8 andere deelnemers in een bedoeienentent en kon ze emotioneel ontladen tijdens een belletje naar het thuisfront. “Er stroomden toen geen tranen van verdriet, maar van geluk.”

Of er nog meer ultramarathons aankomen? Als het aan Carmen ligt wel. Ze heeft momenteel een race in de bergen van Zuid-Frankrijk op het oog, maar doet ook in haar huidige woonplaats Senegal mee aan een trailweekend van 82 kilometer. Als ze er maar die fysieke en mentale uitlaatklep in kan vinden, dan zit het voor de ultramarathon-loopster wel goed.

Hans (59) gaat voor de zevende keer de Kilimanjaro op: ‘De kou maakt mij sterker als persoon’