Sarawitia Franken Psyche 17 mrt 2021, 06:00

Leestijd: 4 minuten

Hoe boeddha de boeddha werd

Mensen zijn verhalenvertellers. We doen het al sinds het begin van ons bestaan. In de oertijd met rotsschilderingen, daarna kwam de boekdrukkunst en natuurlijk werd er ook altijd genoeg van mond tot mond doorverteld. Deze verhalen kunnen je meenemen naar een andere wereld of je anders naar het leven laten kijken. Eén van deze verhalen gaat al eeuwen mee, maar blijft miljoenen over de wereld inspireren. Het is het verhaal van de Boeddha.

Wat begon met één enkele man mondde uit in het Boeddhisme, een wereldwijde stroming met vandaag ruim 415 miljoen aanhangers. Dit is een kort verhaal over hoe de Boeddha de Boeddha werd.

Siddharta Gautama

In de 6^e eeuw voor Christus werd er in India een prins geboren met de naam Siddharta Gautama. Gautama was de naam van zijn familie en Siddharta betekende het behaalde doel. Siddharta groeide op in enorme luxe. Zijn ouders gaven hem alles wat zijn hartje begeerde en hij hoefde zich nooit ergens druk om te maken.

Het verschil tussen ware liefde en gehechtheid volgens een monnik

De ouders van Siddharta wilden dat hun zoon een machtige koning werd. Daarom besloten zij dat Siddharta dag en nacht in het paleis moest blijven, zodat hem niets kon overkomen. De ouders van Siddharta stelden een lieve vrouw aan hem voor met wie hij trouwde en een kind kreeg.

Een zieke, een oude en een dode

Op zijn 20^e realiseerde Siddharta zich dat hij eigenlijk geen idee had hoe de echte wereld eruit zag. Al die jaren had hij genoten van het overvloedige, maar hij was toch benieuwd geworden naar het leven buiten het paleis. Daarom ging hij op een ochtend stiekem met één van de bedienden mee naar buiten.

Wat hij toen zag, shockeerde hem volledig. Voor het eerst in zijn leven zag hij een hele oude vrouw die overal pijn had van de ouderdom. Daarna kwam hij een doodzieke man tegen en even verderop zag hij een lijk liggen. Nog nooit had Siddharta menselijk lijden gezien en verslagen door deze beelden keerde hij terug naar het paleis.

View this post on Instagram

A post shared by BEDROCK Magazine (@bedrockmagazine)

6 jaar lang uitgehongerd

Siddharta kon niet meer vergeten wat hij had gezien. De vragen ‘wat is de oorzaak van dit lijden?’ en ‘hoe kan dit gestopt worden?’ bleven maar door zijn hoofd spoken. Om deze vragen te kunnen beantwoorden, nam Siddharta een rigoureuze beslissing. Hij verliet het paleis, liet zijn vrouw en kind achter en sloot zich aan bij een religieuze groep.

Deze religieuzen geloofden dat zij er alles aan moesten doen om natuurlijke verlangens te onderdrukken. Dit betekende dat zij amper sliepen en aten. 6 jaar lang hongerde Siddharta zichzelf uit. Maar tot zijn grote verdriet bracht dit hem niet dichterbij de antwoorden op zijn vragen. Siddharta verliet de asceten en ging verder met zijn zoektocht.

De verlichte

Niet veel wijzer ging Siddharta een paar dagen later onder een heilige boom zitten. Hij zei tegen zichzelf dat hij niet op zou staan voordat hij had bedacht hoe het menselijk lijden gestopt kon worden. Siddharta concentreerde zich op het bewegende gras voor hem en raakte zo in een diepe meditatieve staat.

Zo kijkt het boeddhisme naar het leven en de dood (en wat wij daarvan kunnen leren)

De boze god Mara probeerde Siddharta af te leiden door allemaal mooie vrouwen om hem heen te laten dansen. Maar, Siddharta zat doodstil en bleef zich op de meditatie focussen. Daarna probeerde Mara iets anders, hij liet Siddharta oog in oog staan met zijn grootste angsten. Toch bleef Siddharta rustig, want hij was vastberaden zijn vraagstukken op te lossen.

Tijdens zijn meditatie kwam Siddharta achter de antwoorden waar hij zo lang naar gezocht had. Toen hij zijn ogen opendeed was het alsof hij wakker werd van een droom. Siddharta was nu de Boeddha, de verlichte.

Verlangen als oorzaak van menselijk lijden

Wat Boeddha tijdens zijn meditatie ontdekt had, is dat verlangen de oorzaak van menselijk lijden is. Als wij mensen geen hunkeringen of hoge verwachtingen hebben, zullen we ook niet lijden.

Het heeft volgens de Boeddha ook geen zin om je aan mensen of dingen te hechten, omdat niets in dit leven permanent is. Werkelijk geluk komt niet uit het nastreven van onze verlangens, maar ontstaat als we de realiteit accepteren zoals die is.

Boeddha gaf zijn wijsheden door totdat hij 80 jaar werd. Op zijn sterfbed waren zijn laatste woorden: alles wat ontstaat vergaat.