Leonie Collombon Psyche 4 sep 2024, 08:22

Leestijd: 3 minuten

Bij het Rouwcafé ontmoeten jongeren elkaar: ‘In ongedwongen sfeer samen rouwen’

Cyril verloor zijn vader op 21-jarige leeftijd. Hoewel hij lieve vrienden om zich heen had die er altijd voor hem waren, was hij de eerste in zijn vriendengroep die een ouder verloor, waardoor hij (h)erkenning miste van lotgenoten. In 2022 ontmoette hij Femke, Rosalie en Chaja, die ook allemaal een ouder waren verloren. Zo ontstond het idee voor het Rouwcafé: een community voor twintigers en dertigers die een dierbare zijn verloren.

Het Rouwcafé: een online én offline plek voor rouwende jongeren

Hoe kom je in contact met anderen die op jonge leeftijd een dierbare zijn verloren, zonder dat je daarvoor naar een serieuze therapiegroep hoeft? Tot een paar jaar geleden bestonden er weinig opties, maar inmiddels is daar het Rouwcafé. Mede-oprichter Cyril legt het uit als een community waar rouwende jongeren elkaar ontmoeten en waar ze samen in ongedwongen sfeer kunnen praten over hun verlies. Het Rouwcafé organiseert eens per maand een fysieke bijeenkomst in Amsterdam, waar ruim een jaar na de oprichting tientallen jongeren per keer op af komen. Maar ook de bijbehorende WhatsApp-community is groot en brengt lotgenoten samen.

Cyril benadrukt dat het geen community is waar het alleen maar om verdriet draait. Natuurlijk, op de bijeenkomsten wordt er over verlies gepraat wanneer mensen daar behoefte aan hebben, maar het hóeft niet. “Doordat we een ongedwongen setting creëren, blijft de sfeer licht. Wij zorgen voor lekker eten en deelnemers zitten in groepjes aan tafel; de gesprekken volgen dan vanzelf. Dat gaat vaak over rouw, maar zeker niet altijd. Vaak worden juist ook alledaagse onderwerpen zoals werk, Netflix of sport besproken. Lotgenoten vinden betekent niet dat het iedere minuut over dat rouwproces moet gaan, maar doordat het de gemene deler is, ben je wel in het gezelschap van mensen die je begrijpen,” aldus de mede-oprichter.

Vrijblijvend en laagdrempelig

Wat begon met een groepje van vier mensen, is inmiddels uitgegroeid tot een community van honderden jongeren die hetzelfde zoeken. Sommigen keren steevast terug bij de maandelijkse bijeenkomst, anderen zoeken het contact liever op via WhatsApp. Allemaal prima, volgens Cyril. Hij ziet ook initiatieven buiten de maandelijkse meet-up om ontstaan: “Zo is er een hardloopclub begonnen vanuit onze community en spreken mensen regelmatig in kleinere groepen af. Laatst was er bijvoorbeeld een groep jongeren die ieder een broer of zus hadden verloren, die bij iemand thuis afspraken om hun ervaringen te delen. Dat zulke initiatieven uit zichzelf ontstaan, vind ik prachtig,” vertelt hij.

Als deelnemers een nieuwe vriendschap of een vast groepje hebben gevonden en daarom niet meer terugkeren bij de maandelijkse meet-up, kan Cyril dat alleen maar toejuichen. Volgens hem is het Rouwcafé geheel vrijblijvend en bestaat het initiatief juist om die verbinding met anderen te leggen en mensen op eigen kracht een netwerk van steun om zich heen te laten bouwen. Er zijn in zijn woorden al genoeg organisaties waarbij van alles moet; bij het Rouwcafé is juist niets verplicht.

Die laagdrempeligheid betekent overigens ook dat het geen officiële hulpgroep is. Wanneer iemand zich aanmeldt bij de community, gaan Cyril en zijn compagnons na of deze verwachtingen matchen. “Wij zijn geen professionele hulpverleners, dus dat stukje verwachtingsmanagement vinden we belangrijk. We zijn gewoon een groep jongvolwassenen die anderen met een vergelijkbare ervaring bij elkaar brengt.” En dat is misschien juist waar de kracht van deze community ‘m in zit.

De dood bespreekbaar maken, hoe doe je dat?