Laura Saija Psyche 9 feb 2023, 19:23

Leestijd: 2 minuten

Jamie (28): ‘Ik durfde niemand over mijn angstaanvallen te vertellen’

Toen de 28-jarige Jamie een aantal jaren geleden last kreeg van angstaanvallen, durfde ze hier met niemand over te praten. Er heerst nog steeds een taboe op mentale problemen. “Ik stond altijd bekend als sterke en onafhankelijke vrouw. Ik wilde niet dat mensen mij ‘zwak’ vonden.”

“Al sinds mijn jeugd ben ik een onafhankelijk en sterk persoon geweest. Als klein meisje wilde ik alles al zelf doen en kon ik mijzelf goed redden. Dit is eigenlijk altijd zo gebleven tot een paar jaar geleden. Ik begon last te krijgen van angstaanvallen en het werd steeds erger. De paniek begon mijn leven te beheersen.

Angstaanvallen

Voor het eerst in mijn leven had ik het idee dat ik er alleen voor stond en dat niemand mij kon helpen. Ik zat in een negatieve spiraal en was bang om over mijn angstaanvallen te praten. Zelfs mijn vrienden en familie durfde ik het geheim niet toe te vertrouwen.

Er heerst nog steeds een taboe op mentale problemen en ik was bang dat mensen anders naar mij zouden gaan kijken. Dat ze me ‘gestoord’ zouden vinden of voor gek verklaarden. Ook dacht ik dat ze me zwak zouden vinden. Dat wilde ik niet, ik was altijd die sterke, onafhankelijke meid.

Niet functioneren

Ik besloot mijn angstaanvallen te verbergen, maar dat werd steeds lastiger. Ik kon niet meer functioneren en durfde nergens meer naartoe. Uiteindelijk heb ik toch besloten om het mijn familie en vrienden te vertellen en dat was een pak van mijn hart.

Ze hadden begrip voor de situatie en probeerden mij te steunen. Ik had dit totaal niet verwacht. Ze vonden helemaal niet dat ik ‘gek’ was, maar probeerden mij juist te helpen. Ook waren er vrienden die mij vertelden dat ze hetzelfde meegemaakt hadden, hierdoor voelde ik me minder alleen.

Veelvoorkomend probleem

Op aandringen van familie heb ik uiteindelijk hulp gezocht en ging ik naar een therapeut. In het begin was dit spannend, maar ik merkte meteen dat de therapeut ervaring had met mensen die angstaanvallen hadden. Het bleek een veelvoorkomend probleem.

Nadat ik samen met mijn therapeut aan de slag ging met technieken om angstaanvallen te beheersen, ging het een stuk beter met mij. Inmiddels durf ik weer veel meer en voel ik mij minder geïsoleerd.

Taboe

Vooral de eenzaamheid brak mij op aan het begin van de paniekaanvallen. Ik ben blij dat ik uit eindelijk mijn hart gelucht heb bij vrienden en familie, want de steun heeft mij er bovenop geholpen. Wel vind ik het jammer om te horen dat vrienden er ook last van gehad hebben en hier niet over durfden te praten totdat ik er zelf over begon.

Dit betekent dat er nog steeds een taboe heerst en mensen zich duidelijk schamen voor hun mentale problemen. Dit hoeft helemaal niet en er is genoeg hulp beschikbaar om over mentale problemen zoals angstaanvallen heen te komen.”

Opgebrand, uitgeblust, angstaanvallen: dit is een burn-out