Yogalerares Anat Geiger over tot jezelf komen, omgaan met boosheid en écht stilzitten
Twintig jaar geleden was ze allergisch voor alles wat ook maar een beetje zweverig was, nu vertelt ze gepassioneerd over yoga en meditatie en hoe beiden haar een meer voldaan gevoel geven. Ze is open, vrolijk en vol van alles. Haar favoriete pose? “The wild thing. Google maar! Ik voel me daar altijd heel stoer in.” Ik stel aan u voor: Anat Geiger. Ze is Braziliaanse, geboren in Rio, en we drinken appelsap op het terras terwijl ze haar levensloop aan mij vertelt. “In de jaren ’90 verhuisde ik naar Amsterdam. Ik was hier twee weken op vakantie en in die tijd was theater en dans mijn leven. Hier zat kunst echt in de lucht. Je voelde het overal. Op straat, bij de mensen thuis. Ik was zo gelukkig.”
Eenmaal verhuisd kreeg ze langzaam genoeg van haar danslessen. Op een feestje vertelde iemand over yoga. “Het was liefde op het eerste gezicht. Er was een klik met de docente en het fysieke in de yoga trok mij enorm. Vanaf dat moment ging ik elke dag en nu geef ik al bijna twintig jaar les.”
Wat wil je de mensen die je les volgen het liefst meegeven?
“Ik wil ze de kans geven echt in zichzelf te komen, om in henzelf iets te ervaren wat normaal niet zo snel naar boven komt. Een diepere connectie maken met je innerlijke wereld.
We zijn de hele tijd bezig met doen-doen-doen-druk. Tijdens yoga kun je tot jezelf komen. Je kijkt naar je eigen reactie. En dat kijken doe je zonder daar weer een reactie op te plakken. Het is puur inzicht krijgen in je gedrag.”
Heb je iets aan die observatie in je dagelijks leven?
“Ja. Ik heb dat laatst nog ervaren. Ik las een vervelende mail, maar in plaats van boos te worden zag ik de boosheid voor me, ik zag ‘m omhoog komen.
Ik voelde ‘m wel, maar op afstand. Dat je denkt: ‘oh wow, kijk ik ben boos’, in plaats van dat je er meteen in zit en gelijk begint te schreeuwen.”
Maar wat doe je dan als die boosheid voor je zweeft?
“Die dag was mijn man thuis, maar ik heb het expres niet vertelt. Dan ga je alleen maar stoken. Lekker een filmpje kijken en de volgende dag nog eens die mail erbij pakken.
Ik ben best heftig, dus het heeft lang geduurd voor ik dit bereikte, maar het is leuk om te zien dat het wel werkt.”
Hoe zou je leven er zonder yoga uitzien?
“Misschien niet minder gelukkig, maar wel minder voldaan. Ik ben oké zo, ik hoef niet zoveel. In het theater moest ik altijd meer, kon het altijd beter. Ik was altijd een beetje ontevreden.
Ontevredenheid is dat wat je dwingt in het theater. Innerlijke conflicten zet je om in kunst. Heel gelukkige mensen zijn denk ik niet de juiste mensen om theater te maken.
Ach, misschien is het een totaal absurde regel, maar dat archetype van een kunstenaar, dat ken je wel toch? Iemand die worstelt. Als je heel tevreden bent, mediteert, aan yoga doet, innerlijke rust ervaart… dat gaat denk ik niet samen.”
Wat betekent meditatie voor jou?
“Het belangrijkste moment van de dag. Alles in mijn leven draait erom dat ik in de ochtend een halfuurtje ga zitten. Dat stilzitten hoort erbij. Mensen zeggen vaak: ik mediteer als ik ga wandelen.
Dat maakt heel veel schoon, ik keur het ook niet af, maar bij echte meditatie hoor je met een rechte rug stil te zitten, want dat is een soort revolutie voor je zenuwstelsel. Ons zenuwstelsel is gemaakt om constant kleine bewegingen te maken. Echt stilzitten zorgt ervoor dat je hele lichaam gaat protesteren.
Je been gaat slapen, je onderrug doet pijn, je schouders en je nek. Helemaal op het begin denk je aan alle e-mails die je moet schrijven, alle dingetjes die je moet doen. Dat is je eerste uitdaging. Dat allemaal laten komen en niet reageren.”
Dus het is niet zo dat je zegt: als ik ga zitten ben ik gelijk stil?
“Nee! Ik weet gewoon dat het eerst druk in mijn hoofd is. Echt zo’n mythe: ‘meditatie is niets voor mij want mn hoofd is te druk.’ Iedereens hoofd is druk.
Ik heb iets nodig om te doen zodat ik mijn aandacht daarop kan concentreren.
Daarom doe ik graag chakra-meditatie, daar gebruik je allerlei technieken bij. Je ademt bewust naar een bepaalde plek in je wervelkolom. Als ik vervolgens stil word gebeurt er van alles. Ik voel dingen, heb inzichten.
Maar ik zoek nooit bewust naar die ervaringen. Die komen spontaan. Je wilt in eerste instantie rust vinden.”
Want die rust is voor jou het belangrijkst?
“Het is vooral de shift in mijn referentiepunt. Onze zintuigen zijn constant naar buiten gericht. Meditatie is van binnen dingen zien en horen. En als je terugkomt naar dit universum heb je dat andere nog steeds bij je.
Je krijgt steeds meer ervaringen in die andere, innerlijke plek. Ik hou enorm veel van alles. Ben getrouwd, houd van lekker eten, maar die ervaringen van binnen geven mij net zo veel, misschien zelfs meer.”