Waarom alleen op vakantie gaan niet voor iedereen is weggelegd
Op roadtrip door Europa met de love of your life, kamperen op de Veluwe met je familie, of een yogaretreat op Bali met je beste vriendin. Vakantie vieren heeft iets magisch. Hoog op de bucketlist van BEDROCK’s Sharon stond een vakantie zónder vrienden, familie of partner. Een solo-vakantie. Even weg van alles, en alleen met zichzelf zijn. Tot ze tot de conclusie kwam dat alleen op vakantie gaan niet voor iedereen weggelegd is.
Het stond al maanden met grote koeienletters in mijn agenda: begin juli, op vakantie naar Valencia. Alleen. Ik pakte mijn spullen (handbagage, want geen zin om te sjouwen met een zware koffer), knuffelde mijn kat én mijn vriend gedag, en vertrok voor 8 dagen naar de zon. In m’n uppie.
Een dream come true, want ik riep al jaren dat ik eens alleen op vakantie wilde. Maar of ik het nog een keer zou doen…. ik denk het niet.
Alleen op vakantie
Het klinkt stoer: alleen op vakantie gaan. Dat beaamde ook iedereen aan wie ik het vertelde. En diep van binnen vínd ik het ook stoer van mezelf. Ik heb immers nooit op mezelf gewoond – vanuit het warme nest van mijn ouderlijk huis trok ik linea recta bij mijn vriend in, met wie ik nog steeds woon. Echt alleen en op mezelf aangewezen? Dat ben ik nog nooit geweest.
De vakantieliefde: waarom worden we in de zomer altijd zo hopeloos verliefd?
Een hele vakantie alleen doorbrengen, dat was dus flink uit mijn comfort zone. Maar ik vind het geen probleem om dingen in mijn eentje te doen (lees: naar de bioscoop gaan, of een middag naar het strand), dus ik vond dit een logische nieuwe stap. En, nog belangrijker, ik voelde me ready om dit avontuur aan te gaan.
Waarom ik zo graag eens alleen op reis wilde? Alleen reizen zorgt ervoor dat je in jouw eigen kracht gaat staan. Je kiest immers zelf de bestemming, je bepaalt zelf wat je wilt doen én je leert vertrouwen op je eigen intuïtie.
Maar alleen reizen is ook confronterend, juist omdat je op jezelf aangewezen bent. Je kunt niet zomaar terugvallen in oude routines en gewoontes.
Alles is nieuw, en daar moet je jezelf op aanpassen. Dat is tof, maar soms ook hartstikke vermoeiend. Je krijgt continu te maken met (nieuwe) prikkels, wat voor een introvert misschien too much is.
Emoties op een solo-vakantie
Ook kom je sneller in aanraking met allerlei soorten emoties als solo-reiziger. Angst, bijvoorbeeld (ik kan je verklappen: mijn hartslag was behoorlijk hoog toen ik per ongeluk een stukje zwart reed met de metro, en vervolgens niet meer door het poortje kwam om het metrostation te verlaten. Sorry, Guardia Civil).
Maar ook eenzaamheid kan een grote rol gaan spelen. Na een dag of 5 merkte ik dat de nieuwigheid van het alleen zijn er vanaf was. Wat overbleef, was toch wel eenzaamheid. Ik wilde mijn avonturen delen met de wereld, op een andere manier dan via loze Instagram-foto’s.
Mijn quick fix: even bellen met mijn moeder, even FaceTimen met mijn vriend, en vervolgens het drukke stadscentrum in. Mezelf onder de mensen begeven, onderdompelen in de Spaanse cultuur en genieten van het Spaanse leven.
Vervolgens had ik een héérlijke middag. Ik maakte een praatje met een marktkoopman, vroeg tips aan het meisje van mijn Bed & Breakfast, en raakte in gesprek met een groepje vrienden in een park. Wat ik daarvan leerde? Je bent op vakantie zo eenzaam als je jezelf voelt. Er is altijd wel iemand in voor een praatje. Of dat nou in real life is, of aan de telefoon.
Plan die solo-trip!
Is het maken van een solo reis iets voor jou? Dat kan ik je niet vertellen, maar je weet het pas als je het zelf ervaren hebt. Dus plan die trip, reis naar een plek waar je altijd al heen wilde gaan, en ga het ervaren. En vergeet niet deze 7 tips om jouw solo trip veilig en bewust te beleven even door te lezen.
Maar verwacht niet dat je als een heel nieuw persoon terugkomt. Misschien vind je solo-reizen fantastisch (good for you!), misschien vind je het leuk voor één keer. Je weet het niet totdat je het geprobeerd hebt.