Redactie Psyche 15 apr 2020, 06:00

Leestijd: 6 minuten

Hoe ik 3 keer een burn-out kreeg dankzij een verkeerde diagnose

Je voelt je super en de dagen vliegen om. Je doet steeds meer, totdat er een kink in de kabel ontstaat. Je krijgt een burn-out. Onderzoek uit 2018 toont aan dat ruim 17 procent van de werknemers burn-out klachten ervaren. Helaas neemt niet iedereen direct maatregelen die nodig zijn om ervan te kunnen herstellen. Ilonka deelt haar open en eerlijke verhaal over hoe ze 3 burn-outs kreeg en daar veel van leerde.

Wij leven in een ‘niet zeuren, vooral doorgaan’ maatschappij. De druk wordt steeds hoger. In 2017 bedroegen de zorguitgaven 34,2 miljoen euro en kostte het de werkgevers ruim 2,8 miljard euro. Die bedragen lopen steeds meer op en de leeftijd wanneer iemand een eerste burn-out heeft, gaat omlaag.

Een burn-out komt niet van de ene op de andere dag

Een burn-out overkomt je niet van de één op de andere dag. Meestal ben je al minimaal 6 maanden overspannen, je hebt te veel stress ervaren voordat het overslaat in een burn-out. In het geval van overspannenheid is het sneller omkeerbaar dan in het geval van een burn-out.

Wanneer je de oorzaak van de stress weghaalt, kun je snel herstellen. Je kunt vaak nog wel werken, maar dan op een lager tempo en bouwt het langzaam weer op. In het geval van een burn-out ben je volledig opgebrand en kun je niet werken. Zo ook in mijn geval.

De bewuste dag

Het is maart 2010, ik herinner het mij nog als de dag van gisteren. Ik werkte in een apotheek, deed daarnaast een opleiding voor apothekersassistent en ik had samen met mijn vriend een woning gekocht. De druk op werk liep op en er ontstonden problemen over de aankoop van de koopwoning.

Lees ook: Heb jij een verborgen burn out?

Ik was moe, zeg maar gerust uitgeput. Ik wilde alles uit de dag halen en bleef niet stil staan, ik stond constant maar ‘aan’. De pauzes op mijn werk verliepen verre van vlekkeloos. Waar een andere werknemer in alle rust zijn lunch aan het opeten was, bleef ik heen en weer lopen met mijn broodje in mijn handen. Ik had al het gevoel dat er iets niet klopte.

Zodra ik stil stond, voelde ik me onwijs beroerd worden. ‘Ik wil iets doen, dan voel ik me super’. Na een drukke werkdag sprong ik op de fiets richting huis. Eindelijk rust.

Tot we op vakantie gingen

Zelfs tijdens het avondeten was ik rusteloos. De nachtrust werd steeds korter en mijn benen bleven gaan alsof ik bezig was met de marathon van New York. Alles ging goed, tot het moment dat we op een welverdiende vakantie richting Duitsland vertrokken.

‘Help, ik raak de controle kwijt’. Paniekaanvallen, overgeven, huilbuien en een groot gevoel van machteloosheid overheersten de reis. Uiteindelijk zijn wij terug richting huis gereden, ik was kapot! Eenmaal thuis aangekomen kroop ik onder mijn dekbed, huilend en alleen maar overstuur. Twee weken lang ben ik niet voorbij de drempel van mijn voordeur gekomen. 

Maatregelen nemen

De huisarts werd gecontacteerd, in de hoop dat er een oplossing zou ontstaan. Doordat ik mijn eigen woning niet durfde te verlaten, is alle communicatie telefonisch verlopen. Aan een huisbezoek deed de huisarts niet. Al snel kwam hij op een volgens hem juiste diagnose, paniekstoornis.

Verschillende antidepressiva werden voorgeschreven maar er klopte iets niet. Ik heb deze medicatie geweigerd maar heb wel wat rustgevende pillen genomen omdat er iets moest veranderen om mijn lichaam op enige manier tot rust te krijgen.

Luister ook: Bedrock Talks: hoe blijf je stress de baas? Stress-expert Thijs Launspach legt uit

Zodra ik had gedoucht kon ik weer gelijk richting mijn bed strompelen. Een trap op lopen, het leek wel de Mount Everest. De huisarts heeft me toen doorverwezen richting een psycholoog en die heeft klakkeloos de diagnose overgenomen. Zoals je kunnen begrijpen, werkte de therapie amper.

Uiteindelijk ben ik zonder de juiste begeleiding uit mijn burn-out gekomen. Na deze heftige ervaring heb ik in 2013 en in 2015 nog twee keer een burn-out gekregen. Ik heb dezelfde methode gebruikt om eruit te komen, net als bij de eerste. Zelf rust, ritme en regelmaat in mijn leven creëren.

Daar zat zij dan, mijn reddende engel

Er bleven nog bepaalde klachten zichtbaar op de voorgrond, waaronder paniekaanvallen. In Oktober 2016 ben ik bij een huisarts in opleiding terecht gekomen. Zij had daarvoor al militairen met PTSS behandeld en was ook een psycholoog. Alles heb ik uitgelegd en zij deelde mijn mening die ik vanaf 2010 al had, er klopte iets niet. Na veel gesprekken kwam zij tot de conclusie dat er totaal verkeerd is omgegaan met mijn klachten destijds. Uiteindelijk kwamen daar de verlossende woorden: ‘Mevrouw, u heeft tot driemaal aan toe een zware burn-out ervaren’.

Leestip: Toen de wereld stopte met draaien en mijn burn-out het overnam

Het leek vrijwel direct alsof alle puzzelstukjes in elkaar vielen. Ik moet hierbij wel duidelijk vermelden dat ik niet direct een heel euforisch gevoel hiervan kreeg. Boosheid, vooral deze emotie kwam naar boven. Waarom heb ik bijna 6 jaar lang met de verkeerde diagnose rondgelopen en heeft niemand echt naar mij geluisterd?

Ik ben van nature positief en oplossingsgericht ingesteld dus er was werk aan de winkel. Nu ik wist wat mij daadwerkelijk is overkomen, werd het tijd om te herstellen. Eindelijk kreeg ik de juiste therapie bij de psycholoog.

Burn it out

Na mijn eerste burn-out ben ik stap voor stap begonnen met sporten. Mijn hele leven lang sport ik al dus dit was een logische keuze. Meer in mijn lichaam zitten en minder in mij hoofd. Ik heb destijds gekozen voor bootcamp. Lekker in de frisse lucht en een bootcampleraar die mij tot het uiterste liet gaan. Wanneer je denkt dat je niet meer verder kunt, zit je nog maar op 60 procent van wat je lichaam aankunt. Burn it out! Ik heb daar heel veel aan gehad.

Ik ben schema’s gaan maken met daarin beschreven wat ik op een dag ging doen. Niet hangend voor de tv liggen als een zoutzak maar ritme aanbrengen en voor elke dag een uitdaging verzinnen. Zolang je maar niet de neiging krijgt om weg te kwijnen in een hoek en in de slachtofferrol te gaan zitten.

Ook interessant: Hoe solliciteer je na een burn-out?

Ik wist precies op welk tijdstip ik ging eten en hoe laat ik naar bed ging. Er was ook tijd ingepland voor een hobby, iets doen dat je echt leuk vindt. Na elke burn-out heb ik deze routine opgepakt en dat brengt mij vanaf de basis richting het herstel.

Levenslessen

Ben ik blij dat mij dit is overkomen? Eigenlijk wel ja. Het klinkt wellicht onlogisch aangezien het me veel verdriet heeft opgeleverd, maar het heeft me wel met beide benen op de grond gezet. Zonder dit alles zou ik mijn levensstijl nooit veranderd hebben. De burn-out heeft mij veel gebracht. Het was ook achteraf gezien nooit vol te houden. Ik ga nu veel bewuster om met mijn energie, geniet van alle kleine dingen in het leven en ben dankbaar voor de mensen om mij heen.

In moeilijke tijden kun je veel ‘vrienden’ verliezen, alleen de echte vrienden blijven over. Ik weet nu ook precies tot waarin mijn lichaam in staat is. Ik ben dankbaar voor deze harde levenslessen!

Dit artikel is geschreven door Ilonka van Galen. Zij heeft een Instagram pagina waar zij dagelijks mensen informeert, motiveert en inspireert met haar verhalen. De pagina heet made by hsp!

Meer over burn-outs?

• De 5 mooiste lessen van een burn-out
• Zou dit dé oplossing zijn tegen het grote aantal burn-outs?
• Hoe een hond jou een burn-out kan besparen